Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μέρα μεγάλης ντροπής για το Δήμο Θεσσαλονίκης με ευθύνη της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου

Την απα­ρά­δε­κτη πρό­τα­ση και από­φα­ση της πλειο­ψη­φί­ας του Δήμου Θεσ­σα­λο­νί­κης, ανή­με­ρα της Μέρας της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών και της δολο­φο­νί­ας δεκά­δων εργα­τών από την κυβέρ­νη­ση του φασί­στα Μετα­ξά το 1936, να τιμή­σει υπο­ψή­φιο βου­λευ­τή της εγκλη­μα­τι­κής ναζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της Χρυ­σής Αυγής, ως επι­στή­μο­να(!) καταγ­γέλ­λει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Δήμου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Στην ίδια συνε­δρί­α­ση, μάλι­στα απέρ­ρι­ψε πρό­τα­ση της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» για παρο­χή Μέσων Ατο­μι­κής Προ­στα­σί­ας στους εργα­ζό­με­νους του δήμου.

Η ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης»

«Στις 9 Μάη, η Θεσ­σα­λο­νί­κη τιμά την εξέ­γερ­ση της εργα­τιάς το 1936, που κατέ­λη­ξε στη δολο­φο­νία δεκά­δων εργα­τών από την κυβέρ­νη­ση του φασί­στα Μεταξά.

Στις 9 Μάη, όλος ο κόσμος, τιμά την Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη των Λαών, ενά­ντια στο τέρας του ναζι­σμού, το 1945.

Αυτή την ημέ­ρα η διοί­κη­ση του δήμου έγρα­ψε μια ακό­μα μαύ­ρη σελί­δα στη θητεία της.

Όχι μόνο δεν τίμη­σε τη μέρα, αλλά με πρό­τα­σή της και από­φα­ση της πλειο­ψη­φί­ας (διοί­κη­ση Ζέρ­βα, οι δορυ­φό­ροι «συνερ­γά­τες» της, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και δήθεν “ανε­ξάρ­τη­τοι”) του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου (με ονο­μα­στι­κή ψηφο­φο­ρία όπως ζήτη­σε η “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση”) απο­φα­σί­στη­κε να τιμη­θεί με δωρε­άν ταφή ο Ματ­θαί­ος Τσού­γκας: Υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής της εγκλη­μα­τι­κής — ναζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της Χρυ­σής Αυγής, επι­κε­φα­λής του τομέα εσω­τε­ρι­κών και εκπρό­σω­πος του κόμ­μα­τος “Έλλη­νες”(!!!) του έγκλει­στου στις φυλα­κές ναζι­στή — εγκλη­μα­τία Κασι­διά­ρη και πρω­τα­γω­νι­στή του “αντι-εμβο­λια­στι­κού κινή­μα­τος”. Η δικαιο­λο­γία ότι τιμούν τον επι­στή­μο­να δεν τιμά την κοι­νή λογι­κή καθώς δεν τιμή­θη­καν δεκά­δες άλλοι επι­στή­μο­νες που έφυγαν.

Η αλί­ευ­ση ψήφων των ορφα­νών της Χρυ­σής Αυγής από διά­φο­ρους χώρους αθω­ώ­νει τους ναζι­στές εγκλη­μα­τί­ες, καλ­λιερ­γεί το έδα­φος για να πέσουν “στα μαλα­κά” στην έφε­σή τους, να απο­φυ­λα­κι­στούν όσοι παρα­μέ­νουν στις φυλα­κές (ήδη κυκλο­φο­ρούν ελεύ­θε­ροι). Μια ακό­μα από­δει­ξη ότι ο φασι­σμός είναι παι­δί του καπι­τα­λι­σμού, τα τάγ­μα­τα εφό­δου του πολι­τι­κού συστή­μα­τός του.

Στην ίδια συνε­δρί­α­ση, η διοί­κη­ση του δήμου απέρ­ρι­ψε το αίτη­μα της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” (που στή­ρι­ξε ο Σύλ­λο­γος Καθη­γη­τών Χορού και άλλες παρα­τά­ξεις) να δεσμευ­τεί για την παρα­μο­νή της Ανώ­τε­ρης Σχο­λής Χορού στην Τριαν­δρία, ενι­σχύ­ο­ντας προ­ε­κλο­γι­κά τοπι­κι­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις που καλ­λιερ­γούν αδια­νό­η­τες αντι­πα­ρα­θέ­σεις της Σχο­λής με το Πολι­τι­στι­κό Κέντρο Τριαν­δρί­ας αντί να απο­φα­σί­σει την αξιο­ποί­η­ση του άδειου σχο­λεί­ου της περιο­χής προς όφε­λος όλων των πλευ­ρών, τις πολι­τι­στι­κές ανά­γκες όλων των Τριανδριωτών.

Απέρ­ρι­ψε τη πρό­τα­ση της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” να απο­δο­θούν επι­τέ­λους τα Μέσα Ατο­μι­κής Προ­στα­σί­ας στους εργα­ζό­με­νους του δήμου, να τους απο­ζη­μιώ­σει για τα Μέσα Προ­στα­σί­ας που αγό­ρα­σαν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι, όπως προ­βλέ­πει ο νόμος και η διοί­κη­ση παρά­νο­μα παρα­κρα­τά για 3 χρό­νια ενώ μοι­ρά­ζει εκα­τομ­μύ­ρια σε εργολάβους.

Με απα­ρά­δε­κτες μεθο­δεύ­σεις του προ­έ­δρου του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου “τρά­βη­ξε” τη συνε­δρί­α­ση μέχρι τα ξημε­ρώ­μα­τα για να μη συζη­τη­θούν οι τερά­στιες ευθύ­νες του δήμου για τον τραυ­μα­τι­σμό της μαθή­τριας στην παι­δι­κή χαρά της Νέας Παρα­λί­ας, για την ανα­σφά­λεια των έργων που παρα­δί­νο­νται ολο­κλη­ρω­τι­κά στους εργο­λά­βους με μόνο κρι­τή­ριο τα κέρ­δη τους.

Η πλή­ρης — προ­κλη­τι­κή υπο­τα­γή της διοί­κη­σης Ζέρ­βα στα μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα και την κυβέρ­νη­ση, η επι­δί­ω­ξή της να δια­σω­θεί από την όλο και μεγα­λύ­τε­ρη λαϊ­κή κατα­κραυ­γή “κοι­τώ­ντας”» προς τα ακρο­δε­ξιά και αλλού για συμ­μα­χί­ες, προ­δια­γρά­φει ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρο κατή­φο­ρό της».

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο