Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μίλτος Τεντόγλου: «…το πρότυπό μου είναι ο Ιβάν Πεντρόσο από την Κούβα»

Ευτυ­χι­σμέ­νος για το χρυ­σό μετάλ­λιο στο μήκος ανδρών στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες του Τόκιο κι… έτοι­μος για να λάμ­ψει και στο Παρί­σι το 2024 εμφα­νί­στη­κε ο Μίλ­τος Τεντό­γλου λίγο μετά την επι­στρο­φή του στην Αθή­να, τις πρώ­τες πρω­ι­νές ώρες της Πέμ­πτης (05/08). Παρά την κού­ρα­σή του απ’ το μακρύ ταξί­δι, ο Έλλη­νας πρω­τα­θλη­τής παρα­χώ­ρη­σε μία σύντο­μη συνέ­ντευ­ξη Τύπου, όπου υπο­σχέ­θη­κε να… μπει και στους επό­με­νους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες στο Παρί­σι με… anime.

«Να σας ευχα­ρι­στή­σω που ήρθα­τε εδώ να με υπο­δε­χτεί­τε τέτοια ώρα. Είμαι λίγο κου­ρα­σμέ­νος για­τί ξεκί­νη­σα πολύ νωρίς το πρωί χθες από την Ιαπω­νία, οπό­τε ήμουν πάνω από 24 ώρες στο δρό­μο» τόνι­σε αρχι­κά ο 24χρονος Ολυ­μπιο­νί­κης, απα­ντώ­ντας στη συνέ­χεια σε ερω­τή­σεις των δημο­σιο­γρά­φων που τον περί­με­ναν στον «Ελευ­θέ­ριος Βενιζέλος».

«Ήταν λίγο περί­ερ­γα φέτος λόγω της Covid. Τόσο το ταξί­δι όσο και η δια­μο­νή μας εκεί ήταν τελεί­ως δια­φο­ρε­τι­κή από κάθε άλλη φορά. Έχω πάει σε πολ­λούς αγώ­νες και συμ­με­τεί­χα και στους προη­γού­με­νους Ολυ­μπια­κούς, άρα ήξε­ρα πως να κινη­θώ και η διορ­γά­νω­ση. Νομί­ζω το δια­χει­ρί­στη­κα καλά. Ακο­λού­θη­σα το πλά­νο που είχα­με κάνει» τόνι­σε αρχι­κά ο Τεντό­γλου, που όπως υπο­γράμ­μι­σε «…το πρό­τυ­πό μου είναι ο Ιβάν Πεντρό­σο από την Κούβα».

Για τη δήλω­ση που έκα­νε μετά τον αγώ­να ότι ο Ετσε­βα­ρία άξι­ζε να πάρει τη νίκη και ότι εκεί­νος ήταν τυχε­ρός απά­ντη­σε: «Απλά ήμουν ειλι­κρι­νής. Το πιστεύω ότι όντως είναι καλύ­τε­ρος αθλη­τής από εμέ­να για αυτό και το είπα. Στον αγώ­να ήταν καλύ­τε­ρος απλά έτυ­χε, αλλά θα ήμουν δεύ­τε­ρος άξια. Δεν θα είχα κανέ­να πρό­βλη­μα και θα ήταν πολύ τίμιο».

Ερω­τη­θείς για το γεγο­νός ότι βρί­σκει πάντα στο τέλος μεγά­λα άλμα­τα, είπε: «Στον αγώ­να απ’ ότι έχω κατα­λά­βει αντι­δρώ πολύ καλά και στην πίε­ση. Μάλ­λον κάτι κάνει ο οργα­νι­σμός μου μόνος του. Πολ­λές φορές μου έχει συμ­βεί αυτό και να κατα­κτή­σω ένα μετάλ­λιο στις τελευ­ταί­ες προσπάθειες.

Μία φορά μου έχει τύχει να πηδή­ξω καλά στις πρώ­τες προ­σπά­θειες και να νική­σω. Αυτό ήταν στο ευρω­παϊ­κό πρω­τά­θλη­μα κλει­στού στί­βου στο Τόρουν που είχα το πόδι μου. Ήταν η πρώ­τη προ­σπά­θεια για εμέ­να όμως ήταν η τελευ­ταία. Για αυτό και πήδη­ξα τόσο καλά μάλ­λον. Δεν ξέρω πως το κατα­φέρ­νω. Απλά συγκε­ντρώ­νο­μαι και σκέ­φτο­μαι τι να κάνω».

Και πρό­σθε­σε για αντι­δρά­σεις του κόσμου και εάν έχει αλλά­ξει κάτι στον τρό­πο που σκέ­φτε­ται είπε: «Όχι, αλλά γελάω με αυτά τα αστεία που λένε για μένα και έχω δει στο διαδίκτυο».

Για τις δυσκο­λί­ες του πρω­ι­νού τελι­κού, υπο­γράμ­μι­σε πως «…πιστεύω ότι εάν είσαι στην ήπει­ρό σου δεν είναι τόσο πρό­βλη­μα. Το να πας σε μία άλλη ήπει­ρο και να αγω­νι­στεί και πρωί ήταν λίγο ζόρι. Εγώ ήμουν τυχε­ρός για­τί είχα­με πάει μέρες πριν στο Μισά­το για προ­ε­τοι­μα­σία και είχα συνη­θί­σει. Ναι είναι λίγο δύσκο­λο το πρω­ι­νό. για έναν τελι­κό. Έχω συνη­θί­σει να κάνω τους προ­κρι­μα­τι­κούς το πρωί. Ο Πομά­σκι με είδε καλά στο ζέστα­μα και μου είπε απλά να τρέ­ξω τη φόρα καλά και να την πάω λίγο πίσω. Στην αρχή δεν την εκτέ­λε­σα καλά. Μετά μέσα στον αγώ­να το βρή­κα στο τέλος».

Για το εάν έχει σκε­φτεί τους επό­με­νους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες απά­ντη­σε γελώ­ντας «…στο Παρί­σι ελπί­ζω να μην φτά­σου­με σε αυτό το σημείο. Θα μπω με anime αλλά με άλλη κίνη­ση. Την έχω σκε­φτεί από τώρα».

Όσο για το τί χρειά­ζε­ται κάποιος για να φτά­σει σε ένα χρυ­σό Ολυ­μπια­κό μετάλ­λιο; «Χρειά­ζε­ται ταλέ­ντο, σκλη­ρή δου­λειά, επι­μο­νή, θυσί­ες και αφο­σί­ω­ση σε αυτό που κάνεις. Μπο­ρεί για να πάς σε Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες χρειά­ζο­νται τέσ­σε­ρα χρό­νια. Δεν μπο­ρείς να χαλα­ρώ­σεις σε αυτό το διά­στη­μα καθό­λου. Δύσκο­λο θα ανα­κάμ­ψεις. Χρειά­ζε­ται απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα μέσα στον αγώ­να και αυτο­πε­ποί­θη­ση». Και κατέ­λη­ξε σε ερώ­τη­ση για το πώς βλέ­πει τον εαυ­τό του τα επό­με­να χρό­νια: «Επι­λέ­γω να στο­χεύω στους κοντι­νούς στό­χους. Κάθε χρό­νο βάζω δια­φο­ρε­τι­κό στό­χο και προ­σπα­θώ να πετύ­χω αυτόν».

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο