Μεγάλη συμμετοχή στην εκδήλωση της ΚΝΕ στον προαύλιο χώρο της Πρυτανείας του ΑΠΘ

Αποσπάσματα από τους χαιρετισμούς του Δ. Ραπτάκη και του Ηλ. Κονδύλη

Στο χαι­ρε­τι­σμό του, ο Δημή­τρης Ραπτά­κης, καθη­γη­τής στο Τμή­μα Πολι­τι­κών Μηχα­νι­κών του ΑΠΘ, ανα­φέρ­θη­κε μετα­ξύ άλλων στη σύν­δε­ση της όξυν­σης της κρα­τι­κής κατα­στο­λής με την δια­χρο­νι­κή πολι­τι­κή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων που χτυ­πά το δικαί­ω­μα στη δημό­σια, δωρε­άν Ανώ­τα­τη Εκπαίδευση:

«Τα Πανε­πι­στή­μια μπή­καν στο στό­χα­στρο του επι­χει­ρη­μα­τι­κού κέρ­δους. Ο τζί­ρος στην Ανώ­τα­τη Εκπαί­δευ­ση, διε­θνώς, ανέρ­χε­ται σε τρι­σε­κα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια. Οι κατ’ επι­τα­γή ‑των ευρω­παϊ­κών συν­θη­κών και οδη­γιών- πολι­τι­κές οδη­γούν σε όλο και πιο βαθιές και βίαιες ανα­διαρ­θρώ­σεις, καθώς δεν θέλουν την ύπαρ­ξη των 4.000 και πλέ­ον πανε­πι­στη­μί­ων, δεν θέλουν το 1,5 και πλέ­ον εκα­τομ­μύ­ρια του διδα­κτι­κού προ­σω­πι­κού, δεν θέλουν τα πανε­πι­στή­μια να “επι­βα­ρύ­νουν” τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς, δεν θέλουν τις δεκά­δες εκα­τομ­μυ­ρί­ων των απο­φοί­των — επι­στη­μό­νων τους με πλή­ρεις σπου­δές, με πλή­ρη επαγ­γελ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα και αντί­στοι­χες πλή­ρεις αμοιβές.

Στο πλαί­σιο του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού στην Έρευ­να και την Εκπαί­δευ­ση, αυτό που επι­διώ­κουν είναι ελι­τί­στι­κες συσ­σω­μα­τώ­σεις τύπου “Κέντρων Αρι­στεί­ας” που θα είναι 200 το πολύ σε όλη την Ευρώ­πη και θα απο­ζη­μιώ­νο­νται για τις αγο­ραί­ες υπη­ρε­σί­ες τους από μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και επο­μέ­νως θα ανα­φέ­ρο­νται απευ­θεί­ας σε αυτούς, δηλ. με δυο λέξεις η πραγ­μά­τω­ση του επι­χει­ρη­μα­τι­κού Πανε­πι­στη­μί­ου. Σε ό,τι, δε, αφο­ρά τη μεγά­λη μάζα των απο­φοί­των των σημε­ρι­νών Πανε­πι­στη­μί­ων, επι­φυ­λάσ­σουν βήμα-βήμα τη μετα­τρο­πή τους από ολο­κλη­ρω­μέ­νους επι­στή­μο­νες σε απλούς χει­ρι­στές Η/Υ, φυσι­κά, μαζί με την επι­διω­κό­με­νη συμπί­ε­ση του κόστους της “μισθω­τής” εργα­σί­ας. Με μισθούς του “πεντα­κο­σά­ρι­κου”.

(…) Εμείς, λοι­πόν, οι πανε­πι­στη­μια­κοί δάσκα­λοι, μαζί με τους φοι­τη­τές μας μέσα από τους συλ­λό­γους τους και τους εργα­ζό­με­νους, δεν πρέ­πει να επι­τρέ­ψου­με τη μετα­τρο­πή των πανε­πι­στη­μί­ων σε επι­χεί­ρη­ση, την υπο­βάθ­μι­ση των ΑΕΙ με “κορω­νο-πτυ­χία” διαρ­κεί­ας, τη νομο­θε­τι­κή και φυσι­κή κατα­στο­λή των δικαιω­μά­των και των λαϊ­κών αναγκών».

Ο Ηλί­ας Κον­δύ­λης στο χαι­ρε­τι­σμό του ανα­φέρ­θη­κε μετα­ξύ άλλων στην ταξι­κή διά­στα­ση των επι­πτώ­σε­ων της παν­δη­μί­ας στο πλαί­σιο του καπι­τα­λι­σμού, που έσπα­σαν στη πρά­ξη το αφή­γη­μα του δήθεν «ατα­ξι­κού ιού», αλλά και το πως η απο­τυ­χη­μέ­νη δια­χεί­ρι­σή της συν­δέ­ε­ται με την όξυν­ση της καταστολής:

«Όταν η ελπί­δα ξεθω­ριά­ζει, η κόπω­ση από την ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση γενι­κεύ­ε­ται, οι μύθοι καταρ­ρέ­ουν και το μικρό­βιο της αμφι­σβή­τη­σης της “ιστο­ρι­κής ανω­τε­ρό­τη­τας” του καπι­τα­λι­σμού μετα­δί­δε­ται οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις επι­χει­ρούν να μονώ­σουν τις κοι­νω­νι­κές αντι­δρά­σεις δια της κατα­στο­λής και της περι­στο­λής των δημο­κρα­τι­κών δικαιωμάτων».

Πρό­σθε­σε πως δεν είναι η πρώ­τη φορά που η κατα­στο­λή και ο αυταρ­χι­σμός γίνε­ται γενι­κευ­μέ­νο επι­χει­ρη­σια­κό εργα­λείο για τη δια­χεί­ρι­ση μιας επι­δη­μι­κής κρί­σης εκτός ελέγ­χου, όπως συνέ­βη στη Λιβε­ρία, τη Σιέρ­ρα Λεό­νε και άλλες χώρες  όταν οι επι­δη­μί­ες του Έμπο­λα βγή­καν εκτός ελέγ­χου λόγω της κατα­φα­νούς απο­τυ­χί­ας δια­χεί­ρι­σης του από τους διε­θνείς οργανισμούς.

«Ο αγώ­νας σας για την επα­να­λει­τουρ­γία των σχο­λών, ενά­ντια στην αστυ­νο­μο­κρα­τία και τον αυταρ­χι­σμό είναι δίκαιος», είπε, κατα­λή­γο­ντας: «Το αιτή­μα­τά σας για ασφα­λή δια ζώσης  επά­νο­δό σας στην εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία είναι ρεα­λι­στι­κά και εφικτά.

Απαι­τούν όμως πολι­τι­κή βού­λη­ση και στρα­τη­γι­κή επέν­δυ­ση  Σε ένα δημό­σιο και δωρε­άν πανε­πι­στή­μιο όπου προ­τε­ραιό­τη­τα του είναι η δια­σφά­λι­ση της ακα­δη­μαϊ­κής ελευ­θε­ρί­ας, την ελεύ­θε­ρη δια­κί­νη­ση ιδε­ών, η παρα­γω­γή γνώ­σης και έρευ­νας Σε όφε­λος των πολ­λών και όχι των μονο­πω­λί­ων. Σπά­με το φόβο! Προ­χω­ρά­με μαζί!».