ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΩΡΟΥ: Τρομοκρατία ξανά

Τα μέτρα τ’  αντιλαϊκά
βγαί­νουν στην επιφάνεια,
κι οι τρο­μο­κρά­τες πλάι τους
στο φως απ’  την αφάνεια.
Πότε Μαζιώ­της, πότε Ξηρός,
για  να  στη­νό­μα­στε στην TV μπρος.
Να μας κοι­μί­ζουν με τρομοκρατία,
τι μεγα­λύ­τε­ρη «διπλω­μα­τία»!!!
Που­λούν δημό­σιες επιχειρήσεις,
μην είν’  και­ρός για ν’ αγανακτήσεις;
Πώς θα περά­σου­νε τα νέα μέτρα;
ρίξε τους φού­μα­ρα έχει η φαρέτρα…
Τα σαπιο­κά­ρα­βα, πλέ­ουν με το νόμο,
στέλ­νουν αμέ­τρη­τους, στον άλλο κόσμο.
Τα νέα μνη­μό­νια ηχούν ως θεσμός
και με ερμη­νεία πολι­τι­κός ξεπεσμός.
Που­λά­νε  παρά­λια, δάση  και λίμνες
για να έχω θέμα­τα… να γρά­φω ρίμες.
Μα συμπα­τριώ­τες μου, πέρα απ’ τις πλάκες
μη μας νομί­ζου­νε, χοντρο…μακάκες;
Κι αν σε δου­λεύ­ουν, κι εσύ συνδράμεις
θα σε χορεύ­ουν, μαύ­ρες δυνάμεις.
Στο χέρι σου είναι να μην υποκύψεις
λαέ οργα­νώ­σου κεφά­λι μη σκύψεις.