• Στο δρό­μο των εργα­τών του Σικά­γο του 1886.
• Στο δρό­μο των εργα­τών της Θεσ­σα­λο­νί­κης το Μάη του 1936.
• Στο δρό­μο των 200 κομ­μου­νι­στών που εκτε­λέ­στη­καν στην Και­σα­ρια­νή από τους ναζί την Πρω­το­μα­γιά του 1944.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι του στους εργά­τες και τις εργά­τριες, ιδιαί­τε­ρα στους εργα­ζό­με­νους στο χώρο της Υγεί­ας, στους νέους εργα­ζό­με­νους και εργα­ζό­με­νες, στους μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες, στους ανέργους.

Η Πρω­το­μα­γιά είναι μέρα αγώ­να και μνή­μης, μέρα τιμής για την εργα­τι­κή τάξη, για την προ­σφο­ρά της στην κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο, στην πάλη για μια νέα κοι­νω­νία, τη σοσια­λι­στι­κή — κομ­μου­νι­στι­κή.Η δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας και οι συνέ­πειές της στους εργα­ζό­με­νους προ­σέ­θε­σαν ένα ακό­μη έγκλη­μα στη μακά­βρια λίστα με τα εγκλή­μα­τα του καπι­τα­λι­σμού. Απο­δεί­χτη­κε ότι οι αντι­θέ­σεις σε μία άδι­κη, ταξι­κή κοι­νω­νία όχι μόνο δεν γεφυ­ρώ­νο­νται σε περιό­δους, όπως αυτές της παν­δη­μί­ας, αλλά αντί­θε­τα οξύ­νο­νται περισσότερο.

• Την ίδια στιγ­μή που συνάν­θρω­ποί μας πεθαί­νουν εκτός ΜΕΘ στα αθω­ρά­κι­στα δημό­σια νοσο­κο­μεία, ο ιδιω­τι­κός τομέ­ας όχι απλά δεν επι­τάσ­σε­ται αλλά θησαυ­ρί­ζει πάνω στις ελλεί­ψεις του δημό­σιου τομέα.
• Την ίδια στιγ­μή που η ανά­πτυ­ξη της επι­στή­μης και της ανθρώ­πι­νης εργα­σί­ας προ­σέ­φε­ρε απο­τε­λε­σμα­τι­κά εμβό­λια και φάρ­μα­κα για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας, το εμβό­λιο παρα­μέ­νει χρυ­σο­φό­ρο εμπό­ρευ­μα. Αντί να εξα­σφα­λι­στεί η πρό­σβα­ση σε αυτά, κυριαρ­χούν το κυνή­γι του κέρ­δους και οι γεω­πο­λι­τι­κοί αντα­γω­νι­σμοί πάνω στα εκα­τομ­μύ­ρια των νεκρών της πανδημίας.
• Η παν­δη­μία απο­δει­κνύ­ε­ται «χρυ­σή ευκαι­ρία» για τη μεγά­λη εργο­δο­σία για να εφαρ­μό­σει σε γενι­κευ­μέ­νη κλί­μα­κα πιο εξε­λιγ­μέ­νες μορ­φές εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής δύνα­μης, όπως οι απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες και η τηλερ­γα­σία, που καθι­στά δυσ­διά­κρι­τα τα όρια μετα­ξύ εργα­σια­κής και προ­σω­πι­κής ζωής.

Τα παρα­πά­νω απο­τε­λούν τον κανό­να της δια­χεί­ρι­σης της παν­δη­μί­ας στην ΕΕ και σε όλο τον καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο. Αυτήν την πολι­τι­κή ακο­λού­θη­σε και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, έχο­ντας στα­θε­ρά σαν προ­τε­ραιό­τη­τα τις ανά­γκες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι τα μέτρα προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγεί­ας και των δικαιω­μά­των του λαού.

Το γεγο­νός ότι τα ίδια τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα αντι­με­τω­πί­ζουν οι λαοί σε όλες τις χώρες, ακό­μα και σε αυτές των κατ’ όνο­μα «προ­ο­δευ­τι­κών» κυβερ­νή­σε­ων, δεν δικαιώ­νει την οικο­νο­μι­κή κυριαρ­χία και εξου­σία του κεφα­λαί­ου. Αντί­θε­τα απο­δει­κνύ­ουν ότι η διέ­ξο­δος για το λαό δεν βρί­σκε­ται σε κάποια μορ­φή δια­χεί­ρι­σης της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, αλλά στην ανα­τρο­πή της, για μία νέα κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση που στο επί­κε­ντρο της οικο­νο­μί­ας θα έχει την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών των πολ­λών, με την εξου­σία στα χέρια του εργα­ζό­με­νου λαού.

Μόνο σε αυτόν το δρό­μο τα σύγ­χρο­να επι­τεύγ­μα­τα της επι­στή­μης και τεχνο­λο­γί­ας μπο­ρούν να υπη­ρε­τή­σουν τον εργα­ζό­με­νο άνθρω­πο, εξα­σφα­λί­ζο­ντας ένα ανώ­τε­ρο επί­πε­δο ζωής και δικαιωμάτων.

Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς

Χωρίς να έχει ξεπε­ρα­στεί η παν­δη­μία, τα κρά­τη και οι κυβερ­νή­σεις προ­ε­τοι­μά­ζο­νται για την επό­με­νη μέρα. Ο στό­χος της ανά­καμ­ψης της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας από την κρί­ση δεν θα φέρει την απο­κα­τά­στα­ση του εισο­δή­μα­τος και των δικαιω­μά­των που έγι­ναν θρύ­ψα­λα την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας. Αφο­ρά μόνο την ανά­καμ­ψη των κερ­δών των λίγων. Το ίδιο άλλω­στε συνέ­βη και με την προη­γού­με­νη καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση της περιό­δου 2008 — 2016. Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι ο φαύ­λος κύκλος της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, «κρί­ση — ανά­πτυ­ξη», προ­σθέ­τει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Αυτό επι­βε­βαιώ­νει και το «Σχέ­διο Ανά­καμ­ψης» της κυβέρ­νη­σης, που από τη μία περιέ­χει νέα προ­νό­μια για το κεφά­λαιο και από την άλλη νέα αντερ­γα­τι­κά μέτρα, προ­α­παι­τού­με­να για την έντα­ξη στο Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ. Η ίδρυ­ση του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, που χαι­ρέ­τι­σαν όλα τα κόμ­μα­τα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορ­μή για ένα νέο κύμα παρα­πλά­νη­σης του ελλη­νι­κού λαού και εξω­ραϊ­σμού της ΕΕ. Ομως, η ιστο­ρία έχει δεί­ξει ότι ούτε η ΕΕ μπο­ρεί να έχει φιλο­λαϊ­κό πρό­ση­μο, ούτε η καπι­τα­λι­στι­κή ανά­καμ­ψη μπο­ρεί να συνα­ντη­θεί με τις ανά­γκες του λαού.

Τι δεν λένε:

• Για κάθε εκτα­μί­ευ­ση από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης θα πρέ­πει να νομο­θε­τού­νται δρο­μο­λο­γη­μέ­να, αντερ­γα­τι­κά μέτρα, ώστε να δια­σφα­λι­στούν τα κέρ­δη των νέων επεν­δύ­σε­ων με το ξεζού­μι­σμα των εργα­ζο­μέ­νων, ενώ την «πρά­σι­νη» ανά­πτυ­ξη θα την διπλο­πλη­ρώ­νει ο λαός και με «πρά­σι­νους» φόρους, πανά­κρι­βη Ενέρ­γεια, κατα­στρο­φή του περιβάλλοντος.
• Οι πόροι του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης της ΕΕ προ­έρ­χο­νται από τους λαούς και θα κατευ­θυν­θούν στους μεγά­λους ομί­λους της λεγό­με­νης «πρά­σι­νης» και «ψηφια­κής» ανάπτυξης.
• Ο πακτω­λός των δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημό­σια Υγεία, στην Εκπαί­δευ­ση, στους μισθούς, στις συντά­ξεις, στη βελ­τί­ω­ση των κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών, σε έργα ζωτι­κής σημα­σί­ας για την προ­στα­σία του λαού από φυσι­κές κατα­στρο­φές, σε στή­ρι­ξη των μικρών επαγγελματιών.

Το Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυ­σί­δα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Δεν είναι ένα «ουδέ­τε­ρο» ανα­πτυ­ξια­κό εργα­λείο, αλλά εργα­λείο για τους ομί­λους της Ευρώ­πης για να βγουν από τη νέα καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση και να δια­τη­ρή­σουν τη θέση τους στον διε­θνή αντα­γω­νι­σμό που δυναμώνει.

Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα σημαί­νει πολ­λά βήμα­τα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώ­μα­τα του λαού.

Κυβέρ­νη­ση, ΕΕ, μεγά­λη εργο­δο­σία ετοι­μά­ζουν τη νομο­θέ­τη­ση της 10ωρης δου­λειάς. Για πρώ­τη φορά μετά την κατάρ­γη­ση του 10ωρου το 1920, η κυβέρ­νη­ση επα­να­φέ­ρει το 10ωρο παρου­σιά­ζο­ντάς το ως «πρό­ο­δο»!

Το νομο­σχέ­διο βάζει μπουρ­λό­το στη ζωή εκα­τομ­μυ­ρί­ων εργα­ζο­μέ­νων. Με το νομο­σχέ­διο πλέ­ον το πόσο δου­λεύ­ουν, αμεί­βο­νται, ξεκου­ρά­ζο­νται οι εργα­ζό­με­νοι θα καθο­ρί­ζε­ται από την ατο­μι­κή συμ­φω­νία κάθε μεμο­νω­μέ­νου εργα­ζό­με­νου με την εργο­δο­σία. Παράλ­λη­λα επι­χει­ρεί­ται να δοθεί πλήγ­μα στα εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα, θέτο­ντας ασφυ­κτι­κούς περιο­ρι­σμούς στο απερ­για­κό δικαί­ω­μα και συνο­λι­κά στη συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση για να έχει λυμέ­να τα χέρια η εργο­δο­σία να ξεσα­λώ­νει στις πλά­τες των εργαζομένων.

Το γεγο­νός ότι όλες δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις έβα­ζαν και από ένα λιθα­ρά­κι στην ενσω­μά­τω­ση των Οδη­γιών της ΕΕ για τη «διευ­θέ­τη­ση του χρό­νου εργα­σί­ας» δεν καθι­στά λιγό­τε­ρο ένο­χη την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Καθι­στά εξί­σου εγκλη­μα­τι­κές όλες τις κυβερ­νή­σεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Δια­τή­ρη­σαν και χει­ρο­τέ­ρευαν διαρ­κώς το νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο της ευε­λι­ξί­ας και του χτυ­πή­μα­τος στον στα­θε­ρό ημε­ρή­σιο χρό­νο εργα­σί­ας, κάνο­ντας πρά­ξη τις απαι­τή­σεις των μεγά­λων ομί­λων και της ΕΕ.

Την ίδια στιγ­μή ο στό­χος της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας δεν υπη­ρε­τεί­ται μόνο με την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, αλλά και με τους αντα­γω­νι­σμούς για το μοί­ρα­σμα των αγο­ρών, των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, των δρό­μων μεταφοράς.

Η χώρα μας είναι βου­τηγ­μέ­νη «ως το λαι­μό» στα επι­κίν­δυ­να, πολε­μι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ που στό­χο έχουν να ανα­κό­ψουν την επιρ­ροή των αντα­γω­νι­στών τους, της Κίνας, της Ρωσί­ας κ.ά. Ολη η περιο­χή μυρί­ζει μπα­ρού­τι. Το ενδε­χό­με­νο ακό­μα και μίας γενι­κευ­μέ­νης πολε­μι­κής σύρ­ρα­ξης ανά­με­σα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορα­τό. Η χώρα μας, απο­τε­λώ­ντας ορμη­τή­ριο του ΝΑΤΟ, έχει μετα­τρα­πεί σε στόχο.

Στο φόντο αυτών των επι­κίν­δυ­νων αντα­γω­νι­σμών στην περιο­χή, το «παζά­ρι» ανά­με­σα στις αστι­κές τάξεις και τις κυβερ­νή­σεις Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας ανα­βαθ­μί­ζε­ται και προ­ε­τοι­μά­ζε­ται συμ­βι­βα­σμός για τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση στην Ανατ. Μεσό­γειο και το Αιγαίο, νέα διχο­το­μι­κά σχέ­δια στην Κύπρο, με μεσο­λα­βη­τές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξε­λί­ξεις είναι η κύρια απει­λή για την ειρή­νη και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα του ελλη­νι­κού λαού.

Ο αγώ­νας για την απο­δέ­σμευ­ση της Ελλά­δας από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες και τα σχέ­διά τους, για την ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου είναι ζήτη­μα ζωής!Πριν ένα χρό­νο η Πρω­το­μα­γιά­τι­κη συγκέ­ντρω­ση των εργα­τι­κών συν­δι­κά­των στο Σύνταγ­μα έδω­σε «σήμα» ανά­τα­σης, έμπνευ­σης και δύνα­μης, εν μέσω παν­δη­μί­ας και απαγορεύσεων.

Η «οργα­νω­μέ­νη απει­θαρ­χία» άνοι­ξε δρό­μο στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα να αχρη­στεύ­σει άδι­κες απα­γο­ρεύ­σεις, συκο­φα­ντί­ες και πάνω απ’ όλα την επι­χεί­ρη­ση της κυβέρ­νη­σης και της μεγά­λης εργο­δο­σί­ας να βάλουν στον γύψο τους αγώ­νες. Ηταν απά­ντη­ση στην κρα­τι­κή κατα­στο­λή που απο­τε­λεί συστα­τι­κό της πολι­τι­κής του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, της ΕΕ και των κυβερ­νή­σε­ων που τους υπηρετούν.

Ανοί­χτη­κε ένας σπου­δαί­ος δρό­μος ώστε και μέσα στην περί­ο­δο των lockdown να βρουν τρό­πο να εκφρα­στούν οι δίκαιες διεκ­δι­κή­σεις του λαού και της νεολαίας.

Σήμε­ρα, με μεγα­λύ­τε­ρη ορμή υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τις ζωές μας και τις κατα­κτή­σεις της εργα­τι­κής τάξης, προ­βάλ­λο­ντας τις σύγ­χρο­νες εργα­τι­κές — λαϊ­κές ανάγκες.

Είναι η ώρα η εργα­τι­κή τάξη, ο λαός να αξιο­ποι­ή­σουν τα δικά τους «όπλα» στην ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση του κεφαλαίου!

• Η πάλη μπο­ρεί να είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κή όταν στο­χεύ­ει την εξου­σία του κεφα­λαί­ου και τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες και δεν εγκλω­βί­ζε­ται στα εναλ­λα­κτι­κά σενά­ρια της αστι­κής δια­χεί­ρι­σης, στις δια­φο­ρε­τι­κές πολι­τι­κές των αστι­κών κομ­μά­των. Μόνο αυτός ο αγώ­νας μπο­ρεί να στή­σει εμπό­δια στις «ανα­τρο­πές του αιώνα».
• Να δυνα­μώ­σει η οργά­νω­ση στα ταξι­κά εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα, στους Αγρο­τι­κούς Συλ­λό­γους, στις μαζι­κές οργα­νώ­σεις των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων, των γυναι­κών και της νεο­λαί­ας των λαϊ­κών στρω­μά­των. Απέ­να­ντι στη δύνα­μη του κεφα­λαί­ου αντι­πα­ρα­θέ­του­με τη δύνα­μη της οργα­νω­μέ­νης δρά­σης και της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας, για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού και της νεολαίας.
• Ολη η πεί­ρα στη χώρα μας δεί­χνει πως ό,τι κέρ­δι­σε ο λαός μας το κέρ­δι­σε με τους δικούς του αγώ­νες και σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ.

Το σημε­ρι­νό σύστη­μα μπο­ρεί μόνο να ανα­τρα­πεί και να αντι­κα­τα­στα­θεί από ένα ανώ­τε­ρο κοι­νω­νι­κό σύστη­μα, τον σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό, όπου η κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής, ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός για την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών, ο εργα­τι­κός έλεγ­χος και η συμ­με­το­χή σε όλα τα όργα­να εξου­σί­ας, από κάτω προς τα πάνω, μπο­ρεί να οδη­γή­σουν στην ευη­με­ρία του λαού, στην ειρή­νη και την πρό­ο­δο της ανθρωπότητας.

Η 1η Μάη έρχεται από το παρελθόν αλλά δείχνει το δρόμο για το μέλλον!
Το βαρύ της φορτίο βρίσκει δικαίωση στις καθημερινές μάχες των εργαζομένων και του λαού για το δικό τους δίκιο, στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!