«Μαύρισε» ο Σαρωνικός — Ανέτοιμος ο κρατικός μηχανισμός για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων (ΦΩΤΟ)

«Μαύ­ρος» έχει γίνει ο Σαρω­νι­κός μετά τη βύθι­ση του δεξα­με­νό­πλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», την Κυρια­κή τα ξημε­ρώ­μα­τα, το οποίο μετέ­φε­ρε 2.200 τόνους μαζούτ (Fuel oil) και 370 τόνους ντί­ζελ (gas oil marine). Αν και οι αρχι­κές εκτι­μή­σεις κάνουν λόγο ότι η ρύπαν­ση εκτεί­νε­ται σε 1,5 χιλιό­με­τρο ακτο­γραμ­μής από το Ακρο Κυνο­σού­ρας μέχρι τον όρμο Σελη­νί­ων, οι ειδι­κοί επι­ση­μαί­νουν ότι η έκτα­ση της βλά­βης πιθα­νόν να αυξη­θεί, καθώς το φαι­νό­με­νο είναι ακό­μα σε εξέλιξη.

Οι φωτο­γρα­φί­ες σοκά­ρουν το μπλε της θάλασ­σας, έχει μετα­τρα­πεί σε μαύ­ρο λόγω του πετρελαίου.

Αξιο­ση­μεί­ω­το είναι ότι ενώ το ναυά­γιο έγι­νε τα ξημε­ρώ­μα­τα της Κυρια­κής, η πλοιο­κτή­τρια εται­ρεία μέχρι το από­γευ­μα της Δευ­τέ­ρας δεν είχε ξεκι­νή­σει τις εργα­σί­ες απά­ντλη­σης. Απο­τέ­λε­σμα η διαρ­ροή να συνεχιστεί.

Η βύθι­ση του πλοί­ου έφε­ρε στο προ­σκή­νιο τις ευθύ­νες για την ικα­νό­τη­τα του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού να προ­λαμ­βά­νει και να αντι­με­τω­πί­ζει τέτοιες κατα­στά­σεις, ειδι­κά σε μια περιο­χή που ‑με επί­κε­ντρο το λιμά­νι του Πει­ραιά- υπάρ­χει πολύ μεγά­λη κίνη­ση πλοί­ων, πολ­λά από τα οποία είναι φορ­τω­μέ­να με υλι­κό που σε περί­πτω­ση ατυ­χή­μα­τος μπο­ρούν να προ­κλη­θούν αρνη­τι­κές επι­πτώ­σεις. ανε­μπό­δι­στα, τα παρά­λια της Σαλα­μί­νας να έχουν γεμί­σει μαζούτ και ολό­κλη­ρος ο Αργο­σα­ρω­νι­κός κόλ­πος να απει­λεί­ται με οικο­λο­γι­κή καταστροφή.

Όπως τονί­ζει σε ανα­κοί­νω­σή του το ΚΚΕ:

Επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι ‑και σε αυτό τον τομέα- οι ανά­γκες του λαού για προ­στα­σία από τέτοια φαι­νό­με­να δεν χωρά­νε στις επι­διώ­ξεις του κεφα­λαί­ου για κερ­δο­φο­ρία. Ο κρα­τι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός, που απλό­χε­ρα δίνει δισ. ευρώ στο κεφά­λαιο, είναι ιδιαί­τε­ρα φει­δω­λός όσον αφο­ρά τις λαϊ­κές ανά­γκες. Η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ, το υπουρ­γείο Ναυ­τι­λί­ας, μαζί με τους εφο­πλι­στές συνε­χί­ζουν την πολι­τι­κή των προ­κα­τό­χων τους, σύμ­φω­να με την οποία όλα υπο­τάσ­σο­νται στο κέρ­δος, περι­φρο­νώ­ντας επι­δει­κτι­κά τους κανό­νες ασφα­λεί­ας και αξιο­πλο­ΐ­ας των πλοίων.

Η βύθι­ση του δεξα­με­νό­πλοιου φέρ­νει στις μνή­μες τις μεγά­λες περι­βαλ­λο­ντι­κές κατα­στρο­φές που έχει η εξό­ρυ­ξη πετρε­λαί­ου και η μετα­φο­ρά του όταν αυτή γίνε­ται με γνώ­μο­να το κέρ­δος. Απ’ το “Exxon Valdez” στην Αλά­σκα μέχρι το πολύ πρό­σφα­το παρά­δειγ­μα της εξέ­δρας άντλη­σης πετρε­λαί­ου της BP, στον κόλ­πο του Μεξι­κό, που οδή­γη­σε σε μια κατα­στρο­φή τερά­στιας κλί­μα­κας, με ανυ­πο­λό­γι­στες επι­πτώ­σεις σε εκα­τομ­μύ­ρια εργα­ζό­με­νους, στην τοπι­κή οικο­νο­μία, στο περιβάλλον.

Το ναυά­γιο του δεξα­με­νό­πλοιου στη Σαλα­μί­να απο­δει­κνύ­ει πως το κίνη­τρο του κέρ­δους δεν μπο­ρεί να συμ­βα­δί­σει με την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας των εργα­ζό­με­νων, με την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. Γι’ αυτό και το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα πρέ­πει να συγκρου­στεί με τις επι­διώ­ξεις του κεφα­λαί­ου και των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων για παρα­χώ­ρη­ση της εξό­ρυ­ξης των εγχώ­ριων υδρο­γο­ναν­θρά­κων σε πολυ­ε­θνι­κούς μονο­πω­λια­κούς ομί­λους. Ας σκε­φτεί ο καθέ­νας την έκτα­ση και τις επι­πτώ­σεις μιας κατα­στρο­φής σε μια εξέ­δρα άντλη­σης πετρε­λαί­ου π.χ. δυτι­κά της Πελο­πον­νή­σου ή νότια της Κρήτης.