Μήπως πάσχουν οι Κουβανοί απο το «σύνδρομο της Στοκχόλμης»;

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

(Σύν­δρο­μο της Στοκ­χόλ­μης: μια ψυχο­λο­γι­κή κατά­στα­ση, όπου τα θύμα­τα απα­γω­γής ή άνθρω­ποι που παρα­μέ­νουν φυλα­κι­σμέ­νοι παρά την θέλη­σή τους, ανα­πτύ­σουν σχέ­ση κατα­νό­η­σης με τους απα­γω­γείς και παίρ­νουν την πλευ­ρά των δραστών.)

Δεν βρί­σκουν άλλη εξή­γη­ση τα παπα­γα­λά­κια. Στον κόσμο της λάσπης και των συμ­φε­ρό­ντων του ιμπε­ρια­λι­σμού δεν βρί­σκουν εξή­γη­ση για την συνε­πή συμπε­ρι­φο­ρά των Κου­βα­νών απέ­να­ντι στην πατρί­δα τους και την Επα­νά­στα­ση και το ρίχνουν στις ψυχο­λο­γι­κές αμπελοφιλοσοφίες.

Ο Κάστρο εξη­γεί με τον μονα­δι­κό του τρό­πο πως έπε­σε στο κενό παλιό­τε­ρη προ­σπά­θεια συκο­φά­ντη­σης της Κούβας

Μετά τον θάνα­το του Φιντέλ Κάστρο πριν από ένα χρό­νο εξη­γού­σε ο αντα­πο­κρι­τής της Ισπα­νι­κής καθη­με­ρι­νής εφη­με­ρί­δας El Mundos στην Αβά­να για­τί εκα­τομ­μύ­ρια Κου­βα­νών περί­με­ναν στην ουρά για ώρες για να δεί­ξουν τον σεβα­σμό τους τους και να δώσουν ένα τελευ­ταίο χαι­ρε­τι­σμό στον Φιντέλ. Όπως και για­τί τόσοι πολ­λοί έκλαι­γαν ανοι­χτά στους δρό­μους. Η εξή­γη­ση για τα εκα­τομ­μύ­ρια των πεν­θού­ντων, σύμ­φω­να με την El Mundo ήταν ότι ήταν θύμα­τα του «συν­δρό­μου της Στοκχόλμης».

Μια άλλη τακτι­κή πιό απλή που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε από το Σου­η­δι­κό κρα­τι­κό ραδιό­φω­νο και την απε­σταλ­μέ­νη Lotten Collin ήταν ότι απλά δεν είδε κανέ­ναν(!) να κλαί­ει η να περι­μέ­νει στην ουρά.

Ένα χρό­νο αργό­τε­ρα, ο ίδιος ισπα­νός δημο­σιο­γρά­φος υπεύ­θυ­νος αντα­πο­κρι­τής για τις τοπι­κές εκλο­γές που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν τον Νοέμ­βριο του 17 στην Κού­βα ανα­λύ­ει τα απο­τε­λέ­σμα­τα. Η ανά­λυ­σή του είναι η εξής: «μια επα­να­στα­τι­κή φαντα­σί­ω­ση που κρύ­βει την επι­λο­γή της εξου­σί­ας, που βεβαί­ως η ίδια την αρνεί­ται, με την οποία σχε­δόν δια­κό­σιοι αντι­πα­λοί της απο­κλεί­στη­καν». Η El Mundo, υπο­στη­ρί­ζει ότι αυτοί «εμπο­δί­στη­καν να συμ­με­τά­σχουν μετά από μια βρώ­μι­κη εκστρα­τεία που ξεκί­νη­σε από τον κρα­τι­κό μηχανισμό».

Η από­δει­ξη για αυτό λέγε­ται ότι είναι ένα μυστι­κό βίντεο που δεί­χνει τον Αντι­πρό­ε­δρο Μιγκέλ Ντί­αζ-Canel να δίνει εντο­λές για τον απο­κλει­σμό της αντι­πο­λί­τευ­σης από τη συμ­με­το­χή στις εκλο­γές. Κάτι που είναι καθα­ρό ψέμα. Σαυ­τό το «μυστι­κό» βίντεο εξη­γεί ο Diaz Canel ότι απλά ενη­με­ρώ­θη­καν οι εκλο­γι­κές περι­φέ­ρειες για τον στό­χο της υπο­ψη­φιό­τη­τας της αντι­πο­λί­τευ­σης «ώστε οι άνθρω­ποι να κατα­λά­βουν το πολι­τι­κό ρίσκο της υπο­ψη­φιό­τη­τάς τους» είπε αυτο­λε­ξεί. Μια δια­σκε­δα­στι­κή λεπτο­μέ­ρεια είναι ότι η El Mundo δεν εγκρί­νει τον Αντι­πρό­ε­δρο, επει­δή αυτός δεν φαί­νε­ται να «ενδια­φέ­ρε­ται να γίνει ο αντί­στοι­χος Γκορ­μπα­τσόφ της Κούβας».

Αλλά είναι αλή­θεια ότι η υπο­τι­θέ­με­νη «αντι­πο­λί­τευ­ση» απο­κλεί­στη­κε; Ας δού­με τα γεγο­νό­τα: Όπως ορί­ζει ο εκλο­γι­κός νόμος έτσι, οι λεγό­με­νοι αντι­φρο­νού­ντες παρου­σί­α­σαν τους 175 υπο­ψη­φί­ους τους σε 168 δια­φο­ρε­τι­κούς δήμους. Συνο­λι­κά υπήρ­χαν περί­που 60. 000 υπο­ψή­φιοι, από τους οποί­ους εκλέ­χθη­καν οι 16. 000.

Η αντι­πο­λί­τευ­ση είχε την υπο­στή­ρι­ξη τόσο των Δημο­κρα­τι­κών και των Ρεπου­μπλι­κά­νων των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών. Αλλά στην Κού­βα προ­τεί­νο­νται και εγκρί­νο­νται οι υπο­ψή­φιοι από τους κατοί­κους στις συγκε­ντρώ­σεις των διά­φο­ρων περιο­χών. Και καμία από αυτές τις συγκε­ντρώ­σεις δεν επέ­λε­ξε κανέ­ναν από τις 175 φυσιο­γνω­μί­ες της αντιπολίτευσης».

Αυτά δεν είδε η Σου­η­δέ­ζα ανταποκρίτρια

Η εφη­με­ρί­δα El Nuevo Herald στο Μαϊ­ά­μι ισχυ­ρί­ζε­ται ότι στο «εκλο­γι­κό σύστη­μα της Κού­βας, η απο­χή, τα λευ­κά και τα άκυ­ρα θεω­ρού­νται μη έγκυ­ρες ψήφοι».

Επί­σης, άλλο ένα ψέμα. Η εκλο­γι­κή αρχή στην Κού­βα κάνει ότι και στις περισ­σό­τε­ρες χώρες στον κόσμο: κατα­με­τρά και την απο­χή, τα λευ­κά και τα άκυ­ρα και αυτά περι­λαμ­βά­νο­νται στις στα­τι­στι­κές. Αυτό δεί­χνει και η επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση ότι το 14% απεί­χε από την ψηφο­φο­ρία, τα λευ­κά ήταν 4.07% και 4,12% τα άκυρα.

Μια προ­σέ­λευ­ση 84% σε μια χώρα που κατά τα άλλα ζει σε «αμνη­σία (απώ­λεια μνή­μης) και συνο­λι­κή απά­θεια» εξη­γεί η El Mundo. Και συμπε­ραί­νει ότι « η συμ­με­το­χή φέτος είναι η χαμη­λό­τε­ρη μετά την επα­νά­στα­ση» και αυτό εξαρ­τά­ται απο την «από­γνω­ση που κυριαρ­χεί στη χώρα». Συμπέ­ρα­σμα: η απελ­πι­σία ενός λαού είναι ανά­λο­γη με την προ­σέ­λευ­ση. Έτσι η Κού­βα έχει πολ­λά να μάθει από τη Χιλή, όπου η προ­σέ­λευ­ση ήταν 47% ή την Κολομ­βία με 38%. Για να προ­σθέ­σω και εγώ την χώρα μας την Ελλά­δα όπου η Κού­βα έχει ακό­μη πολ­λά να απο­φύ­γει να μάθει. Ένας από τους 175 δια­μαρ­τύ­ρε­ται λέγο­ντας ότι «θα μπο­ρού­σαν να έχουν κερ­δί­σει περί­που 25 αντι­πρό­σω­πους στην κάλ­πη». 25 στου 16. 000 δεν είναι φυσι­κά κάτι ιδιαί­τε­ρα εντυ­πω­σια­κό. Ένας άλλος ισχυ­ρι­σμός που θα μπο­ρού­σε να θεω­ρη­θεί παρά­λο­γος σε οποια­δή­πο­τε χώρα στον κόσμο ήταν ότι «τα ψηφο­δέλ­τια με σημειώ­σεις για τη διε­ξα­γω­γή δημο­ψη­φί­σμα­τος να θεω­ρού­νται έγκυ­ρα». Το φιά­σκο των Αμε­ρι­κά­νων στις τοπι­κές εκλο­γές, μέσω των 175, δεί­χνει πως αυτό που οι Κου­βα­νοί ονο­μά­ζουν Κου­βα­νέ­ζι­κη επα­νά­στα­ση ζει βαθιά ριζω­μέ­νο στην συνει­δη­σή τους και οι προ­σπά­θειες του ιμπε­ρια­λι­σμού πέφτουν στο κενό.

Δια­σκευη απο Cubainformation.tv

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης. Από το 2011 διαμένει στην Σουηδία στην πόλη Σβεγκ του δήμου Χεργιεντάλεν και εργάζεται ως διευθυντής τεχνικών και κοινωνικής υποδομής.