Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης από την επίσκεψη στο Βελιγράδι (VIDEO-ΦΩΤΟ)

 

Ολο­κλη­ρώ­θη­κε με μεγά­λη επι­τυ­χία η επί­σκε­ψη των Τομε­α­κών Οργα­νώ­σε­ων Εκπαι­δευ­τι­κών και Καλ­λι­τε­χνών της ΚΟ Αττι­κής του ΚΚΕ στο Βελιγράδι.

Κέφι, γνώ­ση και ενθου­σια­σμός είναι μερι­κές από τις λέξεις που χαρα­κτή­ρι­σαν τη διή­με­ρη επί­σκε­ψη, που είχε στό­χο να σημα­το­δο­τή­σει τη στα­θε­ρή πάλη των κομ­μου­νι­στών, τον πρω­το­πό­ρο ρόλο που παί­ζουν στην απο­κά­λυ­ψη των ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχε­δια­σμών ΕΕ — ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας, στον αγώ­να για την απο­δέ­σμευ­ση της χώρας από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ενί­σχυ­ση της κοι­νής πάλης των λαών.

Η αναχώρηση πραγματοποιήθηκε ‑όχι τυχαία- στις 24 Μάρτη, μέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι το 1999 από τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα.

Το στίγ­μα της επί­σκε­ψης έδω­σε η πολι­τι­κή συγκέ­ντρω­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μπρο­στά από το βομ­βαρ­δι­σμέ­νο κτί­ριο του υπουρ­γεί­ου Εθνι­κής Άμυ­νας, ένα από τα λίγα βομ­βαρ­δι­σμέ­να κτί­ρια που δεν έχουν απο­κα­τα­στα­θεί ακόμα.

Συν­θή­μα­τα όπως «Οι ιμπε­ρια­λι­στές τη Γη ξανα­μοι­ρά­ζουν, με των λαών το αίμα τα σύνο­ρα χαρά­ζουν», «Το μέλ­λον μας δεν είναι ο καπι­τα­λι­σμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσια­λι­σμός» τρά­ντα­ξαν την ευρύ­τε­ρη περιοχή.

Σε αυτήν χαι­ρε­τι­σμό απηύ­θυ­νε ο ΓΓ της ΚΕ του Νέου Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Γιου­γκο­σλα­βί­αςΑλε­ξά­ντερ Μπα­νιά­νατς, ο οποί­ος ανα­φέρ­θη­κε ιδιαι­τέ­ρως στη στά­ση του ελλη­νι­κού λαού και του ΚΚΕ κατά τη διάρ­κεια του πολέ­μου, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τη σημα­σία της αλλη­λεγ­γύ­ης και της κοι­νής πάλης των λαών.

Στο video μπο­ρεί­τε να δεί­τε τα σημα­ντι­κό­τε­ρα στιγ­μιό­τυ­πα από αυτή την επί­σκε­ψη, η οποία ξεκί­νη­σε στις 24 Μάρ­τη, μέρα έναρ­ξης των ΝΑΤΟι­κών βομ­βαρ­δι­σμών στην πρω­τεύ­ου­σα της Σερβίας.

Το στίγ­μα έδω­σε η πολι­τι­κή συγκέ­ντρω­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μπρο­στά από το βομ­βαρ­δι­σμέ­νο κτί­ριο του υπουρ­γεί­ου Εθνι­κής Άμυ­νας, ένα από τα λίγα βομ­βαρ­δι­σμέ­να κτί­ρια που δεν έχουν απο­κα­τα­στα­θεί ακόμα.

Η κεντρι­κή ομι­λία έγι­νε από την Βαγ­γε­λιώ Πλα­τα­νιά, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ. Μετα­ξύ άλλων σημείωσε:

«Πριν από 23 χρό­νια, εκεί­νη την άνοι­ξη του 1999 άνοι­ξε για τη Γιου­γκο­σλα­βία μία μαύ­ρη αιμα­το­βαμ­μέ­νη περί­ο­δος της ιστο­ρί­ας της. Το βρά­δυ της 24ης Μάρ­τη ο ουρα­νός της χώρας φωτί­στη­κε από τη φωτιά που ξερ­νού­σαν τα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά αερο­πλά­να και οι πύραυ­λοι. Η γη που σήμε­ρα πατά­με δέχθη­κε για 78 μέρες πάνω από 420.000 βλή­μα­τα, πυραύ­λους, βόμ­βες, πολ­λές μάλι­στα ραδιε­νερ­γού απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου. Δέχθη­κε περί­που 37.000 βόμ­βες δια­σπο­ράς που σκόρ­πι­σαν τον θάνα­το πολ­λών ανθρώ­πων, τα 3/4 εκ των οποί­ων ήταν άμα­χοι, του­λά­χι­στον 400 ήταν παι­διά. Εκεί­νες τις μέρες βομ­βαρ­δί­στη­κε και το κτί­ριο που είδα­με απέ­να­ντι, το οποίο δια­τη­ρεί­ται έτσι μέχρι και τις μέρες μας, σημά­δι της ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Η Γιου­γκο­σλα­βία βρέ­θη­κε τότε στο στό­χα­στρο των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών σχε­δια­σμών. Είχαν περά­σει λίγα χρό­νια από τις ανα­τρο­πές στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και τα άλλα κρά­τη. Οι καπι­τα­λι­στι­κές σχέ­σεις παρα­γω­γής είχαν επι­κρα­τή­σει πλή­ρως σε όλες τις πρώ­ην σοσια­λι­στι­κές χώρες και στη Γιου­γκο­σλα­βία. Το μοί­ρα­σμα των νέων πρό­σφα­τα κερ­δι­σμέ­νων από τον καπι­τα­λι­σμό χωρών είχε αρχί­σει και η Γιου­γκο­σλα­βία στο κέντρο των Βαλ­κα­νί­ων έγι­νε στό­χος για τους Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς. Στη σκα­κιέ­ρα ‑βλέ­πε­τε — του ιμπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού τους με την καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία και Κίνα, μία κατα­κερ­μα­τι­σμέ­νη και ΝΑΤΟ­ποι­η­μέ­νη Γιου­γκο­σλα­βία θα τους βοη­θού­σε να κερ­δί­σουν πόντους.

Άλλω­στε, οι ίδιες οι ανα­τρο­πές είχαν ανοί­ξει τον ασκό του Αιό­λου πριν φτά­σου­με στους βομβαρδισμούς. (…)

Οι Έλλη­νες κομ­μου­νι­στές δεν ξεχνά­με. Άλλω­στε, όσες κι αν είναι οι δια­φο­ρές από πόλε­μο σε πόλε­μο, όλες οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές συγκρού­σεις έχουν πάντα πολ­λές περισ­σό­τε­ρες ομοιό­τη­τες. Ετσι που κάθε νέος πόλε­μος να σου θυμί­ζει τους προηγούμενους (…)».

Κρίσιμο ζήτημα ο λαός να μην μπει κάτω από ξένες σημαίες

Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά έκα­νε στις εξε­λί­ξεις στην Ουκρα­νία και τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο που μαί­νε­ται στην περιο­χή ως απο­τέ­λε­σμα της όξυν­σης των αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα σε ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ — Ρωσία.

Η ομι­λή­τρια ανα­λυ­τι­κά ανα­φέρ­θη­κε και στη στά­ση των κομ­μου­νι­στών και του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος απέ­να­ντι στον πόλε­μο. «Αυτός ο πόλε­μος που διε­ξά­γε­ται τώρα, τώρα που μπο­ρού­με να πού­με ότι ολο­κλη­ρώ­θη­κε ένας κύκλος μετά τις ανα­τρο­πές των σοσια­λι­στι­κών κρα­τών, στη φάση που ολο­κλη­ρώ­θη­κε το μοί­ρα­σμα των αγο­ρών και ξεκι­νά­ει το ξανα­μοί­ρα­σμά τους, εμπε­ριέ­χει μεγά­λους κιν­δύ­νους. Κιν­δύ­νους γενί­κευ­σης με απρό­βλε­πτες δια­στά­σεις», επι­σή­μα­νε η Βαγ­γε­λιώ Πλα­τα­νιά, σημειώ­νο­ντας πως «οι λαοί πρέ­πει να βρί­σκο­νται σε ετοι­μό­τη­τα. Είναι κρί­σι­μο ζήτη­μα για το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα να μην μπει κάτω από ξένες σημαί­ες. Να μη δια­λέ­ξει ιμπε­ρια­λι­στή, να μη δια­λέ­ξει στρα­τό­πε­δο ληστών. (…)

Γιατί για να νικήσει ο λαός πρέπει να χάσουν όλοι οι ιμπεριαλιστές

Άρα είναι κρί­σι­μο ζήτη­μα η απο­δυ­νά­μω­σή τους σε κάθε χώρα. Γι’ αυτό και ως ΚΚΕ παλεύ­ου­με για να απε­μπλα­κεί η χώρα μας από τον πόλε­μο, για να μην παρα­σχε­θεί καμία επι­πλέ­ον βοή­θεια και διευ­κό­λυν­ση. Παλεύ­ου­με για να κλεί­σουν τα πολε­μι­κά ορμη­τή­ρια, οι στρα­τιω­τι­κές βάσεις. Για να μη φύγει ούτε ένας φαντά­ρος εκτός συνόρων. (…)

Εδώ, στο πολύ­πα­θο και πανέ­μορ­φο Βελι­γρά­δι θέλου­με να επα­να­λά­βου­με την εκτί­μη­ση του Κόμ­μα­τός μας ότι μπαί­νου­με στην πιο κρί­σι­μη δεκα­ε­τία του 21ου αιώ­να. Μπαί­νου­με στη δεκα­ε­τία που θα κρι­θούν πολ­λά. Ξέρου­με πως ο πόλε­μος δεν είναι φυσι­κό φαι­νό­με­νο. Μπο­ρεί να μπει στο χρο­νο­ντού­λα­πο της Ιστο­ρί­ας, αρκεί οι λαοί να αγω­νι­στούν ενά­ντια στη μήτρα του, τον καπι­τα­λι­σμό. Αυτόν τον δρό­μο ανοί­γου­με σήμε­ρα με την πάλη μας. Αυτόν τον δρό­μο θα τον βαδί­σου­με μέχρι να βγού­με νικη­τές». (Δια­βά­στε ολό­κλη­ρη την ομιλία)

Ιδιαί­τε­ρα συγκι­νη­τι­κή ήταν η στιγ­μή όπου από κοι­νού τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και του Νέου Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Γιου­γκο­σλα­βί­ας τρα­γού­δη­σαν ‑ταυ­τό­χρο­να στα ελλη­νι­κά και τα σερ­βι­κά — τη «Διε­θνή».

Στη διή­με­ρη δια­μο­νή τους τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ είχαν τη δυνα­τό­τη­τα να περι­η­γη­θούν στην πόλη-«μνημείο», να γνω­ρί­σουν την πλού­σια ιστο­ρία της, να δουν σημα­ντι­κά σημεία σε αυτήν (όπως το Πάρ­κο Kalemegdan, ο ναός του Αγί­ου Σάβ­βα, το Μου­σείο Τέσλα κ.ά.). Ενώ ανή­με­ρα της 25ης Μαρ­τί­ου δεν θα μπο­ρού­σε να λεί­ψει η επί­σκε­ψη στον Πύρ­γο που φυλα­κί­στη­κε και δολο­φο­νή­θη­κε ο Ρ. Φεραίος.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο