Με μια κατάπτυστη ανακοίνωση η Πρυτανεία του ΑΠΘ υπερασπίζεται το όργιο βίας

Με το επι­χεί­ρη­μα της προ­σή­λω­σης στη νομι­μό­τη­τα και στο κρά­τος δικαί­ου δικαιο­λο­γεί η πρυ­τα­νεία του ΑΠΘ το γεγο­νός ότι κάλε­σε τον εισαγ­γε­λέα και την έφο­δο της αστυ­νο­μί­ας στο κτί­ριο, η οποία με ένα όργιο κατα­στο­λής προ­σπά­θη­σε να απο­μα­κρύ­νει τους δια­μαρ­τυ­ρό­με­νους φοιτητές.

Είναι τερά­στιες οι ευθύ­νες της Πρυ­τα­νεί­ας του ΑΠΘ σε αυτό το όργιο τρο­μο­κρα­τί­ας. Η Πρυ­τα­νεία όχι μόνο αγνό­η­σε την κραυ­γή αγω­νί­ας των φοι­τη­τών που ένα χρό­νο τώρα ειναι μακριά από τα αμφι­θέ­α­τρα όχι μόνο αντι­με­τώ­πι­σε (και συκο­φα­ντεί)  τους φοι­τη­τές ως ταρα­ξί­ες και εγκλη­μα­τί­ες, σπεύ­δει να δικαιο­λο­γή­σει την ακραία βία που παρα­πέ­μπουν σε επο­χές που θέλαν τους φοι­τη­τές στο «γύψο». Άλλω­στε χρη­σι­μο­ποιεί επι­χει­ρή­μα­τα που θα ζήλευαν και οι πιο ένθερ­μοι υπο­στη­ρι­κτές της χού­ντας των συνταγματαρχών.

Με επι­στο­λή της προς τα μέλη ΔΕΠ, η πρυ­τα­νεία δια­βε­βαιώ­νει τους καθη­γη­τές και το υπό­λοι­πο διδα­κτι­κό προ­σω­πι­κό του Πανε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης για την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά της να αντι­με­τω­πί­σει φαι­νό­με­να βίαι­ης κατά­λη­ψης των πανε­πι­στη­μια­κών χώρων και κτι­ρί­ων διοι­κη­τι­κών υπη­ρε­σιών, «τις βάρ­βα­ρες παρα­βιά­σεις θυρών και των εισό­δων, τις βάναυ­σες δια­κο­πές συνε­δριά­σε­ων συλ­λο­γι­κών οργά­νων, τους χυδαί­ους προ­πη­λα­κι­σμούς και τις ομη­ρί­ες μελών της πανε­πι­στη­μια­κής κοι­νό­τη­τας από οργα­νω­μέ­νες περι­θω­ρια­κές ομά­δες», οι οποί­ες «συχνά παρε­κτρέ­πο­νται σε εκδη­λώ­σεις βίας, επι­λέ­γο­ντας αντί του συντε­ταγ­μέ­νου δια­λό­γου πρα­κτι­κές του όχλου» και «προ­βαί­νουν σε απο­τρό­παιες επι­θέ­σεις και απει­λές της σωμα­τι­κής ακε­ραιό­τη­τας των εργα­ζο­μέ­νων στην υπη­ρε­σία φύλα­ξης, των ανθρώ­πων εκεί­νων που εργά­στη­καν σκλη­ρά για την εμπέ­δω­ση της ασφά­λειας στην πανεπιστημιούπολη».

Μάλι­στα, σημειώ­νει ότι η άσκη­ση διοί­κη­σης συνε­πά­γε­ται την ευθύ­νη «να δια­φυ­λά­ξου­με τη δημό­σια περιου­σία και την ακα­δη­μαϊ­κή λει­τουρ­γία του ιδρύ­μα­τός μας», και προ­σθέ­τει: «Με συναί­σθη­ση της ευθύ­νης, αλλά και της ηθι­κής υπο­χρέ­ω­σης απέ­να­ντι σε όλα τα μέλη της πανε­πι­στη­μια­κής μας κοι­νό­τη­τας, υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τα δημο­κρα­τι­κά δικαιώ­μα­τα των μελών της κοι­νό­τη­τάς μας και τις θεσμι­κές δια­δι­κα­σί­ες των οργά­νων του Πανε­πι­στη­μί­ου μας. Στο κρά­τος δικαί­ου που υπη­ρε­τού­με, η προ­σή­λω­σή μας στη νομι­μό­τη­τα είναι αδιαπραγμάτευτη».

Τα μέλη της πρυ­τα­νι­κής αρχής δεσμεύ­ο­νται ότι θα συνε­χί­σουν να εργά­ζο­νται «στην κατεύ­θυν­ση της περι­φρού­ρη­σης της δημο­κρα­τι­κής νομι­μό­τη­τας σε κάθε πτυ­χή της πανε­πι­στη­μια­κής ζωής» μη επι­τρέ­πο­ντας «καμιά άλλη προ­σβο­λή στη λει­τουρ­γία του Πανε­πι­στη­μί­ου μας από οποια­δή­πο­τε ομά­δα επι­χει­ρή­σει με τη βία να παρε­μπο­δί­σει την ομα­λή λει­τουρ­γία του».

«Η απερ­γία είναι σεβα­στή όπως και η ειρη­νι­κή δια­μαρ­τυ­ρία και συνά­θροι­ση. Όλες αυτές οι εκφρά­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας εφό­σον προ­έρ­χο­νται από νόμι­μες και συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες, είναι κατα­κτή­σεις της Δημο­κρα­τί­ας. Είναι σεβα­στές και αδια­πραγ­μά­τευ­τες εντός του Πανε­πι­στη­μί­ου, όπως και οπου­δή­πο­τε αλλού στη χώρα. Η βία, όμως, η απει­λή χρή­σης βίας, η κατά­λη­ψη του δημό­σιου χώρου σε βάρος άλλων, για την προ­ώ­θη­ση οποιον­δή­πο­τε αιτη­μά­των και διεκ­δι­κή­σε­ων, δεν είναι και δε θα γίνουν ποτέ απο­δε­κτές. Η δέσμευ­σή μας είναι στα­θε­ρή. Θα εφαρ­μο­στεί ο νόμος για την προ­ά­σπι­ση της δημο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας του Πανε­πι­στη­μί­ου», κατα­λή­γουν οι πρυ­τα­νι­κές Αρχές του ΑΠΘ στο μήνυ­μά τους.

Αυτά τα κατά­πτυ­στα, συκο­φα­ντι­κά και εν πολ­λοίς ανα­λη­θή ανα­φέ­ρο­νται στην ανα­κοί­νω­ση των πρυ­τα­νι­κών αρχώ­ντη στιγ­μή που οι φοι­τη­τές, αυρια­νοί για­τροί, αρχι­τέ­κτο­νες κλπ, το μόνο που ζητού­σαν ήταν να μπουν ξανά στις πανε­πι­στη­μια­κές αίθου­σας με μέτρα ασφα­λεί­ας για την πανδημία…

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής