Μαχάτμα Γκάντι

Ο Μοχά­ντας Καραμ­τσάντ Γκά­ντι γεν­νή­θη­κε στις 2 Οκτω­βρί­ου 1869 στο Πορ­μπα­ντάρ της υπό αγγλι­κή κυριαρ­χία Ινδι­κής επαρ­χί­ας Γκου­τζα­ράτ. Ενας από τους αρχη­γούς του Ινδι­κού Εθνι­κο-απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Κινήματος.

Η πολι­τι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα στην Ινδία άρχι­σε το 1915, όταν συνερ­γά­στη­κε με το Ινδι­κό Εθνι­κό Κογκρέ­σο. Επαι­ξε πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην ανά­πτυ­ξη του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κινή­μα­τος μετά τον Α‘ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Δια­κή­ρυ­ξε την «παθη­τι­κή αντί­στα­ση» κατά των Βρε­τα­νών αποικιοκρατών.

Απέρ­ρι­πτε, επί­σης, την ταξι­κή πάλη και υπο­στή­ρι­ζε ότι οι κοι­νω­νι­κές αντι­θέ­σεις πρέ­πει να λύνο­νται με διαι­τη­σία, μια θέση που εξυ­πη­ρε­τού­σε ιδιαί­τε­ρα τα συμ­φέ­ρο­ντα της ινδι­κής αστι­κής τάξης. Η προ­σέλ­κυ­ση των μαζών στο εθνι­κό απε­λευ­θε­ρω­τι­κό κίνη­μα απο­τε­λεί την κύρια υπη­ρε­σία του Γκά­ντι και την πηγή της τερά­στιας δημο­τι­κό­τη­τάς του. Τάχθη­κε, επί­σης, κατά του δια­χω­ρι­σμού και της σύγκρου­σης μετα­ξύ ινδουι­στών και μουσουλμάνων.

Για τη δρά­ση του, φυλα­κί­στη­κε επα­νει­λημ­μέ­να. Το 1942, κατά τη διάρ­κεια του Β‘ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, πρό­βα­λε το σύν­θη­μα «Εξω από την Ινδία», ζητώ­ντας την απο­χώ­ρη­ση των Βρε­τα­νών και την ανε­ξαρ­τη­σία της Ινδί­ας, η οποία ήρθε το 1947.

Στις 30 Ιανουα­ρί­ου 1948 δολο­φο­νεί­ται,  ενώ κατευ­θυ­νό­ταν προς τον τόπο της βρα­δι­νής του προ­σευ­χής στο Δελ­χί, από έναν σοβι­νι­στή ινδουι­στή, ο Μαχά­τμα («Μεγά­λη Ψυχή» στα σαν­σκρι­τι­κά), Γκάντι.

Κύρια πηγή: Ριζοσπάστης

Η «πορεία του αλα­τιού» του Μαχά­τμα Γκάντι