Μαρφίν: Μια προβοκάτσια που είχε αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο τριών υπαλλήλων

Τετάρ­τη 5 Μαΐ­ου 2010, μέρα ψήφι­σης του μνη­μο­νί­ου, χιλιά­δες δια­δη­λω­τές στα συλ­λα­λη­τή­ρια που έγι­ναν στο πλαί­σιο της πανελ­λα­δι­κής πανερ­γα­τι­κής απεργίας.

Στην οδό Στα­δί­ου γίνε­ται εμπρη­στι­κή επί­θε­ση — προ­βο­κά­τσια στο υπο­κα­τά­στη­μα της «Marfin». Τρεις υπάλ­λη­λοι βρί­σκουν τρα­γι­κό θάνατο.

Μια προ­βο­κά­τσια από μηχα­νι­σμούς που εκεί­νη τη μέρα έδρα­σαν σε δια­φο­ρε­τι­κούς χώρους, στη Στα­δί­ου και έξω από τη Βου­λή, και εργά­ζο­νταν για την τρο­μο­κρά­τη­ση του λαού. Επι­πρό­σθε­τα, κλί­μα τρο­μο­κρα­τί­ας από τη διοί­κη­ση της τρά­πε­ζας, για να μην απερ­γή­σουν, είχαν καταγ­γεί­λει οι εργα­ζό­με­νοι που κιν­δύ­νευ­σε η ζωή τους, στο δικα­στή­ριο (στη δίκη των στε­λε­χών της τράπεζας).

Στο εσω­τε­ρι­κό του κτι­ρί­ου, οι πυρο­σβέ­στες εντό­πι­σαν τον 36χρονο Επα­μει­νών­δα Τσά­κα­λη στις σκά­λες μετα­ξύ α΄ και β΄ ορό­φου, την 35χρονη Παρα­σκευή Ζού­λια στο γρα­φείο της στον β΄ όρο­φο. Η 32χρονη Αγγε­λι­κή Παπα­θα­να­σο­πού­λου, η οποία ήταν έγκυος, εντο­πί­στη­κε λίγα εκα­το­στά από την μπαλ­κο­νό­πορ­τα, όπου προ­σπά­θη­σε να φτά­σει. Ο θάνα­τος και των τριών οφει­λό­ταν σε ασφυ­ξία από καπνό.

Η προ­βο­κά­τσια εκτυ­λί­χθη­κε πρώ­τα στην πλα­τεία Συντάγ­μα­τος, όταν ομά­δες «αγα­να­κτι­σμέ­νων» με αβα­ντα­δό­ρους ενω­μο­τί­ες φασι­στοει­δών, προ­σπά­θη­σαν να παρα­σύ­ρουν δια­δη­λω­τές προς τα σκα­λιά που οδη­γούν στο προ­αύ­λιο της Βου­λής την ώρα που από τον «άγνω­στο στρα­τιώ­τη» περ­νού­σαν τα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Το συλ­λα­λη­τή­ριο περι­φρου­ρή­θη­κε, τα μπλοκ του ΠΑΜΕ πέρα­σαν μπρο­στά από τον «άγνω­στο στρα­τιώ­τη» και λίγο μετά υλο­ποι­ή­θη­κε το σχέ­διο της ψευ­τοει­σβο­λής. Ο τότε πρό­ε­δρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρα­τζα­φέ­ρης, συκο­φά­ντη­σε αμέ­σως το ΚΚΕ μέσα στη Βου­λή, ισχυ­ρι­ζό­με­νος ότι το Κόμ­μα κάλε­σε τους συγκε­ντρω­μέ­νους να εισβά­λουν στη Βου­λή. Ακο­λού­θη­σε ο εμπρη­σμός της «Marfin » από κου­κου­λο­φό­ρους που εμφα­νί­στη­καν στη Στα­δί­ου. Μαρ­τυ­ρί­ες εκεί­νων των ημε­ρών έκα­ναν λόγο για κατα­δρο­μι­κή επι­χεί­ρη­ση από άτο­μα εκπαι­δευ­μέ­να στρα­τιω­τι­κά για τέτοιους είδους επιχειρήσεις.

Κατη­γο­ρού­με­νοι όλοι κι όλοι ήταν δύο άνθρω­ποι. Σύμ­φω­να με το παρα­πεμ­πτι­κό βού­λευ­μα του Συμ­βου­λί­ου Πλημ­με­λειο­δι­κών, υπήρ­ξε μία ομά­δα περί­που 12 νεα­ρών ατό­μων με ξύλα, ρόπα­λα, βαριο­πού­λες και καλυμ­μέ­να τα πρό­σω­πά τους. Η ομά­δα χωρί­στη­κε σε δύο υπο­ο­μά­δες. Μία κατευ­θύν­θη­κε προς το βιβλιο­πω­λείο «Ιανός» και η άλλη στο υπο­κα­τά­στη­μα της Marfin.

Το κατη­γο­ρη­τή­ριο “ανα­γνώ­ρι­ζε” ως δύο υπευ­θύ­νους του εμπρη­σμού τον Θ. Σίψα και τον Παύ­λο Αντρέ­εβ, στους οποί­ους απο­δί­δο­νταν κατά περί­στα­ση τα αδι­κή­μα­τα της ανθρω­πο­κτο­νί­ας εκ προ­θέ­σε­ως, της από­πει­ρας ανθρω­πο­κτο­νί­ας, της έκρη­ξης, της κατα­σκευ­ής και κατο­χής εκρη­κτι­κής βόμ­βας και της απρό­κλη­της φθο­ράς ξένης περιου­σί­ας. Και οι δύο απαλ­λά­χθη­καν Μει­κτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο στις 31 Οκτω­βρί­ου 2016. Αρχι­κά, οι κατη­γο­ρού­με­νοι και άλλα πρό­σω­πα ενε­πλά­κη­σαν στην υπό­θε­ση μέσω μίας ανώ­νυ­μης επι­στο­λής… Στο δικα­στή­ριο δεν υπήρ­ξε κανέ­νας μάρ­τυ­ρας που να τους ανα­γνώ­ρι­σε. Να σημειω­θεί ότι ο εισαγ­γε­λέ­ας πρό­τει­νε την απαλ­λα­γή τους. Και οι δύο από την αρχή είχαν αρνη­θεί κατη­γο­ρη­μα­τι­κά κάθε σχέ­ση με τους εμπρη­σμούς. Ο Θ. Σίψας από την αρχή αμφι­σβη­τού­σε τα στοι­χεία της Αστυ­νο­μί­ας, ενώ ο Παύ­λος Ανδρε­ά­δης επα­νέ­λα­βε ότι δεν ήταν καν στην πορεία, δού­λευε εκεί­νη τη μέρα. Στη δίκη των στε­λε­χών της τρά­πε­ζας, ενο­χους έκρι­νε το δικα­στή­ριο τους τρεις από τους τέσ­σε­ρις κατη­γο­ρού­με­νους για το θάνα­το των τριών υπαλλήλων.

Το δικα­στή­ριο έκρι­νε ένο­χους τον διευ­θύ­νο­ντα σύμ­βου­λο της Marfin Κων­στα­ντί­νο Βασι­λα­κό­που­λο, τον υπεύ­θυ­νο ασφα­λεί­ας του κτι­ρί­ου Εμμα­νου­ήλ Βελο­νά­κη και την διευ­θύ­ντρια του κατα­στή­μα­τος Άννα Βακα­λο­πού­λου, ενώ αθώ­ω­σε την υπο­διευ­θύ­ντρια του κατα­στή­μα­τος Ανα­στα­σία Κού­κου. Οι πρώ­τοι κατη­γο­ρού­με­νοι κατα­δι­κά­στη­καν σε φυλά­κι­ση 22 ετών και η διευ­θύ­ντρια του κατα­στή­μα­τος σε 5 έτη και ένα μήνα, για τις ανθρω­πο­κτο­νί­ες από αμέ­λεια τριών υπαλ­λή­λων και τις σωμα­τι­κές βλά­βες άλλων 21 υπαλ­λή­λων. Το δικα­στή­ριο δεν ανα­γνώ­ρι­σε κανέ­να ελα­φρυ­ντι­κό στους τρεις κατα­δι­κα­σθέ­ντες, ενώ έδω­σε ανα­στέλ­λου­σα δύνα­μη στην έφε­ση, θέτο­ντας όμως όρο για τους δύο πρώ­τους κατη­γο­ρού­με­νους την κατα­βο­λή, εντός 40 ημε­ρών, χρη­μα­τι­κής εγγύ­η­σης 30.000 ευρώ. Έτσι όταν τελεί­ω­σε η δια­δι­κα­σία, οι κατα­δι­κα­σθέ­ντες απο­χώ­ρη­σαν για τα σπί­τια τους μιας και η ποι­νή είχε ανα­σταλ­τι­κό αποτέλεσμα.