Μαχητική συγκέντρωση και πορεία για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας στη Θεσσαλονίκη

Με μαχητική συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, οι Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών της ΟΓΕ, μαζί με εργατικά σωματεία, τίμησαν αγωνιστικά την 8η του Μάρτη, την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας και ταυτόχρονα έστειλαν μήνυμα ανυποχώρητου αγώνα ενάντια στο σύστημα που γεννά τον πόλεμο, τη φτώχεια, την προσφυγιά και την εκμετάλλευση.

Από νωρίς άρχι­σαν να συγκε­ντρώ­νο­νται στο άγαλ­μα Βενι­ζέ­λου, γυναί­κες και άνδρες όλων των ηλι­κιών και να παίρ­νουν τη θέση τους πίσω από τα πανό των συλ­λό­γων και των σωμα­τεί­ων, μέσα από τα οποία πρό­βα­λαν τις διεκ­δι­κή­σεις τους και δια­μή­νυ­σαν: «8 του Μάρ­τη, σύμ­βο­λο αγώ­να, θα μας οδη­γεί και τού­το τον αιώνα».

Κεντρι­κή ομι­λή­τρια ήταν η Ηλέ­κτρα Ραΐ­ζη, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ. Από το βήμα της συγκέ­ντρω­σης, στο άγαλ­μα Βενι­ζέ­λου, απηύ­θυ­νε θερ­μό αγω­νι­στι­κό χαι­ρε­τι­σμό σε όλες τις εργα­ζό­με­νες και τις άνερ­γες γυναί­κες, τις αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νες της πόλης και της υπαί­θρου, στις νέες μητέ­ρες, στις φοι­τή­τριες, στις συντα­ξιού­χους, στις μετα­νά­στριες και τις πρόσφυγες.

Ιδιαί­τε­ρα ανα­φέρ­θη­κε στις χιλιά­δες ξερι­ζω­μέ­νες οικο­γέ­νειες, που βρί­σκο­νται εγκλω­βι­σμέ­νοι στα σύνο­ρα στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαί­ου. Και τόνι­σε: «Από τη σημε­ρι­νή μας συγκέ­ντρω­ση εκφρά­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη μας έμπρα­κτα στις γυναί­κες πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στριες, που μαζί με τα παι­διά τους εγκλω­βί­ζο­νται στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και τα παζά­ρια της τουρ­κι­κής κυβέρ­νη­σης με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

• Αυτοί που δια­με­λί­ζουν χώρες και ξερι­ζώ­νουν τους λαούς, τώρα λυπού­νται για τους πρό­σφυ­γες. Έχουν συμ­βά­λει στην απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση της περιο­χής, έχουν ενι­σχύ­σει την τούρ­κι­κη επι­θε­τι­κό­τη­τα. Θεω­ρούν “δίκαιη” την εισβο­λή της Τουρ­κί­ας στην Ιντλίμπ και δίνουν άλλο­θι στον Ερντο­γάν να χρη­σι­μο­ποιεί τους πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες για τις επι­διώ­ξεις της τουρ­κι­κής άρχου­σας τάξης.
• Και φυσι­κά, αυτοί οι επι­κίν­δυ­νοι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί σχε­δια­σμοί έχουν τη στή­ρι­ξη των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων, που εμπλέ­κουν παρα­πέ­ρα τη χώρα μας και τη μετα­τρέ­πουν σε μαγνή­τη επι­θέ­σε­ων, σε ορμη­τή­ριο για το μακέ­λε­μα άλλων λαών. Πρό­σφα­τα, η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση συμ­φώ­νη­σε να στεί­λει “Patriot” στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, στρα­τιω­τι­κό προ­σω­πι­κό στη Λιβύη και μια φρε­γά­τα στα στε­νά του Ορμούζ. Την ίδια ώρα που στα νοσο­κο­μεία μας δεν έχουν αντι­ση­πτι­κά και μάσκες για να αντι­με­τω­πί­σουν τον κορονοϊό.
• Ξέρου­με πως καμιά μάνα δεν φορ­τώ­νε­ται στην πλά­τη τα παι­διά της, περ­πα­τώ­ντας χιλιά­δες χιλιό­με­τρα, ταξι­δεύ­ο­ντας σε σάπιες βάρ­κες, εκτός αν τρέ­χει να γλι­τώ­σει από κάτι φοβε­ρό.
• Εχθρός του λαού δεν είναι οι ξερι­ζω­μέ­νοι, αλλά αυτοί που ανά­βουν τη φωτιά του πολέ­μου για να αυξή­σουν τα κέρ­δη τους. Και μάλι­στα, η κατά­στα­ση κιν­δυ­νεύ­ει να περι­πλα­κεί με την εμπλο­κή ΝΑΤΟ και “FRONTEX” στη φύλα­ξη των ελλη­νι­κών συνόρων.
• Αυτοί που επι­διώ­κουν να στρέ­ψουν τον ελλη­νι­κό λαό κατά των θυμά­των, προ­σφύ­γων και μετα­να­στών, γίνο­νται τελι­κά ο καλύ­τε­ρος σύμ­μα­χος αυτών που δημιουρ­γούν και συντη­ρούν το πρό­βλη­μα. Η ανα­γκαία φύλα­ξη των συνό­ρων στον Έβρο δεν μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποιεί­ται για να νομι­μο­ποιού­νται ακρο­δε­ξιές φωνές.
• Απευ­θύ­νου­με κάλε­σμα στις γυναί­κες για να απο­μο­νώ­σουν τόσο τον εθνι­κι­σμό και την κατα­στο­λή, όσο και την επι­κίν­δυ­νη θεω­ρία των “ανοι­χτών συνόρων”.
• Για να δυνα­μώ­σου­με τον αγώ­να για να απαλ­λα­γού­με από το βρα­χνά ΝΑΤΟ, ΕΕ, κυβερ­νή­σε­ων, μονο­πω­λί­ων που μας κατα­δι­κά­ζουν σε μια ζωή με ανα­σφά­λεια, πολέ­μους, προ­σφυ­γιά, κατα­πί­ε­ση και εκμε­τάλ­λευ­ση».

Νωρί­τε­ρα, χαι­ρε­τι­σμό είχε απευ­θύ­νει η Νεκτα­ρία Παπα­δού­λη πρό­ε­δρος της Ένω­σης Λογι­στών Θεσ­σα­λο­νί­κης. Όπως είπε,

• Η 8η Μάρ­τη, απο­τε­λεί και σήμε­ρα φάρο για τις εργα­ζό­με­νες γυναί­κες στον αγώ­να για ισό­τι­μα δικαιώ­μα­τα με τον άνδρα στην εργα­σία, στη μόρ­φω­ση, στις προ­σω­πι­κές σχέ­σεις, στην κοι­νω­νι­κή δρά­ση. «Φυσι­κά, οι μεγά­λες εται­ρεί­ες, η εργο­δο­σία κάνει ό,τι μπο­ρεί για να σπι­λώ­σει το μήνυ­μα της 8ης Μάρ­τη με φιέ­στες, χαρί­ζο­ντας λου­λού­δια και σοκο­λα­τά­κια στις γυναί­κες, την ίδια ώρα που επι­βά­λουν 12ωρα στην εργα­σία, που εντα­τι­κο­ποιούν την εργα­σία, που απο­λύ­ουν εγκύ­ους, που πιέ­ζουν τις εργα­ζό­με­νες να δου­λεύ­ουν και να συνε­χί­ζουν την επαγ­γελ­μα­τι­κή εκπαί­δευ­ση, ακό­μα και αμέ­σως μετά τον τοκε­τό. Ή που παρου­σιά­ζουν τα 3ωρα και τα 4ωρα, τις ευέ­λι­κτες μορ­φές εργα­σί­ας ως το φάρ­μα­κο για να συμ­βι­βά­σει η γυναί­κα την επαγ­γελ­μα­τι­κή και οικο­γε­νεια­κή ζωή.
• Και φυσι­κά, όλοι αυτοί μιλά­νε για τη γυναί­κα, γενι­κά. Όμως, οι εργα­ζό­με­νες γυναί­κες δεν είμα­στε το ίδιο με τη γυναί­κα μεγα­λο­στέ­λε­χος της εται­ρεί­ας, ή με τη γυναί­κα μεγα­λο­ερ­γο­δό­τρια. Δεν έχου­με το ίδιο συμ­φέ­ρον. Ίσα-ίσα είναι αυτές που είναι απέ­να­ντί μας, που ζού­νε σε βάρος μας από τη δική μας δου­λειά που ευθύ­νο­νται για τη ζωή-κόλα­ση που μας έχουν στρώσει.
• (…) Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με την ανα­κύ­κλω­ση της ανερ­γί­ας, με τη μερι­κή απα­σχό­λη­ση, με τις ελα­στι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας, με το μισό μερο­κά­μα­το, το μισό ένση­μο, τη μισή ζωή.
• Για εμάς, ένας δρό­μος υπάρ­χει! Η πεί­ρα μας έχει δεί­ξει ότι μόνο μέσα από τον οργα­νω­μέ­νο αγώ­να, τη συλ­λο­γι­κή δρά­ση, τη διεκ­δί­κη­ση για καλύ­τε­ρους όρους ζωής και δου­λειάς με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας, είχα­με κατα­κτή­σεις. Η λύση περ­νά­ει μέσα από την άνο­δο της συμ­με­το­χής των γυναι­κών στα σωμα­τεία, στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνημα»

Εκ μέρους της Πρω­το­βου­λί­ας Ανα­πλη­ρω­τών στην Εκπαί­δευ­ση, χαι­ρέ­τι­σε η Ειρή­νη Σκοπελίτη 

• Παρου­σί­α­σε τι σημαί­νει στην πρά­ξη το «λάστι­χο δου­λειά — λάστι­χο ζωή» για τους χιλιά­δες ανα­πλη­ρω­τές. Όπως είπε, «μια μητέ­ρα ανα­πλη­ρώ­τρια ανα­γκά­ζε­ται 8 — 9 μήνες κάθε χρό­νο να αφή­νει τα παι­διά της για να οργώ­νει από άκρη σε άκρη όλη την Ελλά­δα, προ­κει­μέ­νου να μη μεί­νει άνερ­γη ή ανα­γκά­ζε­ται να τα παίρ­νει μαζί της όπου πηγαί­νει, προ­κει­μέ­νου να μη μεγα­λώ­νουν χωρίς την παρου­σία της, ή επει­δή δεν έχει κάπου να τα αφήσει.
• Μια έγκυος ανα­πλη­ρώ­τρια πρέ­πει να πηγαί­νει στη δου­λειά της με την κοι­λιά “στο στό­μα”, ετοι­μό­γεν­νη, γνω­ρί­ζο­ντας τι κιν­δύ­νους μπο­ρεί να εγκυ­μο­νεί κάτι τέτοιο για τη ζωή του εμβρύ­ου, καθώς δεν δικαιού­ται άδεια επα­πει­λού­με­νης εγκυμοσύνης.
• Μια ανα­πλη­ρώ­τρια μπαί­νει σε δίλημ­μα για το αν θα κάνει ή όχι οικο­γέ­νεια και παι­διά, καθώς η άδεια ανα­τρο­φής τέκνου περιο­ρί­ζε­ται μόλις στους 3,5 μήνες εντός της ισχύ­ου­σας σύμ­βα­σης, που έπει­τα από χρό­νια αγώ­νων κατα­φέ­ρα­με να κερδίσουμε.
• Μια ανα­πλη­ρώ­τρια πρέ­πει να είναι πολύ ανθε­κτι­κή στις ιώσεις, στη γρί­πη και τώρα στον κορο­νο­ϊό, αλλά και να είναι πολύ πιο προ­σε­κτι­κή στα ατυ­χή­μα­τα, καθώς έχει δικαί­ω­μα αναρ­ρω­τι­κής άδειας μόλις 15 ημε­ρών και μάλι­στα, με περι­κο­πή του μισού ημε­ρο­μι­σθί­ου. Μετά τις 15 ημέ­ρες, πρέ­πει ή να επι­στρέ­ψει ανα­γκα­στι­κά άρρω­στη στη δου­λειά της, ή να πάρει κάποια άλλη άδεια, η οποία θα περι­κο­πεί στην από­λυ­ση από το επί­δο­μα μη ληφθει­σών αδειών.
• Μια ανα­πλη­ρώ­τρια, επί­σης, θα πρέ­πει να έχει πολύ πιο ανθε­κτι­κά παι­διά, καθώς σε περί­πτω­ση ασθέ­νειας τέκνου, δεν δικαιού­ται και πάλι άδεια.
• Αυτή είναι η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μιας ελα­στι­κά εργα­ζό­με­νης γυναί­κας στο χώρο της Εκπαί­δευ­σης σήμε­ρα, τον αιώ­να της 4ης βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης, της ρομπο­τι­κής, του 5G. Αυτή είναι μια κατά­στα­ση για την οποία ευθύ­νο­νται όλες οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά που ακο­λου­θούν πιστά τις επι­τα­γές ΕΕ και ΟΟΣΑ, συντη­ρώ­ντας το απάν­θρω­πο καθε­στώς εργα­σια­κής ομη­ρί­ας για χιλιά­δες εκπαι­δευ­τι­κούς χρό­νια τώρα, με χρό­νια αδιο­ρι­στί­ας και γενί­κευ­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων εργα­σί­ας, με διά­φο­ρα επι­χει­ρη­σια­κά προ­γράμ­μα­τα ΕΣΠΑ ολι­γό­μη­νων συμ­βά­σε­ων, που κάνουν “πάρ­τι” στο χώρο της Εκπαίδευσης».

Ακο­λού­θη­σε μαχη­τι­κή πορεία στους κεντρι­κούς δρό­μους της Θεσ­σα­λο­νί­κης, που πρό­βα­λε το κάλε­σμα ξεση­κω­μού μέσα από συν­θή­μα­τα όπως: «Λάστι­χο ωρά­ρια, λάστι­χο ζωή. Οργα­νώ­σου τώρα για την ανα­τρο­πή», «Νέα γυναί­κα η ΟΓΕ σε καλεί, σου κήρυ­ξαν τον πόλε­μο, πολέ­μα τους και εσύ». Ενώ, μέσα από μια σει­ρά άλλα συν­θή­μα­τα πρό­βα­λαν τις διεκ­δι­κή­σεις τους για «Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση για μας και τα παι­διά μας, του κρά­τους υπο­χρέ­ω­ση και μας δικαί­ω­μά μας», για «Κυρια­κή-Αργία των εργα­τών, ΟΧΙ στο ωρά­ριο των πολυ­ε­θνι­κών», κλπ.

Παράλληλα, κατήγγειλαν τη στάση κυβέρνησης — ΕΕ — ΝΑΤΟ για τις εξελίξεις στο Προσφυγικό και απαίτησαν: «Στήριξη — φροντίδα για τους πρόσφυγες, ΟΧΙ σε πνιγμούς και κέντρα — φυλακές», «Φονιάδες — ληστές — υποκριτές είναι οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές» και «Έξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις».

• 8‑Μαρτ |ΟΓΕ Θεσ-νίκη| ομιλία Ηλέκτρα Ραΐζη ΔΣ ΟΓΕ

• 8‑Μαρτ |ΟΓΕ Θεσ-νίκη| Νεκταρία Παπαδούλη

• 8‑Μαρτ |ΟΓΕ Θεσ-νίκη| Ειρήνη Σκοπελίτη