Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μάρτη)

Μήνυ­μα για την 8η Μάρ­τη, Παγκό­σμια Μέρα της Γυναί­κας, εξέ­δω­σε η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή  του ΚΚΕ. Το κεί­με­νο της ανα­κοί­νω­σης είναι το ακόλουθο:

Με αφορ­μή την Παγκό­σμια Ημέ­ρα της Γυναί­κας, η ΚΕ του ΚΚΕ απευ­θύ­νει κάλε­σμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης στις εργα­ζό­με­νες στο δημό­σιο ή ιδιω­τι­κό τομέα, στις άνερ­γες, στις επαγ­γελ­μα­τί­ες, στις αγρό­τισ­σες, στις συντα­ξιού­χους, στις νέες μητέ­ρες, στις κοπέ­λες που βρί­σκο­νται στα σχο­λεία, στις Σχο­λές Μαθη­τεί­ας, στα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ, στις μετα­νά­στριες. Τις καλεί να συμπο­ρευ­τούν με το ΚΚΕ που μάχε­ται για την απε­λευ­θέ­ρω­ση των γυναι­κών από τα δεσμά των δια­κρί­σε­ων και της εκμε­τάλ­λευ­σης, που πρω­το­στά­τη­σε με αγώ­νες και θυσί­ες χιλιά­δων ηρω­ί­δων. Τις καλεί να κάνουν ένα απο­φα­σι­στι­κό βήμα μπρο­στά, μια νέα επι­λο­γή, ακο­λου­θώ­ντας ένα δια­φο­ρε­τι­κό δρό­μο: Το δρό­μο της ελπί­δας, της πάλης για μια ζωή με σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα στην εργα­σία, στην κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη της μητρό­τη­τας, της εργα­τι­κής — λαϊ­κής οικο­γέ­νειας, στο δημιουρ­γι­κό ελεύ­θε­ρο χρό­νο, με βάση τις δυνα­τό­τη­τες που υπάρ­χουν στον 21ο αιώνα.

Οι πολ­λα­πλές εκλο­γι­κές μάχες είναι ευκαι­ρία να ενι­σχυ­θούν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις, ώστε να γίνει πιο μαζι­κή και δυνα­μι­κή η αντε­πί­θε­ση, με τη συμ­με­το­χή και των γυναι­κών. Για να μπουν εμπό­δια στο νέο γύρο της αντι­λαϊ­κής θύελ­λας που προ­ε­τοι­μά­ζε­ται για τη στή­ρι­ξη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών κολοσ­σών στη φάση της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­καμ­ψης. Η ψήφος στο ΚΚΕ επι­στρέ­φει στο λαό και το κίνη­μά του, γίνε­ται δική του δύνα­μη. Ένα ισχυ­ρό ΚΚΕ σε όλες τις κάλ­πες σημαί­νει ότι δυνα­μώ­νει το ρεύ­μα των αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών που δεν συμ­βι­βά­ζο­νται με τη ζωή με ελά­χι­στα δικαιώ­μα­τα, με ευκαι­ρια­κές παρο­χές, που παλεύ­ουν για ριζι­κές αλλα­γές στην οικο­νο­μία και στην κοινωνία.

Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ παντού μπο­ρεί να δώσει ισχυ­ρό πλήγ­μα στις κάλ­πι­κες δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές που στή­νο­νται για να χει­ρα­γω­γή­σουν τη στά­ση και τελι­κά την ψήφο των γυναι­κών. Σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νες και άνερ­γες γυναί­κες έχουν συγκε­ντρώ­σει πλού­σια κοι­νω­νι­κή και πολι­τι­κή πεί­ρα από τα ψεύ­τι­κα διλήμ­μα­τα, που ξανα­σερ­βί­ρο­νται με νέο μαν­δύα, δήθεν για την προ­στα­σία των δικαιω­μά­των των γυναι­κών. Το δίλημ­μα “εργα­σία ή οικο­γέ­νεια” οδή­γη­σε στις “ευέ­λι­κτες” εργα­σια­κές σχέ­σεις με σπα­στά και ακα­νό­νι­στα ωρά­ρια, σε μισό μισθό, σε μισή ζωή, σε έλλει­ψη μέτρων προ­στα­σί­ας της μητρό­τη­τας από το κρά­τος. Σήμε­ρα, η ΕΕ και η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προη­γού­με­νες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ εκβιά­ζουν και επι­βάλ­λουν στις γυναί­κες να θυσιά­σουν τα δικαιώ­μα­τά τους στο όνο­μα των “ίσων ευκαι­ριών” για άνδρες και γυναί­κες και της “συμ­φι­λί­ω­σης επαγ­γελ­μα­τι­κής και προ­σω­πι­κής, οικο­γε­νεια­κής ζωής”. Να παραι­τη­θούν από το αίτη­μα ανά­κλη­σης όλων των απω­λειών που έφε­ραν τα μνη­μό­νια, να συμ­φι­λιω­θούν με τη λογι­κή των “κου­πο­νιών”, των “εφά­παξ” επιδομάτων.

Σήμε­ρα στή­νο­νται νέα ψεύ­τι­κα και εκφο­βι­στι­κά δίπο­λα για να εγκλω­βί­σουν τη σκέ­ψη των γυναι­κών. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με την “πρό­ο­δο και τη συντή­ρη­ση”, όσο και η ΝΔ με την “υπευ­θυ­νό­τη­τα και το λαϊ­κι­σμό”, επι­χει­ρούν να κρύ­ψουν ότι ενιαία υπε­ρα­σπί­ζο­νται τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ και την αντι­λαϊ­κή στρα­τη­γι­κή, που εξει­δι­κεύ­ε­ται σε Περι­φέ­ρειες και δήμους. Υπε­ρα­σπί­ζο­νται την πολι­τι­κή που κατα­δι­κά­ζει τις γυναί­κες στην ανα­σφά­λεια της ανερ­γί­ας, στους μισθούς πεί­νας, στις πετσο­κομ­μέ­νες συντά­ξεις έως και την κατάρ­γη­σή τους σε ορι­σμέ­νες κατη­γο­ρί­ες, όπως στις χήρες, στο σμπα­ρά­λια­σμα της προ­σω­πι­κής και οικο­γε­νεια­κής ζωής. Κανέ­να κόμ­μα, καμιά κυβέρ­νη­ση, που εξυ­πη­ρε­τεί τα μονο­πώ­λια, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ δεν μπο­ρεί να έχει προ­ο­δευ­τι­κή πολι­τι­κή, όπως και αν αυτο­προσ­διο­ρί­ζε­ται. Οι δυνά­μεις αυτές έχουν παρελ­θόν και ιστο­ρία σε βάρος του λαού και των γυναι­κών, δεν πρέ­πει να τους δοθεί συγχωροχάρτι.

Σύγ­χρο­νο και προ­ο­δευ­τι­κό είναι η ισό­τι­μη συμ­με­το­χή όλων των γυναι­κών στην κοι­νω­νι­κή εργα­σία, με βάση το αντι­κεί­με­νο ειδί­κευ­σης, με στα­θε­ρό ημε­ρή­σιο χρό­νο εργα­σί­ας και λιγό­τε­ρες ώρες δου­λειάς, με αυξή­σεις σε μισθούς, στις συντά­ξεις, μέτρα για την προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, του γυναι­κεί­ου οργα­νι­σμού στο χώρο εργα­σί­ας, με άδειες μητρό­τη­τας για όλες τις εργα­ζό­με­νες. Σύγ­χρο­νο είναι να δίνε­ται επί­δο­μα άδειας μητρό­τη­τας 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκε­τό στις αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νες, στις αγρό­τισ­σες. Συντή­ρη­ση είναι μια θέση εργα­σί­ας να μοι­ρά­ζε­ται σε 2–3 εργα­ζό­με­νες και εργα­ζό­με­νους. Να απο­λύ­ο­νται έγκυ­ες, να εκβιά­ζο­νται οι νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νες να καθυ­στε­ρή­σουν τη δημιουρ­γία οικο­γέ­νειας. Συντή­ρη­ση είναι στο όνο­μα της “ισό­τη­τας” των φύλων να μην υπάρ­χουν στο χώρο δου­λειάς μέτρα υγεί­ας και ασφά­λειας, με βάση τον ανα­πα­ρα­γω­γι­κό ρόλο της γυναίκας.

Σύγ­χρο­νο και προ­ο­δευ­τι­κό είναι να υπάρ­χουν μέτρα από το κρά­τος για κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη της μητρό­τη­τας, της οικο­γέ­νειας και των ανα­γκών της στην απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν Υγεία, Πρό­νοια, ώστε η γυναί­κα πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρα — δημιουρ­γι­κά να αξιο­ποιεί τον ελεύ­θε­ρο χρό­νο της εκτός εργα­σί­ας. Συντή­ρη­ση είναι να γίνε­ται ατο­μι­κή — οικο­γε­νεια­κή υπό­θε­ση ό,τι θα έπρε­πε να είναι κοι­νω­νι­κό δικαί­ω­μα. Να ακρι­βο­πλη­ρώ­νουν οι γυναί­κες τις ανα­γκαί­ες ιατρι­κές επι­σκέ­ψεις και δια­γνω­στι­κές εξε­τά­σεις, τα φάρ­μα­κα, τον προ­γεν­νη­τι­κό έλεγ­χο, τον παι­δι­κό σταθ­μό, τη δημιουρ­γι­κή απα­σχό­λη­ση παι­διών, το εμβό­λιο, τη λογο­θε­ρα­πεία, την εργο­θε­ρα­πεία, την ψυχο­λο­γι­κή στή­ρι­ξη, τη φρο­ντί­δα των ηλι­κιω­μέ­νων, των ΑμΕΑ. Να δίνε­ται το επί­δο­μα τοκε­τού μόνο σε όσες γυναί­κες γεν­νούν στο σπί­τι, όπως έναν αιώ­να πίσω, αντί για σύγ­χρο­να δωρε­άν μαιευ­τή­ρια κοντά στον τόπο δια­μο­νής της εγκύου.

Σύγ­χρο­νο και προ­ο­δευ­τι­κό είναι η κοι­νή πάλη ανδρών και γυναι­κών για ισό­τι­μα δικαιώ­μα­τα στην εργα­σία, στην κοι­νω­νι­κή ζωή και δρά­ση. Συντή­ρη­ση είναι η καλ­λιέρ­γεια του αντα­γω­νι­σμού ανά­με­σα στα φύλα, σπέρ­νο­ντας κάλ­πι­κες αξί­ες που οδη­γούν στην εξί­σω­ση προς τα κάτω τα εργα­σια­κά, ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα των γυναι­κών και των ανδρών.

Η ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων δικαιω­μά­των των γυναι­κών στο σύνο­λό τους δεν είναι πολυ­τέ­λεια, αλλά ανά­γκη. Μόνο το ΚΚΕ τα διεκ­δι­κεί με συνέ­πεια και στα­θε­ρό­τη­τα. Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ μπο­ρεί να δώσει νέα πνοή στην εργα­τι­κή — λαϊ­κή πάλη με πυξί­δα τις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες. Η συμ­με­το­χή των γυναι­κών παντού, στα εργα­τι­κά σωμα­τεία, στις ενώ­σεις επαγ­γελ­μα­τιών, στους Αγρο­τι­κούς Συλ­λό­γους και στους Γυναι­κεί­ους Συλ­λό­γους, αλλά και στα Δημο­τι­κά, Περι­φε­ρεια­κά Συμ­βού­λια, στο Κοι­νο­βού­λιο μπο­ρεί να είναι ουσια­στι­κή, να υπη­ρε­τή­σει τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα με ένα δυνα­τό ΚΚΕ στις εκλο­γές και στις καθη­με­ρι­νές ταξι­κές μάχες.

Η ιστο­ρι­κή επέ­τειος της 8ης Μάρ­τη, που είναι αφιε­ρω­μέ­νη στους σκλη­ρούς απερ­για­κούς αγώ­νες των εργα­τριών και εργα­τών για ίσα μερο­κά­μα­τα ανδρών και γυναι­κών, για ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες δου­λειάς, για λιγό­τε­ρες ώρες εργα­σί­ας, θυμί­ζει: Το πραγ­μα­τι­κά προ­ο­δευ­τι­κό στην ιστο­ρία των κοι­νω­νιών, της ταξι­κής πάλης είναι να μην υπο­τάσ­σε­σαι σε αρνη­τι­κούς συσχε­τι­σμούς, αλλά να παλεύ­εις για να τους αλλά­ξεις, για να προ­χω­ρή­σει η κοι­νω­νία μπρο­στά στο σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό, να χτι­στεί σε γερά θεμέ­λια η ισο­τι­μία και η χει­ρα­φέ­τη­ση της γυναίκας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ