Μονογραφία για τον εραστή της θεατρικής Τέχνης, Αιμίλιο Κομβόπουλο

Θανά­σης Καρα­γιάν­νης, Αιμί­λιος Κομ­βό­που­λος, Ρωμιός Ερα­σι­τέ­χνης Ηθο­ποιός και Σκη­νο­θέ­της, εκδό­σεις Τσου­κά­του, Αθή­να 2019, σελί­δες 110

Ο γνω­στός ερευ­νη­τής ποι­κί­λων πλευ­ρών του ελλη­νι­κού θεά­τρου, διδά­κτο­ρας του Πανε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών, εκπαι­δευ­τι­κός και συγ­γρα­φέ­ας Θανά­σης Καρα­γιάν­νης, μας εξέ­πλη­ξε υπέ­ρο­χα με τη μονο­γρα­φία του για τον Αιμί­λιο Κομ­βό­που­λο, έναν άγνω­στο ταλα­ντού­χο ερα­στή της θεα­τρι­κής Τέχνης που, γεν­νη­μέ­νος το 1927 στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, παρα­μέ­νει εκεί κρα­τώ­ντας ζωντα­νή και θάλ­λου­σα την ομορ­φιά και τη γοη­τεία της θεα­τρι­κής δημιουργίας.

Με άλλες σπά­νιας αξί­ας μονα­δι­κές δημο­σιεύ­σεις του ο Θανά­σης Καρα­γιάν­νης έχει εντο­πί­σει και κατα­γρά­ψει πλη­ρο­φο­ρί­ες για ερα­σι­τέ­χνες ηθο­ποιούς και σκη­νο­θέ­τες, για μπου­λού­κια θεα­τρώ­νη­δων ξεχα­σμέ­νων επο­χών, για παι­δι­κό θέα­τρο, για σχο­λι­κό θέα­τρο, έχει επα­να­φέ­ρει στη μνή­μη πρό­σω­πα, έργα, παρα­στά­σεις… Θα έλε­γε κανείς ότι έχει εντρυ­φή­σει σε… ανε­ρεύ­νη­τα πεδία του ελλη­νι­κού θεά­τρου, σ’ έναν κόσμο θεα­τρα­γά­πης που άνθη­σε παλιό­τε­ρα ή που κινεί­ται σήμε­ρα στις παρυ­φές του «επί­ση­μου» θεά­τρου των επω­νύ­μων και των επαγγελματιών.

Με το ανά χεί­ρας νέο βιβλίο του δια­πι­στώ­νου­με ότι επε­ξέ­τει­νε το ενδια­φέ­ρον του και στις εθνι­κές εστί­ες της Ρωμιο­σύ­νης, πέραν των κρα­τι­κών συνό­ρων της σύγ­χρο­νης Ελλά­δας. Πρώ­τος σταθ­μός του, προ­σκυ­νη­μα­τι­κός θα έλε­γα, η Πόλη της καρ­διάς και των ονεί­ρων μας. Και πρώ­τος βιο­γρα­φού­με­νος ο 93χρονος Αιμί­λιος Κομ­βό­που­λος, ο «Ρωμιός Ερα­σι­τέ­χνης Ηθο­ποιός και Σκη­νο­θέ­της», τον οποίο επι­σκέ­φθη­κε, γνώ­ρι­σε την ιστο­ρία του και την οικο­γέ­νειά του και συνέ­τα­ξε με βάση τις πολ­λές πλη­ρο­φο­ρί­ες που συνέ­λε­ξε, το πλού­σιο βιο­γρα­φι­κό του.

Στο βιβλίο ξετυ­λί­γε­ται με λακω­νι­κή όσο και εύλη­πτη αφή­γη­ση και με πλη­θώ­ρα φωτο­γρα­φιών η ζωή ενός γνή­σιου Ρωμιού της Πόλης, από τα παι­δι­κά του χρό­νια μέχρι σήμε­ρα μέσα σε έναν σημα­δια­κό για τον Ελλη­νι­σμό αιώ­να. Μπο­ρεί οι φωτο­γρα­φί­ες να παρου­σιά­ζουν το προ­σω­πι­κό και οικο­γε­νεια­κό ιστο­ρι­κό ενός απλού, καθη­με­ρι­νού ανθρώ­που, αλλά ο χώρος και ο χρό­νος που έχουν εγκλω­βι­στεί, καθώς και οι ιδιό­τη­τες των ατό­μων που φωτο­γρα­φί­ζο­νται, απο­κτούν για τους σημε­ρι­νούς ανα­γνώ­στες ευρύ­τε­ρη αξία, νοη­μα­το­δο­τούν πράγ­μα­τα που απα­ντούν σε αιτή­μα­τα λαο­γρα­φι­κά, κοι­νω­νι­κά, πολι­τι­στι­κά, πολι­τι­κά, εθνο­λο­γι­κά… Και βεβαί­ως αντα­πο­κρί­νο­νται σε καλ­λι­τε­χνι­κά θεα­τρι­κά ιστο­ρού­με­να που ενδια­φέ­ρουν ιδιαί­τε­ρα τον συγ­γρα­φέα. Για­τί ο Αιμί­λιος Κομ­βό­που­λος έχει προ­σφέ­ρει πολ­λά στο Ρωμαί­ι­κο Ερα­σι­τε­χνι­κό Θέα­τρο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης, προ­σθέ­το­ντας με το μερά­κι του ένα ακό­μα λιθα­ρά­κι στην πολι­τι­στι­κή ιστο­ρία του ελλη­νι­σμού, όπου της Γης, μια ιστο­ρία τιμής προς τον άνθρω­πο και αγά­πης προς την Τέχνη, την οποία οφεί­λου­με να ανα­κα­λύ­πτου­με, να επαι­νού­με, να δια­σώ­ζου­με και να την παρα­δί­δου­με με ευλά­βεια στις επερ­χό­με­νες γενιές.

Συγ­χαί­ρου­με τον Θανά­ση Καρα­γιάν­νη για τη μελέ­τη του αυτή. Ανα­μέ­νου­με σύντο­μα και άλλα ‑υπε­σχη­μέ­να- ανά­λο­γα βιβλία, για τη συμπλή­ρω­ση μιας ολό­κλη­ρης σει­ράς κατα­γρα­φής ερα­σι­τε­χνών ηθο­ποιών, σκη­νο­θε­τών και συντε­λε­στών, που μετεί­χαν στις δρα­στη­ριό­τη­τες των Παρα­στα­τι­κών Τμη­μά­των πολ­λών Μορ­φω­τι­κών Συν­δέ­σμων της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης. Για­τί όχι αργό­τε­ρα και της Σμύρ­νης και της Αλε­ξάν­δρειας… Υγεία και δύνα­μη να έχει ο Θανά­σης Καρα­γιάν­νης να συνε­χί­ζει. Η έρευ­να που εμπνεύ­στη­κε και ξεκί­νη­σε… δεν έχει τέλος!

Γιάν­νης Δ. Μπάρ­τζης, Δρ.Φ.
συγ­γρα­φέ­ας