Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μια πρόεδρος σε δίκη χρυσαυγιτών που τιμάει τη Δικαιοσύνη, ένας παπάς και ένας αστυνόμος…

Ανα­βλή­θη­κε για ακό­μη μία φορά από το μονο­με­λές πλημ­με­λειο­δι­κείο η εκδί­κα­ση της υπό­θε­σης επί­θε­σης σε βάρος μικρο­πω­λη­τών στην Ραφή­να τον Σεπτέμ­βριο του 2012, από ομά­δα χρυ­σαυ­γι­τών, για την οποία κατη­γο­ρού­νται οι τότε βου­λευ­τές Γιώρ­γος Γερ­με­νής και Πανα­γιώ­της Ηλιό­που­λος, καθώς και ένα ακό­μη μέλος της οργάνωσης.

Η δίκη ανα­βλή­θη­κε για τις 13 Δεκεμ­βρί­ου 2018, προ­κει­μέ­νου να ανα­ζη­τη­θούν και να κλη­τευ­θούν στο δικα­στή­ριο, δύο από τα θύμα­τα της βιαιο­πρα­γί­ας, καθώς και ένας αυτό­πτης μάρτυρας.

Στα δύο στε­λέ­χη της οργά­νω­σης που ήταν από­ντες από το δικα­στή­ριο, έχουν απαγ­γελ­θεί κατη­γο­ρί­ες για αντι­ποί­η­ση αρχής από κοι­νού, απρό­κλη­τη φθο­ρά ξένης ιδιο­κτη­σί­ας και εκτέ­λε­ση βιαιο­πρα­γιών στα πλαί­σια δια­τά­ρα­ξης κοι­νής ειρή­νης — ενώ σήμε­ρα το δικα­στή­ριο κήρυ­ξε απα­ρά­δε­κτη την ποι­νι­κή δίω­ξη για τα δύο τελευ­ταία αδι­κή­μα­τα σε βάρος του συγκα­τη­γο­ρου­μέ­νου, λόγω εκκρεμοδικίας.

Πριν η δίκη οδη­γη­θεί σε ανα­βο­λή, ξεκί­νη­σε η ακρο­α­μα­τι­κή δια­δι­κα­σία με κατα­θέ­σεις μαρ­τύ­ρων, μετα­ξύ των οποί­ων και ένας από τους αστυ­νο­μι­κούς που βρί­σκο­νταν στο σημείο όταν άρχι­σε να σπά­ει και να γκρε­μί­ζει τους πάγκους η ομά­δα των χρυσαυγιτών.

Ο αστυ­νο­μι­κός κατέ­θε­σε ότι ήταν σε υπη­ρε­σία μαζί με έναν συνά­δελ­φό του, όταν είδαν την ομά­δα που, υπό τους δύο βου­λευ­τές, ρώτη­σαν αν έχουν άδεια οι μικρο­πω­λη­τές. Αμέ­σως όπως είπε ο αστυ­νο­μι­κός, «είδα­με έναν πάγκο που ανα­πο­δο­γύ­ρι­σε» αλλά «δεν κατα­λά­βα­με τι έγινε».

Η φρά­ση αυτή του μάρ­τυ­ρα προ­κά­λε­σε το ενδια­φέ­ρον της προ­έ­δρου του δικα­στη­ρί­ου, η οποία επέ­μει­νε να της εξη­γή­σει πώς ακρι­βώς ανα­πο­δο­γύ­ρι­σε ο πάγκος.

- Πρό­ε­δρος: Ως δια μαγείας;

- Μάρ­τυ­ρας: Δεν ξέρω πώς έγι­νε, έτσι ξαφνικά…

- Πρό­ε­δρος: Η δου­λειά σας είναι να ξέρε­τε. Τι συνέβη;

- Μάρ­τυ­ρας: Δεν κατα­λά­βα­με… Εμείς ήμα­σταν εκεί για άλλο πράγμα.

- Πρό­ε­δρος: Δηλα­δή αν γίνε­ται κάτι στα πλαί­σια του αυτο­φώ­ρου μπρο­στά στα μάτια σας, δεν κάνε­τε κάτι για­τί έχε­τε άλλη δουλειά;

- Μάρ­τυ­ρας: Δεν μπο­ρού­σα­με. Ήταν μακριά και ήμα­σταν μόνο δύο άτο­μα. Ό,τι έγι­νε, έγι­νε ξαφ­νι­κά. Είδα­με τους πάγκους ανα­πο­δο­γυ­ρι­σμέ­νους, δεν καταλάβαμε…

- Πρό­ε­δρος: Δεν υπήρ­ξαν φωνές και οχλαγωγία;

- Μάρ­τυ­ρας: Πώς! Είχε κόσμο, χαμός γινό­ταν. Κοι­τά­ξα­με και εμείς και τα είδα­με όλα ανάποδα.

Η πρό­ε­δρος ενο­χλη­μέ­νη από τις απα­ντή­σεις του μάρ­τυ­ρα, όταν ο αστυ­νο­μι­κός ρωτή­θη­κε από την υπε­ρά­σπι­ση αν είδε να γίνο­νται παρά­νο­μες πρά­ξεις, έσπευ­σε να απα­ντή­σει αυτή λέγο­ντας δει­κτι­κά: «Δεν είδε κύριε συνή­γο­ρε, δεν είδε. Εδώ λέει ότι έγι­νε ως δια μαγείας…».

Πολ­λές ερω­τή­σεις όμως έκα­νε η πρό­ε­δρος και στον ιερέα, αδελ­φό του Πανα­γιώ­τη Ηλιό­που­λου, όταν ο μάρ­τυ­ρας υπο­στή­ρι­ξε ότι πρέ­πει να ρωτά­με αν ένα προ­ϊ­όν που θέλου­με να αγο­ρά­σου­με είναι νόμι­μο «ώστε να μην γινό­μα­στε κλε­πτα­πο­δό­χοι» . Η πρό­ε­δρος του ζήτη­σε να διευ­κρι­νί­σει αν ελέγ­χει την νομι­μό­τη­τα της άδειας όταν αγο­ρά­ζει άμφια και όταν εκεί­νος απά­ντη­σε πως δεν ζητά­ει τις άδειες από τα κατα­στή­μα­τα , εκεί­νη τον ρώτη­σε αν ζητά­ει από την λαϊ­κή, και ακο­λού­θως τον ρώτη­σε αν πιστεύ­ει πως έχει αρμο­διό­τη­τα να διε­νερ­γεί ελέγ­χους νομι­μό­τη­τας. Όταν ο μάρ­τυ­ρας απά­ντη­σε πως θεω­ρεί πως «πριν αγο­ρά­σου­με κάτι, πρέ­πει να ρωτά­με αν είναι νόμι­μο για να δού­με αν θα αγο­ρά­σου­με» η πρό­ε­δρος τον ρώτη­σε «δηλα­δή ο αδελ­φός σας ήθε­λε να αγο­ρά­σει κάτι;».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο