Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαθήματα δικτατορίας άνευ διδασκάλου (ΒΙΝΤΕΟ)

Η συντα­γή δοκι­μα­σμέ­νη: «Παίρ­νε­τε μια ντου­ζί­να τανκς, ένα μυστρί και μία πλά­κα κι αφού ξορ­κί­σε­τε τον Μαρξ, θεμε­λιώ­νε­τε ατά­κα. Δια­λέ­γε­τε ένα πτη­νό, ει δυνα­τόν με δυο κεφά­λια, το στή­νε­τε στον Υμητ­τό με τα φτε­ρά του σαν βεντά­λια». Γνω­στή και η επω­δός: «Ελλάς Ελλή­νων Χρι­στια­νών, άνευ Βου­λής και εκλο­γών, έτσι τα Έθνη μόνο ζουν, ταρα­τα­τζούμ, ταρα­τα­τζούμ, ταρα­τα­τζούμ». Αν και ο τίτλος του τρα­γου­διού ήθε­λε το εν λόγω «μάθη­μα δικτα­το­ρί­ας» άνευ διδα­σκά­λου, δάσκα­λος υπήρ­χε και μάλι­στα δεν ήταν ένας, αλλά τρεις. Ο Γιάν­νης Κακου­λί­δης που είχε γρά­ψει τους στί­χους, ο Γιώρ­γος Κρι­μι­ζά­κης που είχε βάλει τη μου­σι­κή και βέβαια, ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, που με το ασύ­γκρι­το ταλέ­ντο του και με κέφι που τότε φαι­νό­ταν ανε­ξά­ντλη­το, έκα­νε το κοι­νό τής «Μέδου­σας» να κρέ­με­ται απ’τα χεί­λη του. Ήταν Μάρ­τιος του 1976, όταν με τη Μίκα Ζαχα­ρο­πού­λου στη σκη­νο­θε­σία, απο­τυ­πώ­σα­με στο βίντεο αυτό το στιγ­μιό­τυ­πο για το πρώ­το-πρώ­το τηλε­ο­πτι­κό πορ­τρέ­το του Γιώρ­γου Μαρί­νου στη «Μου­σι­κή βρα­διά». Του Νίκου Δανί­κα η ορχήστρα.

Από το κανά­λι του Γιώρ­γου Παπα­στε­φά­νου στο youtube

 

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο