Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαρία Κάλλας, από τις μεγαλύτερες γυναικείες φωνές στην ιστορία της όπερας.

Στις 2 Δεκεμ­βρί­ου 1923 γεν­νιέ­ται η Μαρία Κάλ­λας (ψευ­δώ­νυ­μο της Μαριάν­νας Και­κι­λί­ας Σοφί­ας Καλο­γε­ρο­πού­λου). Μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες γυναι­κεί­ες φωνές στην ιστο­ρία της όπε­ρας. Γεν­νή­θη­κε στη Νέα Υόρ­κη και ολο­κλή­ρω­σε τον πρώ­το κύκλο των σπου­δών της στο τρα­γού­δι στο Εθνι­κό Ωδείο της Αθή­νας. Οι ειδι­κοί εκτι­μούν ότι η Κάλ­λας διέ­θε­τε ένα σπά­νιο χάρι­σμα, μια φωνή τερά­στιας γκά­μας, που κάλυ­πτε δυό­μι­σι οκτά­βες και της έδι­νε τη δυνα­τό­τη­τα να ερμη­νεύ­ει με σπά­νιους χρω­μα­τι­σμούς. Διέ­θε­τε, επί­σης, μεγά­λο υπο­κρι­τι­κό ταλέ­ντο. Ο συν­δυα­σμός αυτών των δυο και η ακα­τα­πό­νη­τη δου­λιά, την έφε­ραν στις πρώ­τες θέσεις της λυρι­κής τέχνης. Η Κάλ­λας ξεχώ­ρι­ζε από τις άλλες τρα­γου­δί­στριες της όπε­ρας, για­τί ξεπέ­ρα­σε το κλα­σι­κό στα­τι­κό στιλ και μετέ­τρε­ψε τις παρα­στά­σεις σε ένα επι­τυ­χη­μέ­νο συν­δυα­σμό τρα­γου­διού και θεά­τρου. Ερμή­νευ­σε όλους τους μεγά­λους ρόλους του κλα­σι­κού ρεπερ­το­ρί­ου και σε όλες τις μεγά­λες σκη­νές του κόσμου. Συνέ­δε­σε το όνο­μά της, όμως, με το θέα­τρο της Σκά­λας του Μιλά­νου, όπου πραγ­μα­το­ποί­η­σε και τις σπου­δαιό­τε­ρες ερμη­νεί­ες της. Πέθα­νε στις 16 Σεπτεμ­βρί­ου του 1977.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο