Μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, πάνω από 20 χρόνια –και ειδικά το τελευταίο διάστημα οι κυβερνήσεις, ούτε λίγο ούτε πολύ, περιφέρουν κονδύλια του ΕΣΠΑ από υπουργείο σε υπουργείο –κόβοντας κορδέλες, ως επίδειξη «κοινωνικής πολιτικής» και “δουλεύοντας ψιλό γαζί” τους μικρομεσαίους, που –οι περισσότεροι έχουν μεταβληθεί σε επαίτες, επιλέγοντας τον ατομικό δρόμο .
Σε τέτοιο κλίμα εξαγγέλλονται καθημερινά προγράμματα του ΕΣΠΑ για παιδικούς σταθμούς και πανεπιστήμια, για τον Αθλητισμό κλπ. χώρους με χρονίζοντα προβλήματα, που έχουν δεχτεί ακόμα μεγαλύτερα πλήγματα τα χρόνια των μνημονίων και της πανδημίας. Η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στον Αθλητισμό κ.ο.κ., φυσικά δεν αλλάζει με μέτρα — ασπιρίνες, με πεπερασμένους πόρους και ημερομηνία λήξης, που κινούνται στη γνωστή πολιτική κατεύθυνση.
Για παράδειγμα, το «κοινωνικό σκέλος» του ΕΣΠΑ (παράλληλο στο «αναπτυξιακό») όχι μόνο δεν καλύπτει το σύνολο –ή το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών σε ό,τι αφορά τους παιδικούς σταθμούς αλλά σε κάποιες περιπτώσεις το ΕΣΠΑ γίνεται και «όχημα» για την προώθηση της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου, καταβαραθρώνοντας τους μικρομεσαίους –παράλληλα με παραπέρα παγίωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων κάθε είδους, σε υπαλλήλους με χαμηλό επίπεδο οργάνωσης …φαύλος κύκλος.
Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και επικοινωνιακά από την κυβέρνηση δεν φτάνει για να καλύψει τις τεράστιες πραγματικές ανάγκες, ούτε μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο στα αντιλαϊκά μέτρα, ούτε να ελαφρύνει τις ευθύνες όσων καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια, στέρησαν και επιχειρούν να στερήσουν κι άλλα δικαιώματα.
Πέρσι τον Σεπτέμβρη 2021 –για να πάμε στα πρόσφατα ο υπουργός εργασίας Κ. Χατζηδάκης παρουσίασε τις εξαγγελίες Μητσοτάκη για την –υποτιθέμενη βοήθεια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις παράλληλα με το “νέο” πρόγραμμα επιδόματος 1.200 ευρώ με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας και μείωση του «μισθολογικού» και «μη μισθολογικού κόστους». Δηλ καταβολή 600 ευρώ σε νέους εργαζόμενους 18 έως 29 ετών, που θα προσληφθούν για πρώτη φορά, ενώ ακόμα 600 ευρώ θα λαμβάνουν οι –μικρομεσαίες επιχειρήσεις για κάθε νέα πρόσληψη.
Το πρόγραμμα θα έμπαινε σε ισχύ από την αρχή του 2022, θα αφορούσε ~35.000 νέες προσλήψεις (sic!!) με κόστος 42 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι επιχειρήσεις θα μπορούν να το συνδυάσουν και με άλλα προγράμματα που «τρέχουν», όπως αυτό της επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών ή προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Με τον τρόπο αυτό, οι μικρομεσαίοι θα μειώνουν κατά 100 ευρώ το μισθολογικό κόστος για τους πρώτους 6 μήνες, για κάθε νέα πρόσληψη που θα κάνουν και, παράλληλα, θα έχουν επιπλέον ενίσχυση από την αξιοποίηση και άλλων προγραμμάτων, δηλαδή θα μπορούν να επιδοτούνται, αποκομίζοντας επιπλέον χρηματικά οφέλη.
Η ενίσχυση προς τις επιχειρήσεις θα δίνεται και στην περίπτωση που η πρόσληψη αφορά εργασία μερικής απασχόλησης και αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 50% της πλήρους. Σε αυτήν την περίπτωση για κάθε «κεφάλι» οι επιχειρήσεις θα λαμβάνουν το ποσό των 300 ευρώ. Καταλαβαίνουμε πως για τους μικρομεσαίους, όπου κυριαρχεί ή αυτοαπασχόληση σε 2πλή και 3πλή “βάρδια” –μέχρι τελικής πτώσης, τα παραπάνω, που αφορούν μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού εργαζόμενους είναι απλά “οδοντόκρεμες”, αφού μόνο το επιπλέον ενεργειακό κόστος (ρεύμα, κλιματισμός θέρμανση κλπ.) είναι δυσθεόρατο και ήδη χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν από ένα πετσοκομμένο εισόδημα που «ροκανίζεται» παραπέρα από κάθε είδους νέους φόρους κρατήσεις, προκαταβολές κλπ. τερτίπια.
Έτσι όχι μόνο από τον Σεπτέμβρη που έχει ξεκινήσει η ροή των κονδυλίων του ΕΣΠΑ οι μικρομεσαίοι δεν έχουν πάρει δεκάρα τσακιστή και προβλέπεται να εκταμιευτούν τα πρώτα χρήματα με τη νέα χρονιά “θεού θέλοντας και καιρού επιτρέποντος”, αλλά οι κρατούντες (τα κλειδιά της οικονομίας, που λέει το ΚΚΕ με την “ξύλινη” γλώσσα του) μηχανεύονται καινούργια εισπρακτικά κόλπα δίπλα στα παλιά: για όσους δεν το γνωρίζουν, μέχρι τώρα –και με καθυστέρηση πάντα μηνών, όταν η πολυπόθητη εκταμίευση εγκρινόταν, πέρα από διάφορες κρατήσεις και “δικαιώματα” (;;) που ξεπερνούσαν το 10%, αυτόματα χάνονταν στη μαύρη τρύπα υποχρεώσεις –έστω και ρυθμισμένες, σε ασφαλιστικά ταμεία με τις περίφημες επιδοτήσεις –μαϊμού από προγράμματα ΟΑΕΔ, προσωπικά χρέη –ρυθμισμένα ή μη στην εφορία και πολλά ακόμη …να δούμε τι άλλο θα σκαρφιστούν αυτή τη φορά.
Νόμοι “απάτη” και “πεπονόφλουδα”
για τους μικρομεσαίους, “Ζάχαρη” για το μεγάλο κεφάλαιο
(συνειρμικά)
Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Μία ίσως από τις γνωστότερες φράσεις που χρησιμοποιούσε ο πατήρ Μητσοτάκης και ο υιός Κυριάκος, ασπάζεται ευλαβικά…
Τέλη Μάη 22, έγινε η οριστική υποβολή του πρώτου Τομεακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» (υφιστάμενο ΕΠΑνΕΚ), που εγκρίθηκε από τις κοινοτικές αρχές μέσα στον Ιούνη και από τον Σεπτέμβρη άρχισαν να υποβάλλονται οι πρώτες αιτήσεις χρηματοδότησης από τους ενδιαφερόμενους (επιχειρήσεις, ιδιώτες κλπ).
Το νέο πρόγραμμα, όπως συμφωνήθηκε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει τέσσερις άξονες προτεραιότητας (τη λεγόμενη επιλεξιμότητα) με συνολικό προϋπολογισμό 3,88 δισ. €. ‑εξ αυτών τα 3,09 δισ.€ (80% της χρηματοδότησης) θα προέλθουν από τα κοινοτικά ταμεία και 0,79 δισ.€ (20%) από εθνικούς πόρους.
Αρχίζοντας από το τελευταίο, αυτό το διόλου ευκαταφρόνητο 790.000.000€ θα πληρωθεί αναλογικά, δηλ. –όπως κάθε χρόνο κατά 80–85% από τα συνήθη υποζύγια, τη λαϊκή οικογένεια.
Τα υπόλοιπα 3.090.000.000€, κατανέμεται σε επιμέρους άξονες ως εξής:
- Προτεραιότητα 1 – Ενίσχυση έρευνας & καινοτομίας, (772,85 εκατ. ευρώ)
- Προτεραιότητα 2 – Ενίσχυση επιχειρηματικότητας & ανταγωνιστικότητας, (589,41 εκατ.€)
- Προτεραιότητα 3 – Βελτίωση πρόσβασης επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση, (920,88 εκατ.€)
- Προτεραιότητα 4 – Ανάπτυξη ανθρώπινου κεφαλαίου στο πλαίσιο του αναπτυξιακού μετασχηματισμού (530,94 εκατ.€)
- Τεχνική Βοήθεια (;; ‑70,99 εκατ.€).
Τα σημαντικότερα έργα που θα υλοποιηθούν στο πλαίσιο του νέου προγράμματος «Ανταγωνιστικότητας» είναι:
- Ερευνώ – Δημιουργώ – Καινοτομώ: Αφορά στη διασύνδεση επιχειρήσεων με ερευνητικά κέντρα και συνεργατικούς μηχανισμούς (clusters) με προϋπολογισμό 376.200.000 ευρώ και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης από το δ’ τρίμηνο 2022
- Equifund: Αφορά στην ενίσχυση με κεφάλαιο σποράς επιχειρηματικών πρωτοβουλιών (συμπεριλαμβανομένου αυτών από ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια, επιχειρήσεις) και στήριξη έργων ίδρυσης και αρχικής ανάπτυξης επιχειρήσεων, με τη συνεργασία χρηματοδοτικών οργανισμών, όπως τράπεζες, επιχειρηματικά κεφάλαια και επιχειρηματικοί άγγελοι .
- Πράσινο Ταμείο για την Αειφόρο Ανάπτυξη: Κατηγορία Δράσης 3.3.3 – Πράσινο Ταμείο, με προϋπολογισμό 200.000.000 ευρώ και χρονοδιάγραμμα έναρξης υλοποίησης το α’ τρίμηνο 2023.
Και τώρα τι;
Κλείνουμε τρεις μήνες χωρίς να έχουμε πάρει δραχμή από τον φορέα που συνεργαζόμαστε, το ΕΣΠΑ –δηλώνει μια ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού … “Δεν έχουν χρήματα στα ταμεία” (sic!!) ‑μας λένε αλλά εμείς ρε παιδιά τι φταίμε γι αυτό;
(…)
“Παρέχουμε με απόλυτο σεβασμό και αγάπη τις υπηρεσίες μας, επιτελώντας καθημερινά ένα υπέρτατο έργο μαζί με τα παιδιά που πραγματικά δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε χρήματα, γιατί η μόρφωση , οι ανθρώπινες σχέσεις, η παιδεία, οι κοινωνικές και ηθικές αξίες, τα γέλια , τα κλάματα, οι αγωνίες, οι χαρές, οι αγκαλιές και όσα ζούμε καθημερινά με τα παιδιά δεν κοστολογούνται…
Όμως με αυτή σας την αντιμετώπιση μας έχετε κάνει ζητιάνους της αξιοπρέπειας.
Να τρέμουμε μην έρθει κάποιος νέος λογαριασμός , να λέμε πως θα βάλουμε πετρέλαιο στα σχολικά , πως θα πάμε σούπερ μάρκετ ‚τα τρέχοντα έξοδα να αυξάνονται λόγω της ανατίμησης των πάντων, οι συνεργάτες μας να πρέπει να πληρωθούν, τα ενοίκια, οι εφορίες, το ΕΦΚΑ κά. με τι να τα πληρώσουμε;
Υπάρχουν σχολεία που έχουν παιδιά μόνο με ΕΣΠΑ αυτά τα σχολεία πως θα επιβιώσουν;
Όλες εμείς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μας έχει ανάγκη η κοινωνία, πως θα την παλέψουμε με όλες τις υποχρεώσεις και με όλη αυτή την ακρίβεια γύρω μας;
Από εμάς ζητάτε να είμαστε συνεπείς απέναντι στο κράτος, το κράτος ποτέ θα είναι συνεπές απέναντι σε μας; Και η ιστορία επαναλαμβάνεται …τίποτα δεν έχει αλλάξει πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Και πραγματικά δεν γράφω αυτό το κείμενο για λύπηση …εμείς αγαπάμε αυτό που κάνουμε και δεν θα ξεπουληθούμε για τα χρήματα …θα το παλεύουμε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες …γιατί δεν ζητάμε κάτι παράλογο ζητάμε τα δεδουλευμένα μας.
Και πραγματικά αναρωτιέμαι ως πότε ως κλάδος θα είμαστε τόσο «ευγενικοί» — λέω εγώ …