Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαρία Κιουρί, φυσικός και χημικός, με θεμελιώδεις εργασίες στον τομέα της ραδιενέργειας

Ήταν 7 Νοεμ­βρί­ου 1867, όταν στην οδό Νοβολ­πί­κι στην Βαρ­σο­βία, στην οικο­γέ­νεια του καθη­γη­τή Φυσι­κής και Μαθη­μα­τι­κών Βλα­ντι­σλάβ Σκλο­ντόβ­σκι, γεν­νιό­ταν η κόρη του Μαρία, το στερ­νο­παί­δι του σπι­τιού, μετέ­πει­τα φυσι­κός και χημι­κός, με θεμε­λιώ­δεις εργα­σί­ες στον τομέα της ραδιενέργειας.

Το 1883 τελεί­ω­σε με χρυ­σό μετάλ­λιο το γυμνά­σιο στη Βαρ­σο­βία. Το 1891 εγγρά­φε­ται στο Πανε­πι­στή­μιο του Παρι­σιού, με την απο­φοί­τη­ση το 1895 παντρεύ­ε­ται με τον Πέτρο Κιου­ρί και αρχί­ζει να εργά­ζε­ται στο εργα­στή­ριό του στη Σχο­λή Βιο­μη­χα­νι­κής Φυσι­κής και Χημεί­ας. Το 1904 έγι­νε διδά­κτο­ρας των επι­στη­μών με δια­τρι­βή για τις ακτί­νες του ουρα­νί­ου. Μετά το θάνα­το τού συζύ­γου της (1906) κατα­λαμ­βά­νει την έδρα του στο Πανε­πι­στή­μιο. Ηταν η πρώ­τη γυναί­κα καθη­γή­τρια. Οι εργα­σί­ες της Μαρί­ας Κιου­ρί σχε­τι­κά με τις ραδιε­νερ­γές ουσί­ες, που άρχι­σαν το 1897, άνοι­ξαν νέους δρό­μους στην επι­στή­μη και δημιούρ­γη­σαν νέους κλά­δους στη φυσι­κή και τη χημεία. Βρα­βεύ­τη­κε δυο φορές με το Νόμπελ, το 1903 μαζί με τον Πέτρο Κιου­ρί για τη φυσι­κή και το 1911 για τη χημεία.

150 χρό­νια από την γέν­νη­ση της Μαρί­ας Κιουρί

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο