Μια φωνή που δεν σίγησε — Πέθανε η κορυφαία Παλαιστίνια τραγουδίστρια Ριμ Μπάννα

H Ριμ Μπάν­να, μια κορυ­φαία Παλαι­στί­νια τρα­γου­δί­στρια, στι­χουρ­γός και συν­θέ­της, πέθα­νε στις 24 Μάρ­τη μετά από μια σκλη­ρή εννιά­χρο­νη μάχη με τον καρ­κί­νο του μαστού. Η 51χρονη τρα­γου­δί­στρια πέθα­νε στην πόλη της, τη Ναζα­ρέτ, αφή­νο­ντας πίσω της τρία παιδιά.

Ο πρό­ε­δρος της «Κοι­νής Λίστας» του Κοι­νο­βου­λί­ου του Ισρα­ήλ, βου­λευ­τής Αϊμάν Οντέχ («Δημο­κρα­τι­κό Μέτω­πο για Ειρή­νη και Ισό­τη­τα» — Χαντάς του ΚΚ Ισρα­ήλ), έγρα­ψε στο λογα­ρια­σμό Twitter του ότι η Μπάν­να ήταν «ένας από τους πυλώ­νες της προ­ο­δευ­τι­κής ποί­η­σης της Παλαι­στί­νης» και ότι εμπνεύ­στη­κε από τη μου­σι­κή της, όπως πολ­λοί άλλοι. Το στέ­λε­χος του «Χαντάς», Αμπίρ Κόπτι, θυμή­θη­κε «τη Ριμ από τα πρώ­τα χρό­νια, όταν έδι­νε συναυ­λί­ες σε πολι­τι­κές εκδη­λώ­σεις στη Ναζα­ρέτ, την πόλη μας». «Θυμά­μαι ότι έπαι­ζε τα βρά­δια στους καταυ­λι­σμούς της Ναζα­ρέτ στα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του 1980. Από την αρχή επέ­λε­ξε να ακο­λου­θή­σει το δικό της δρό­μο. Επέ­λε­ξε να είναι καλ­λι­τέ­χνης αρχών και να απο­τε­λεί παρά­δειγ­μα έμπνευ­σης. Επέ­λε­ξε αξί­ες πάνω από το χρή­μα και την αυθε­ντι­κό­τη­τα ένα­ντι της φήμης. Ταπει­νή και απλή μου­σι­κός και τρα­γου­δί­στρια, αφιέ­ρω­σε τη ζωή της γι’ αυτό που πίστευε. Η φωνή της ήταν πραγ­μα­τι­κά σπάνια
μέσα σε έναν κόσμο ”δια­ση­μο­τή­των” και ”lifestyle”», πρόσθεσε.

Τρα­γού­δια απελ­πι­σί­ας, αλλά και ελπί­δας και αγώ­νων Η Μπάν­να σπού­δα­σε μου­σι­κή στη Μόσχα με υπο­τρο­φία από το ΚΚ Ισρα­ήλ. Ήταν ενερ­γός μου­σι­κός που είχε κυκλο­φο­ρή­σει 13 συνολικά
άλμπουμ. Έγρα­ψε, τρα­γού­δη­σε και συνέ­θε­σε έργα μεγά­λων Παλαι­στί­νιων ποι­η­τών όπως των Tawfik Zayyad, Samih al-Qasim καθώς και του παγκό­σμια γνω­στού κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή — αγω­νι­στή Mahmoud Darwish. Είχε τρα­γου­δή­σει και στί­χους μητέ­ρας της, Zahira Sabbag.

Έγι­νε γνω­στή για πρώ­τη φορά στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1990, αφού ηχο­γρά­φη­σε δικές της εκδο­χές παρα­δο­σια­κών παλαι­στι­νια­κών παι­δι­κών τρα­γου­διών που βρί­σκο­νταν στα πρό­θυ­ρα να ξεχα­στούν. Πολ­λά από αυτά τα τρα­γού­δια και ποι­ή­μα­τα τρα­γου­διού­νται ξανά σήμε­ρα από παλαι­στι­νια­κές οικο­γέ­νειες, εξαι­τί­ας της δου­λειάς της Μπάν­να που τα δια­τή­ρη­σε ζωντα­νά μέσω των ηχο­γρα­φή­σε­ών τους.

Τα μηνύ­μα­τα της Μπάν­να επι­κε­ντρώ­θη­καν συχνά στα βάσα­να των Παλαι­στι­νί­ων, ιδιαί­τε­ρα εκεί­νων της κατε­χό­με­νης Δυτι­κής Όχθης. Η ίδια είχε δηλώ­σει: «Θέλω να γνω­ρί­σει ο κόσμος τη μου­σι­κή και ψυχή των Παλαιστίνιων».

Συμ­με­τεί­χε σε δίσκους με αντι-πολε­μι­κά μηνύ­μα­τα κατά της πολι­τι­κής των ΗΠΑ μαζί με άλλες τρα­γου­δί­στριες από Ιράκ, Ιράν, Συρία, Κού­βα και Αφγα­νι­στάν. Τρα­γού­δη­σε για τους χιλιάδες
Παλαι­στί­νιους πολι­τι­κούς κρα­του­μέ­νους, όπου περι­λαμ­βά­νο­νται και παι­διά, που σαπί­ζουν στις φυλα­κές του Ισρα­ήλ. Τρα­γού­δια «απελ­πι­σί­ας αλλά και ελπί­δας»… Αφού δια­γνώ­στη­κε με
καρ­κί­νο το 2009, στη συνέ­χεια έχα­σε την ικα­νό­τη­τα να τρα­γου­δά­ει πριν από δύο χρό­νια, αλλά συνέ­χι­σε να συνθέτει.

Πηγή: Χαραυ­γή