Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μεξικό: Άγρια καταστολή απεργών με ευθύνη της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Ομπραδόρ

Τη βάρ­βα­ρη κατα­στο­λή εργο­δο­σί­ας και αστι­κού κρά­τους, από τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Αντρές Ομπρα­δόρ στο Μεξι­κό, ακό­μα και με πραγ­μα­τι­κά πυρά, αντι­με­τω­πί­ζουν από τις 12 Οκτώ­βρη πάνω από 5.000 εργα­ζό­με­νοι στην κατα­σκευή διυ­λι­στη­ρί­ων, στην περιο­χή Nτος Μπό­κας στην επαρ­χία Ταμπά­σκο, για την κρα­τι­κή PEMEX.

Οι εργα­ζό­με­νοι ξεκί­νη­σαν απερ­γία ενά­ντια στην εργο­δό­τρια εται­ρεία «ICA Flour», που ανή­κει στον μεγι­στά­να Κάρ­λος Σλιμ, διεκ­δι­κώ­ντας τήρη­ση του ωρα­ρί­ου και να πλη­ρώ­νο­νται υπε­ρω­ρί­ες και Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κα, δέχτη­καν ωστό­σο την επί­θε­ση των δυνά­με­ων ασφα­λεί­ας του εργο­τα­ξί­ου, της αστυ­νο­μί­ας και του στρα­τού. Καταγ­γέλ­λουν επί­σης ότι ένας εργά­της χτυ­πή­θη­κε από σφαί­ρα στην πλά­τη και κατά τη μετα­φο­ρά του στο νοσο­κο­μείο εξέ­πνευ­σε, ενώ του­λά­χι­στον 3 είναι οι τραυματίες.

Καταγγελία από το ΚΚ Μεξικού

Τη βάρ­βα­ρη επί­θε­ση καταγ­γέλ­λει σε ανα­κοί­νω­σή του το ΚΚ Μεξι­κού, σημειώ­νο­ντας μετα­ξύ άλλων: «Είναι η δεύ­τε­ρη κινη­το­ποί­η­ση των εργα­τών στο συγκε­κρι­μέ­νο εργο­τά­ξιο από την αρχή του χρό­νου (…) Η κατα­στο­λή κατα­δει­κνύ­ει την πραγ­μα­τι­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης Ομπρα­δόρ στα Εργα­σια­κά, την οποία έχου­με καταγ­γεί­λει μέσα από διά­φο­ρα συν­δι­κα­λι­στι­κά μέτω­πα. Στο όνο­μα της έγκαι­ρης παρά­δο­σης στο κρά­τος ενός από τα μεγά­λα έργα της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης, ξεζου­μί­ζει και την τελευ­ταία στα­γό­να των εργα­ζο­μέ­νων. Σήμε­ρα η κατα­στο­λή, ένα στα­θε­ρό μέσο ενά­ντια στους εργα­ζό­με­νους που δια­μαρ­τύ­ρο­νται, έφτα­σε σε ανώ­τε­ρο επί­πε­δο, με τον στρα­τό πρα­κτι­κά να έχει υπό τον έλεγ­χό του το εργο­τά­ξιο του διυ­λι­στη­ρί­ου και να προ­χω­ρά ακό­μα και σε χρή­ση πραγ­μα­τι­κών πυρών κατά των εργαζομένων».

Και κατα­λή­γει: «Αυτές οι πρά­ξεις έχουν πραγ­μα­τι­κούς και ηθι­κούς αυτουρ­γούς. Οι πρώ­τοι είναι ο στρα­τός, η εθνο­φυ­λα­κή, η αστυ­νο­μία, οι δεύ­τε­ροι είναι η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Ομπρα­δόρ, τα στε­λέ­χη της στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας και Ενέρ­γειας, οι τοπι­κές κυβερ­νη­τι­κές αρχές. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η κυβέρ­νη­ση Ομπρα­δόρ συνε­χί­ζει να εμβα­θύ­νει την αντερ­γα­τι­κή — αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή και γίνε­ται όλο και πιο ξεκά­θα­ρο ότι είναι υπέρ των μονο­πω­λί­ων, που δεν αλλά­ζει σε τίπο­τα την εκμε­ταλ­λευ­τι­κή τους φύση το ότι είναι ντό­πια» (ο Μεξι­κα­νός μεγι­στά­νας Σλιμ είναι θετι­κά προ­σκεί­με­νος στην κυβέρνηση).

«Ριζο­σπά­στης»

che guevara 008

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο