«Μετά την 21ην Απριλίου η γαλήνη η οποία είχε σβύση, ήλθε πάλιν εις την οικογένεια σου» (Ντοκουμέντο της Χούντας)

Σχό­λιο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Το στρα­τιω­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα της 21^ης Απρί­λη 1967 χτύ­πη­σε με ιδιαί­τε­ρη μανία το ταξι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα. Από τις πρώ­τες μέρες επι­βο­λής του πάνω από  270 συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις δια­λύ­θη­καν ενώ εκα­το­ντά­δες συν­δι­κα­λι­στές (κατά τη πλειο­ψη­φία αρι­στε­ροί) συνε­λή­φθη­σαν και οδη­γή­θη­καν στις φυλα­κές και εξορίες.

Η στρα­τιω­τι­κή κυβέρ­νη­ση δια­τή­ρη­σε μέχρι το 1969 στην ηγε­σία της ΓΣΕΕ τον δια­βό­η­το εργα­το­πα­τέ­ρα Φώτη Μακρή και κατό­πιν τον αντι­κα­τέ­στη­σε με τον Γιάν­νη Καμπα­νέλ­λη. Σε όσες συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις δεν δια­λύ­θη­καν, είτε δια­τη­ρή­θη­καν διοι­κή­σεις που δήλω­σαν αφο­σί­ω­ση στο καθε­στώς είτε διο­ρί­στη­καν νέες, απο­τε­λού­με­νες από πρό­σω­πα ακρο­δε­ξιάς ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής τοπο­θέ­τη­σης. Οι εγκά­θε­τοι, μάλι­στα, της χού­ντας στη ΓΣΕΕ πραγ­μα­το­ποί­η­σαν και «Συνέ­δριο» το 1970 για να «νομι­μο­ποι­ή­σουν» τους διο­ρι­σμούς τους.

Το ντο­κου­μέ­ντο που παρου­σιά­ζου­με αφο­ρά την εγκά­θε­τη διοί­κη­ση του Εργα­τι­κού Κέντρου Βέροια (Αρχείο; ΓΑΚ Ν. Ημα­θί­ας) και αφο­ρά τη στά­ση της απέ­να­ντι στο «δημο­ψή­φι­σμα για το Σύνταγ­μα το 1968», μία προ­σπά­θεια «φιλε­λευ­θε­ρο­ποί­η­σης» του στρα­το­κρα­τι­κού καθεστώτος.

Εδώ συμπλη­ρω­μα­τι­κά να υπο­γραμ­μί­σου­με τα εξής:

-Το «δημο­ψή­φι­σμα» πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 29 Σεπτέμ­βρη και τα «απο­τε­λέ­σμα­τα» που έδω­σε η χού­ντα ήταν: ΝΑΙ 4.368.542 (91,87%), ΟΧΙ 391.923 (7,76%). Η απο­χή ήταν 22,5%, ενώ υπήρ­ξαν και 18.515 ‘άκυ­ρα (0,375). Να σημειώ­σου­με ότι πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν εκα­το­ντά­δες συλ­λή­ψεις τις παρα­μο­νές του δημο­ψη­φί­σμα­τος, είτε προ­λη­πτι­κά, είτε για­τί προ­πα­γάν­δι­ζαν το ΟΧΙ…

- Το ΚΚΕ από τη πρώ­τη στιγ­μή χαρα­κτή­ρι­σε την κίνη­ση αυτή ως «κωμι­κή μεταμ­φί­ε­ση των στρα­το­κρα­τών της χού­ντας- σε πολι­τι­κούς», ενώ τη ταυ­τό­χρο­νη εξαγ­γε­λία  αμνη­στί­ας ως «χον­δροει­δείς ελιγ­μούς» με σκο­πό τη «νομι­μο­ποί­η­ση του στραγ­γα­λι­σμού και των στοι­χειω­δών ελευ­θε­ριών και δικαιω­μά­των του λαού». Οσο δε αφο­ρά τον ταξι­κό χαρα­κτή­ρα του νέου αστι­κού Συντάγ­μα­τος τόνι­ζε σε άρθρο του ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ «Μέσω του Συντάγ­μα­τος και των αρχών του, η αστι­κή τάξη προσ­δί­δει στις πράγ­μα­τι καθιε­ρω­μέ­νες σχέ­σεις κυριαρ­χί­ας και υπο­τα­γής τη μορ­φή νομι­κο­πο­λι­τι­κών σχέ­σε­ων. Με τον τρό­πο αυτό, η θέλη­ση της κυρί­αρ­χης τάξης, ή μιας ορι­σμέ­νης μερί­δας της , εκδη­λώ­νε­ται σαν παλ­λαϊ­κή θέλη­ση και μετα­τρέ­πε­ται σε συνταγ­μα­τι­κή πράξη»

Το ντο­κου­μέ­ντο

Ουσια­στι­κά ανα­πα­ρά­γει βασι­κά ιδε­ο­λο­γή­μα­τα της χού­ντας με στό­χο φυσι­κά τον απο­προ­σα­να­το­λι­σμό των εργα­ζο­μέ­νων αλλά και την καλ­λιέρ­γεια ταξι­κής ειρήνης.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά τα όσα ανα­φέ­ρει: «…Αν ρίξεις μια ματιά στο παρελ­θόν θ’ αντι­λη­φθής την κατά­στα­σιν της ταξε­ώς μας πριν απ’ την επα­νά­στα­σιν της 21^η Απρι­λί­ου 1967.

-Τότε για τα αιτή­μα­τά σου κατέ­βαι­νες στο πεζο­δρό­μιο και τα συν­θή­μα­τα σου γινό­ταν πολι­τι­κή εκμετάλλευσις.

-Οι υπο­σχέ­σεις της φαυ­λο­κρα­τί­ας ήταν πάρα πολ­λές αλλά μόνον υποσχέσεις.

- Έτσι η κατά­στα­σίς σου ήταν δραματική

- Μετά την 21^ην Απρι­λί­ου η γαλή­νη η οποία είχε σβύ­ση, ήλθε πάλιν στην οικο­γέ­νεια σου.

- Τώρα μπο­ρείς ελεύ­θε­ρα, χωρίς καμί­αν εκμε­τάλ­λευ­σιν να κερ­δί­ζεις το ψωμί της οικο­γε­νεί­ας σου.

- Με το νέον ΣΥΝΤΑΓΜΑ που καλεί­σε να επι­κυ­ρώ­σης στις 29 Σεπτεμ­βρί­ου όλοι οι Ελλη­νες θα ζήσου­με ευτυχισμένοι..»