Μεξικό: Σε εξέλιξη οι εργασίες 7ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος — Χαιρετισμός εκ μέρους του ΚΚΕ

Ξεκί­νη­σε χθες στην Πόλη του Μεξι­κού το 7ο Συνέ­δριο του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Μεξικού.

Οι εργα­σί­ες ξεκί­νη­σαν με εισή­γη­ση του ΓΓ της ΚΕ του Κόμ­μα­τος Πάβελ Μπλάν­κο Καμπρέ­ρα.

Στη συνέ­χεια, έγι­ναν χαι­ρε­τι­σμοί από εκπρο­σώ­πους διε­θνών αντι­προ­σω­πειών Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των καθώς και εκπρο­σώ­πων συν­δι­κά­των και άλλων φορέ­ων του λαϊ­κού κινή­μα­τος της χώρας.

Εκ μέρους του ΚΚΕ στο Συνέ­δριο παρα­βρί­σκε­ται και χαι­ρέ­τη­σε ο Κύριλ­λος Παπα­σταύ­ρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και ο Άρης Ευαγ­γε­λί­δης, μέλος του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ.

Στον χαι­ρε­τι­σμό του ο Κ. Παπα­σταύ­ρου τόνισε:

«Εκ μέρους της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας, απευ­θύ­νου­με τους θερ­μούς, συντρο­φι­κούς και επα­να­στα­τι­κούς μας χαι­ρε­τι­σμούς προς τους συνέ­δρους του 7ου Συνε­δρί­ου του ΚΚ Μεξι­κού. Είμα­στε αισιό­δο­ξοι πως το συνέ­δριό σας θα σημά­νει την παρα­πέ­ρα ισχυ­ρο­ποί­η­ση του κόμ­μα­τός σας.

Χαι­ρε­τί­ζου­με τη μαχη­τι­κή δρά­ση των μελών και στε­λε­χών του ΚΚΜ που πρω­τα­γω­νι­στούν στους αγώ­νες ενά­ντια στο κεφά­λαιο και τους πολι­τι­κούς του εκπρο­σώ­πους στο Μεξι­κό. Εκφρά­ζου­με τη στή­ρι­ξή μας στις προ­σπά­θειες για την ενί­σχυ­ση του εργα­τι­κού-συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος με το Ενω­τι­κό Συν­δι­κα­λι­στι­κό Συντο­νι­στι­κό του Μεξι­κού (CSUM) ενά­ντια στα μονο­πώ­λια, την εργο­δο­σία, αλλά και τις συμ­βι­βα­σμέ­νες ηγε­σί­ες του κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού. Θέλου­με ιδιαί­τε­ρα να εκφρά­σου­με την εκτί­μη­σή μας για την αλλη­λεγ­γύη που εξέ­φρα­σε η εργα­τι­κή τάξη του Μεξι­κού μέσω του ΚΚΜ και του CSUM, στους μεγά­λους εργα­τι­κούς αγώ­νες στην Ελλά­δα, όπως η απερ­γία των λιμε­νερ­γα­τών στον Πει­ραιά ενά­ντια στο κινε­ζι­κό μονο­πώ­λιο της COSCO.

Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Η στά­ση αρχών του ΚΚ Μεξι­κού ενά­ντια στην κυβέρ­νη­ση του Μανου­έλ Λόπεζ Ομπρα­δόρ είναι μια σημα­ντι­κή παρα­κα­τα­θή­κη για την πάλη των κομ­μου­νι­στών στη χώρα σας αλλά και διε­θνώς. Πρό­κει­ται για μια αστι­κή-αντι­λαϊ­κή, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού τύπου κυβέρ­νη­ση που προ­τάσ­σει ένα “αρι­στε­ρό προ­σω­πείο” για να ενσω­μα­τώ­σει τους εργα­ζό­με­νους και να τους στοι­χί­σει πίσω από τις επι­διώ­ξεις του κεφα­λαί­ου. Η πολι­τι­κή της, όπως και της προη­γού­με­νης του Πένια Νιέ­το, εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης και των μονο­πω­λί­ων, την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής τάξης. Συνε­χί­ζει και ισχυ­ρο­ποιεί τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­φω­νί­ες ελεύ­θε­ρου εμπο­ρί­ου με τις ΗΠΑ όπως η NAFTA2, που χτυ­πούν τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων στο Μεξι­κό και σε άλλες χώρες. Προ­χώ­ρη­σε στην απα­ρά­δε­κτη συμ­φω­νία με την κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ για την κατα­στο­λή και τις διώ­ξεις ενά­ντια στους μετα­νά­στες εργά­τες από τις χώρες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, δυνα­μώ­νει τους μηχα­νι­σμούς κατα­στο­λής, όπως την Εθνο­φυ­λα­κή, ενά­ντια στο κίνη­μα και τους κομ­μου­νι­στές, ενώ ταυ­τό­χρο­να προ­ω­θεί την ενσω­μά­τω­ση του εργα­τι­κού-συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος με λεφτά του αμε­ρι­κα­νι­κού κρά­τους. Όχι τυχαία, η μεξι­κα­νι­κή κυβέρ­νη­ση συντάσ­σε­ται με την κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ ενά­ντια στην εμπο­ρι­κή διείσ­δυ­ση της Κίνας στην περιο­χή της Λ. Αμε­ρι­κής στο πλαί­σιο των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών. Η απο­κά­λυ­ψη του χαρα­κτή­ρα της πολι­τι­κής της κυβέρ­νη­σης Ομπρα­δόρ και η οργά­νω­ση της εργα­τι­κής-λαϊ­κής πάλης ενά­ντια στα αντι­λαϊ­κά μέτρα είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για την ανά­πτυ­ξη και ισχυ­ρο­ποί­η­ση του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος στη χώρα σας.

Η παρα­πέ­ρα ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΜ είναι το κρί­σι­μο ζήτη­μα για την ταξι­κή πάλη και τα συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης στο Μεξι­κό, για την ισχυ­ρο­ποί­η­ση της πάλης για τον σοσια­λι­σμό, αλλά και για την ενί­σχυ­ση του Προ­λε­τα­ρια­κού Διε­θνι­σμού ιδιαί­τε­ρα στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. Είναι σημα­ντι­κή παρα­κα­τα­θή­κη τα κοι­νά συμπε­ρά­σμα­τα που ασπά­ζο­νται τα κόμ­μα­τά μας, ότι η Διε­θνι­στι­κή πάλη μπο­ρεί να ανα­πτυ­χθεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά, όταν σε εθνι­κό επί­πε­δο επι­κρα­τεί γραμ­μή σύγκρου­σης με την αστι­κή εξου­σία και τα μονο­πώ­λια, με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις. Όταν τα ΚΚ δεν παγι­δεύ­ο­νται στην πάλη για αστι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις και την αστι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση, στη συμ­με­το­χή και στή­ρι­ξη αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και μέσα από τη διαρ­κή πάλη για την υπε­ρά­σπι­ση των εργα­τι­κών, λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, βάζουν γερές βάσεις σε κάθε χώρα ώστε από καλύ­τε­ρες θέσεις να συντο­νί­ζε­ται ο αγώ­νας σε περι­φε­ρεια­κό και διε­θνές επί­πε­δο και να συγκε­ντρώ­νο­νται τα πυρά στον στό­χο της ανα­τρο­πής του καπιταλισμού.

Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Το εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα που ζού­με δια­νύ­ει το ιμπε­ρια­λι­στι­κό του στά­διο, έχει ξεπε­ρά­σει τα ιστο­ρι­κά του όρια, έχει σαπί­σει. Οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί αντα­γω­νι­σμοί οδή­γη­σαν στον πρώ­το και τον δεύ­τε­ρο παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, στους πολέ­μους που εξα­πέ­λυ­σαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ στη Γιου­γκο­σλα­βία, στο Αφγα­νι­στάν, το Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη με δεκά­δες χιλιά­δες νεκρούς και εκα­τομ­μύ­ρια πρόσφυγες.

Οι αντα­γω­νι­σμοί προ­κά­λε­σαν τον πόλε­μο και στην Ουκρα­νία τον οποίο διε­ξά­γουν και διευ­θύ­νουν οι αστι­κές τάξεις με θύμα­τα τους λαούς που έζη­σαν δεκα­ε­τί­ες αδελ­φω­μέ­νοι οικο­δο­μώ­ντας τον σοσιαλισμό.

Τα κόμ­μα­τά μας εκτι­μούν πως ο πόλε­μος είναι ιμπε­ρια­λι­στι­κός και από τις δύο πλευ­ρές και δεν επι­λέ­γου­με στρα­τό­πε­δο ληστών, είμα­στε με το μέρος των λαών, της αυτο­τε­λούς τους πάλης για τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, για την ανα­τρο­πή της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, για τη νέα σοσια­λι­στι­κή κοι­νω­νία, για να ζήσου­με οι λαοί αδελφωμένοι.

Σε αυτά τα πλαί­σια θεω­ρού­με πως ήταν πολύ σημα­ντι­κή η έκδο­ση κοι­νής ανα­κοί­νω­σης κατα­δί­κης του νέου ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου, με πρω­το­βου­λία των Κομ­μά­των μας από κοι­νού με το PCTE και το ΤΚΡ, που συνυ­πέ­γρε­ψαν 44 ΚΚ και 30 ΚΝ. Κρά­τη­σε ψηλά τη σημαία του προ­λε­τα­ρια­κού διε­θνι­σμού, φώτι­σε τον κοι­νό δρό­μο της πάλης των κομ­μου­νι­στών ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και τους κιν­δύ­νους που είναι μπρο­στά για τους λαούς.

Η Ελλά­δα, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης του φιλε­λεύ­θε­ρου κόμ­μα­τος της ΝΔ, αλλά και της αντι­πο­λί­τευ­σης του σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού κόμ­μα­τος του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστι­κών κομ­μά­των, έχει εμπλα­κεί στον πόλε­μο, έχει μετα­τρα­πεί σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κό πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο. Όμως, η πολι­τι­κή του “σημαιο­φό­ρου” των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κών σχε­δια­σμών σε όλα τα μέτω­πα, εκθέ­τουν τη χώρα και τον ελλη­νι­κό λαό σε μεγά­λους κινδύνους.

Το ΚΚΕ καθη­με­ρι­νά οργα­νώ­νει κινη­το­ποι­ή­σεις, δια­δη­λώ­σεις, ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και την εμπλο­κή της χώρας, σε συν­δυα­σμό με την πάλη κατά της ακρί­βειας, για την αύξη­ση των μισθών και των συντά­ξε­ων, την υγεία και την παι­δεία, την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών αναγκών.

Πραγ­μα­το­ποιού­νται μεγά­λοι αγώ­νες, όπως η μεγά­λη γενι­κή απερ­γία στις 9 Νοέμ­βρη, οι αγώ­νες στο λιμά­νι του Πει­ραιά που παλεύ­ουν οι εργα­ζό­με­νοι με το μονο­πώ­λιο της COSCO και οι ναυ­τερ­γά­τες με τους εφο­πλι­στές, στη ΛΑΡΚΟ, στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας εργο­στά­σιο νικε­λί­ου που οι εργά­τες αγω­νί­ζο­νται για το δικαί­ω­μα στη δου­λειά. Χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι στους χώρους δου­λειάς διε­ξά­γουν σκλη­ρούς αγώ­νες με την εργοδοσία.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα των πρό­σφα­των εργα­τι­κών αγώ­νων, η υπο­γρα­φή συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων σε μια σει­ρά κλά­δους, η νίκη της Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας Ελλά­δας στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές πριν λίγους μήνες και η κατά­κτη­ση της πρώ­της θέσης στα πανε­πι­στή­μια, με ποσο­στά άνω του 30% δεί­χνουν τον μονα­δι­κό ρεα­λι­στι­κό δρό­μο. Κι αυτός είναι ο δρό­μος για την αλλα­γή του συσχε­τι­σμού δύνα­μης παντού όπου εργά­ζο­νται, ζού­νε, σπου­δά­ζουν, ανα­πνέ­ουν τα εργα­τι­κά και λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Για να συνα­ντη­θούν η εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της πόλης και της υπαί­θρου, σε μια ισχυ­ρή Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία, που θα παλεύ­ει για κάθε λαϊ­κό πρό­βλη­μα και σε επα­να­στα­τι­κές συν­θή­κες θα μετα­τρα­πεί σε Επα­να­στα­τι­κό Εργα­τι­κό — Λαϊ­κό Μέτω­πο, που θα γκρε­μί­σει το σύστη­μα της αδι­κί­ας, της εκμε­τάλ­λευ­σης, του ΝΑΤΟ, των πολέ­μων, των μονο­πω­λί­ων, του καπιταλισμού.

Ο πόλε­μος, η ανερ­γία, η φτώ­χεια, η αβά­στα­χτη ακρί­βεια στα τρό­φι­μα, στο ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, και οι άθλιοι μισθοί, σημα­δεύ­ουν τον καπι­τα­λι­σμό και ανα­δει­κνύ­ουν την ανα­γκαιό­τη­τα της έντα­σης της ταξι­κής πάλης για την ανα­τρο­πή αυτής της βαρ­βα­ρό­τη­τας. Γι’ αυτό παλεύ­ου­με, για να πάρει η εργα­τι­κή τάξη την εξου­σία, να ανοί­ξει ο δρό­μος για την κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των μέσων παρα­γω­γής και τον κεντρι­κό σχε­δια­σμό, για τη νέα σοσια­λι­στι­κή-κομ­μου­νι­στι­κή κοινωνία.

Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Το ΚΚΕ και το ΚΚ Μεξι­κού έχουν ανα­πτύ­ξει ισχυ­ρούς δεσμούς, υψη­λού επι­πέ­δου συνερ­γα­σία, δου­λεύ­ουν από κοι­νού για τη δημιουρ­γία ενός Μαρ­ξι­στι­κού-Λενι­στι­κού Πόλου στο Διε­θνές Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα. Αυτούς τους δεσμούς και αυτή την κοι­νή προ­σπά­θεια όπως εκφρά­ζε­ται ιδιαί­τε­ρα με τη ΔΚΕ χρειά­ζε­ται να δυνα­μώ­σου­με ακό­μα περισ­σό­τε­ρο. Σήμε­ρα οι συν­θή­κες επι­βάλ­λουν ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρο συντο­νι­σμό και οργά­νω­ση της κοι­νής δρά­σης, προ­κει­μέ­νου το Διε­θνές Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα να κάνει πιο γρή­γο­ρα βήμα­τα στην κατεύ­θυν­ση της δια­μόρ­φω­σης ενιαί­ας στρα­τη­γι­κής απέ­να­ντι στην καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση, την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα, ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, τον σοσια­λι­σμό, για την ειρή­νη και συνα­δέλ­φω­ση των λαών.

Έχου­με επί­γνω­ση ότι η δια­δι­κα­σία της επα­να­στα­τι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης του Διε­θνούς Κινή­μα­τος θα είναι αργό­συρ­τη, βασα­νι­στι­κή, ευά­λω­τη. Πάνω από όλα θα στη­ρι­χτεί στην κατά­κτη­ση της ικα­νό­τη­τας των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των να δυνα­μώ­νουν ολό­πλευ­ρα στη χώρα τους ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κά και οργανωτικά.

Προ­ϋ­πο­θέ­τει τον συν­δυα­σμό της επα­να­στα­τι­κής θεω­ρί­ας με την επα­να­στα­τι­κή δρά­ση ώστε να ξεπε­ρα­στούν λαθε­μέ­νες θέσεις που στην πορεία του χρό­νου κυριάρ­χη­σαν στο Διε­θνές Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα και ανα­πα­ρά­γο­νται με διά­φο­ρες μορ­φές μέχρι σήμερα.

Χτί­ζο­ντας γερές βάσεις στην εργα­τι­κή τάξη, σε στρα­τη­γι­κούς κλά­δους της οικο­νο­μί­ας, ενι­σχύ­ο­ντας την παρέμ­βα­σή τους στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, θα κατα­κτή­σει νέες θέσεις το κάθε Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα.

Αυτός είναι ο απαι­τη­τι­κός δρό­μος που πρέ­πει να πορευ­τούν τα κόμ­μα­τά μας και ταυ­τό­χρο­να ο μονα­δι­κά ελπι­δο­φό­ρος. Γνω­ρί­ζο­ντας πως η επο­χή μας είναι επο­χή περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στον σοσια­λι­σμό-κομ­μου­νι­σμό, πως οι λαοί μπο­ρούν να περά­σουν στην αντε­πί­θε­ση, πως η εργα­τι­κή τάξη είναι ικα­νή να ανα­τρέ­ψει τους εκμε­ταλ­λευ­τές και να οικο­δο­μή­σει τη νέα κοι­νω­νία, εκφρά­ζου­με τη βεβαιό­τη­τα πως ο 21^ος αιώ­νας θα είναι αιώ­νας νέων σοσια­λι­στι­κών επα­να­στά­σε­ων και εξεγέρσεων.

Ζήτω το 7ο Συνέ­δριο του ΚΚΜ!

Ζήτω ο μαρ­ξι­σμός-λενι­νι­σμός και ο προ­λε­τα­ρια­κός διεθνισμός»!

Οι εργα­σί­ες του 7ου Συνε­δρί­ου του ΚΚ Μεξι­κού ολο­κλη­ρώ­νο­νται αύριο βρά­δυ με την εκλο­γή της νέας ΚΕ.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα