Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαρία Αντωνίου: Θιασώτρια των φασιστοσυνάξεων στο Βίτσι η επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου Θεσσαλονίκης

Τα ακρο­δε­ξιά στοι­χεία φαί­νε­ται να έχουν κάνει για τα καλά την (επαν)εμφάνιση τους στα κυβερ­νη­τι­κά κλι­μά­κια. Έτσι, έπει­τα από τον — δεδη­λω­μέ­νο — υμνη­τή της Χού­ντας και του δικτά­το­ρα Παπα­δό­που­λου, Κων­στα­ντί­νου Λού­λη, που διο­ρί­στη­κε νέος γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας Του­ρι­σμού, ο Κυριά­κος Μητσο­τά­κης τοπο­θέ­τη­σε διευ­θύ­ντρια του πρω­θυ­πουρ­γι­κού γρα­φεί­ου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη τη Μαρία Αντωνίου.

Τι εστί Μαρία Αντω­νί­ου; Πρώ­ην βου­λευ­τής Καστο­ρί­ας της ΝΔ και θια­σώ­τρια των ετή­σιων φασι­στο­συ­νά­ξε­ων στο Βίτσι. Πρό­κει­ται για εκεί­νες τις φιέ­στες μίσους που στή­νουν κάθε χρό­νο χου­ντι­κές, ναζι­στι­κές και φιλο­βα­σι­λι­κές ομά­δες και γκρου­πού­σκου­λα στο Βίτσι, γιορ­τά­ζο­ντας τη νίκη του «εθνι­κού στρα­τού» επί των «κομ­μου­νι­στο­συμ­μο­ρι­τών» (όπως απο­κα­λούν τον ηρω­ϊ­κό Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλά­δας οι φασί­στες) στον εμφύ­λιο πόλεμο.

Antoniou Vitsi

Χέρι-χέρι με τη βου­λευ­τή της ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής η Μ. Αντω­νί­ου το 2015 στο Βίτσι.

Το 2015, μάλι­στα, η πρώ­ην βου­λευ­τής Καστο­ριάς και νυν επι­κε­φα­λής του γρα­φεί­ου του Κ. Μητσο­τά­κη στη Θεσ­σα­λο­νί­κη είχε εμφα­νι­στεί στην φασι­στο­σύ­να­ξη α λα μπρα­τσέ­τα με την τότε κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκπρό­σω­πο της ναζι­στι­κής, εγκλη­μα­τι­κής Χρυ­σής Αυγής Δέσποι­να Σβε­ρώ­νη (φωτό).

Δεν είχα­με καμία αμφι­βο­λία για το ιστο­ρι­κό, ιδε­ο­λο­γι­κό υπό­βα­θρο της ΝΔ, ούτε για τον ακρο­δε­ξιό προ­σα­να­το­λι­σμό ηγε­τι­κών στε­λε­χών της και νυν υπουρ­γών. Οι επι­λο­γές, ωστό­σο, του πρω­θυ­πουρ­γού Κ. Μητσο­τά­κη έρχο­νται να επι­βε­βαιώ­σουν ότι βρι­σκό­μα­στε μπρο­στά σε ενα νέο «ξέπλυ­μα» της ακρο­δε­ξιάς, το οποίο πάει χέρι-χέρι με τα βάρ­βα­ρα αντι­λαϊ­κά μέτρα και τις αντι­δρα­στι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις που βρί­σκο­νται στα σκαριά.

Kyranakis

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο