Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μεγάλη Αντιφασιστική Συναυλία στο Σύνταγμα: «Δεν ξεχνάμε! Το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά πολεμάμε!»

«Δεν ξεχνάμε! Το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά πολεμάμε!» το μήνυμα — σύνθημα που ακούστηκε δυνατά στην καρδιά της Αθήνας, στο Σύνταγμα στη μεγάλη αντιφασιστική συναυλία, ένα χρόνο μετά την καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, Χρυσή Αυγή.

Υπό τους ήχους του «Σιγά μην κλά­ψω», με καπνο­γό­να και έντο­νη συγκι­νη­σια­κή φόρ­τι­ση, η μεγά­λη αντι­φα­σι­στι­κή συναυ­λία στο Σύνταγ­μα απέ­τι­σε φόρο τιμής στον αντι­φα­σί­στα μου­σι­κό που έπε­σε νεκρός από το μαχαί­ρι της δολο­φο­νι­κής Χρυ­σής Αυγής.

«Σιγά μην κλά­ψω, σιγά μην φοβη­θώ» έγρα­φε και το πανό που σηκώ­θη­κε επί σκη­νής, στέλ­νο­ντας το μήνυ­μα ότι η πάλη ενά­ντια στον φασι­σμό και το σύστη­μα που τον γεν­νά συνε­χί­ζε­ται.

ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Κανένας εφησυχασμός Πολεμάμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά

Κανένας εφησυχασμός! Πολεμάμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά

Φοι­τη­τές και εργα­ζό­με­νοι, ομι­λη­τές και καλ­λι­τέ­χνες έστει­λαν δυνα­τά το μήνυ­μα «τσα­κί­στε τους φασί­στες σε κάθε γει­το­νιά», με τους συγκε­ντρω­μέ­νους να τους ακο­λου­θούν και να το φωνά­ζουν ξανά και ξανά. Με τη δύνα­μη της μου­σι­κής, του ρυθ­μού και των στί­χων τους, κατήγ­γει­λαν το φασι­σμό, τη θεω­ρία των δυο άκρων, εξύ­μνη­σαν τους αγώ­νες του λαού, έβα­λαν το δικό τους λιθα­ρά­κι στη μεγά­λη αντι­φα­σι­στι­κή συγκέ­ντρω­ση — συναυλία.

Αυτό φάνη­κε από το πρώ­το τρα­γού­δι, «Ο φασι­σμός» των Φ. Λάδη και Θ. Μικρού­τσι­κου: «Το φασι­σμό βαθιά κατά­λα­βέ τον, δε θα πεθά­νει μόνος, τσα­κι­σέ τον!». Οι Ποτ Που­ρί, που άνοι­ξαν τη συναυ­λία με αυτό το τρα­γού­δι, είπαν από σκη­νής πως «η Χρυ­σή Αυγή μπο­ρεί να κατα­δι­κά­στη­κε, όμως ο φασι­σμός θα παρα­μέ­νει, όσο παρα­μέ­νει αυτό το σάπιο σύστημα».
Κλεί­νο­ντας, αφιέ­ρω­σαν στον Παύ­λο Φύσ­σα, το τρα­γού­δι του Μ. Θεο­δω­ρά­κη «Ο Λεβέ­ντης (Λεβέ­ντης εροβόλαγε)»

Στη συνέ­χεια, τα μέλη του συγκρο­τή­μα­τος «Ζίμος και οι Κερα­μι­δό­γα­τες» ολο­κλη­ρώ­νο­ντας την παρου­σία τους, ανα­φέρ­θη­καν στις προ­σπά­θειες της ΕΕ, να φιμώ­σει, με τον «τρο­μο­νό­μο για τον πολι­τι­σμό», κάθε ριζο­σπα­στι­κή φωνή και ερμή­νευ­σαν ένα δικό τους τρα­γού­δι, που έλε­γε πως «τρο­μο­κρα­τία δεν είναι η μου­σι­κή, είναι να σου κλέ­βουν το ψωμί»…

Με ανα­φο­ρά στην «όμορ­φη εικό­να» των χιλιά­δων συγκε­ντρω­μέ­νων που έχουν κατα­κλύ­σει την πλα­τεία Συντάγ­μα­τος, ανέ­βη­κε στη σκη­νή το συγκρό­τη­μα «Demon fox», που στη συνέ­χει έδω­σε τη σκυ­τά­λη στον κωμι­κό stand-up Κώστα Μαλιά­τση — Σάλα.

Όλη η πλα­τεία Συντάγ­μα­τος τρα­γού­δη­σε μαζί με τη Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, «είν’ ένας άνθρω­πος που τον μπο­δί­ζουν να βαδί­ζει, είν’ ένας άνθρω­πος που τον αλυσοδένουνε»!

Τη σκυ­τά­λη πήραν οι «Υπε­ρα­στι­κοί», οι οποί­οι είπαν «είμα­στε εδώ σε ένα σημείο που οι φασί­στες έχουν ξανα­βγεί από τα λαγού­μια στα οποία τους είχε ρίξει ο οργα­νω­μέ­νος λαϊ­κός αγώ­νας. Είμα­στε εδώ και για να τους ξανα­στεί­λου­με πίσω εκεί που ανή­κουν. Αρνιέ­μαι». Ξεσή­κω­σαν τον κόσμο με τη «Μαύ­ρη Αυγή», το «Του Αδόλ­φου τα εγγό­νια» και άλλα τρα­γού­δια κι εκεί που η νεο­λαία σηκώ­θη­κε και άρχι­σε να χορεύ­ει ήταν όταν τρα­γού­δη­σαν το «Ήρω­ες» και το «Σαν ατσά­λι­νο τείχος».

Αμέ­σως μετά τις ομι­λί­ες κρα­τή­θη­κε ενός λεπτού σιγή στη μνή­μη των θυμά­των της εγκλη­μα­τι­κής ναζι­στι­κής οργά­νω­σης και αμέ­σως μετά, υπό τους ήχους του «Σιγά μην κλά­ψω», φόρο τιμής στον Παύ­λο Φύσ­σα, στέλ­νο­ντας το μήνυ­μα ότι η πάλη ενά­ντια στο φασι­σμό και το σύστη­μα που τον γεν­νά συνεχίζεται.

Ακο­λού­θη­σαν στη σκη­νή τα «Κίτρι­να Ποδή­λα­τα» και η συναυ­λία έκλει­σε με χιπ χοπ συναυ­λία από τους Frank, Το Σφάλ­μα, Retro (Rebellion Connexion), Dason, Rhyme Riot, Raibo.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο