Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Με λευκό τσάι και Blues (Ποίημα)

Πρό­γραμ­μα και κουτάκια

τρέξιμο,γλυκόπικρη χαρα,

με έναν άνε­μο που φυσά.

Κάτι απρό­σμε­νες συναντήσεις 

σε ένα και­ρό με σκαμπανοβάσματα,

και σύντο­μες συζη­τή­σεις για 

τα παρα­πε­τά­σμα­τα.

Περι­πλά­νη­ση σε διαδρόμους,

ανοι­γο­κλεί­νο­ντας  πόρτες

σε αίθου­σες,

γεμά­τους αβαί­βε­ους κλόνους,

πόρ­τες μεσάνοιχτες, 

ανώ­νυ­μοι όλοι,

πού υπο­χρέ­ω­σαν σε μια φυγή ,

για την πόλη.

Απει­λι­τι­κός άνε­μος, σχε­δόν αρρωστημένος 

λήψεις και κλικ,

και όλοι πίνουν μπύ­ρες Fix.

Kύμα παλα­βό,

χορε’υει σε ξέφρε­νο ρυθμό,

ταγκό ερω­τι­κό ,

σχε­δόν μεθυστικό.

Ιχτιάρ Ατζέρ

Μουρ­ζί­δου Ελίζα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο