Οι άνθρω­ποι του θεά­τρου ζουν, υπάρ­χουν, ολο­κλη­ρώ­νο­νται και δικαιώ­νο­νται πάνω στη σκη­νή. Υπάρ­χουν όμως και καλ­λι­τέ­χνες που η προ­σω­πι­κό­τη­τά τους, η στά­ση ζωής τους ξεπερ­νά τη σκη­νή και φωτί­ζει ευερ­γε­τι­κά τον πλα­τύ­τε­ρο κοι­νω­νι­κό χώρο. Μια τέτοια προ­σω­πι­κό­τη­τα ήταν η Μαρία Φωκά. Μια μορ­φή που συν­δύ­α­ζε την τέχνη του θεά­τρου με την ενερ­γό πολι­τι­κή της δρά­ση. … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Μαρία Φωκά: Μια ηθο­ποιός με αγω­νι­στι­κή ιστο­ρία — Συγκα­τη­γο­ρού­με­νη στη δίκη του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη.