Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαρίνα Αποστόλου: «Aπόψε θα σου μαγειρέψω εγώ»

Παρου­σιά­ζει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Δύο ποι­ή­μα­τα που έλα­βα σχε­τι­κά πρό­σφα­τα στην προ­σω­πι­κή, ηλε­κτρο­νι­κή μου διεύ­θυν­ση δημο­σιεύ­ου­με σήμε­ρα στο Ατέ­χνως. Τα ποι­ή­μα­τα συνό­δευαν μόνο το όνο­μά της δημιουρ­γού και τίπο­τα άλλο. Ούτε κάποιο βιο­γρα­φι­κό σημεί­ω­μα, ούτε κάποιο άλλο στοι­χείο που να προ­δί­δει κάτι περισ­σό­τε­ρο για την ταυ­τό­τη­τα της ποι­ή­τριας. Σε σχε­τι­κή επι­κοι­νω­νία μαζί της, μου δήλω­σε ότι δεν επι­θυ­μεί να παρα­θέ­σει κάτι περισ­σό­τε­ρο για αυτήν, αφε­νός για­τί τα ποι­ή­μα­τα είναι πολύ καλύ­τε­ρα να αφή­νο­νται να εκφρα­στούν ελεύ­θε­ρα, χωρίς να προ­κα­τα­λαμ­βά­νε­ται η κρί­ση του ανα­γνώ­στη. Κι αυτή είναι η μόνη παρα­χώ­ρη­ση που μου έκα­νε αλλά θα ήταν και αγέ­νεια να επι­μεί­νω περισ­σό­τε­ρο, την ευχα­ρι­στώ πολύ για την εμπιστοσύνη.

Τα ποι­ή­μα­τα, λιτά, δωρι­κά, πλού­σια σε εικό­νες και συναι­σθή­μα­τα, πικρά αλλά και ερω­τευ­μέ­να καθώς και με μία δια­κρι­τι­κή ειρω­νεία που (με την άδειά της) παρου­σιά­ζου­με σήμε­ρα, έχουν πράγ­μα­τι κάτι να πουν. Το μυστή­ριο της μη εμφά­νι­σης της ποι­ή­τριας γοη­τεύ­ει κι ελπί­ζω να δού­με και άλλα ωρι­μό­τε­ρα δημιουρ­γή­μα­τα στο μέλλον.

~ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ~

 Νύχτα Χρι­στου­γέν­νων

Τρά­βα μου μια φωτο­γρα­φία, είπες
κι εγώ σου την τράβηξα.

Ύστε­ρα μου πρό­σφε­ρες μια θέση
κι εγώ κάθι­σα πάνω της.

Νύχτα Χρι­στου­γέν­νων απόψε,
με τα πόδια ανοι­χτά μας προσμένει
η γαλοπούλα.

Και με τη γέμι­ση χυμέ­νη απ’ έξω.

Βάρ­δια

Δια­βά­ζεις τους μεγά­λους ποιητές

από­ψε θα σου μαγει­ρέ­ψω εγώ,

σήμε­ρα μαστο­ρεύ­εις το αυτοκίνητο

μεί­νε ήσυ­χος, θα φρο­ντί­σω μόνη το παιδί.

Ηρέ­μη­σε, και στην τρά­πε­ζα θα πάω

για να πλη­ρώ­σω τον ΕΝΦΙΑ.

 

Ξέρω πως δεν πρό­κει­ται να με αγαπήσεις

όσο και να το θέλω.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο