Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μουσείο Μπενάκη “1821 Πριν και Μετά”

200 χρό­νια φέτος από την αστι­κή εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κή επα­νά­στα­ση του 1821, που υπη­ρέ­τη­σε την κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη, συντρί­βο­ντας τα φεου­δαρ­χι­κά δεσμά της Οθω­μα­νι­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας και ανοί­γο­ντας δρό­μο για τη συγκρό­τη­ση του ελλη­νι­κού αστι­κού κράτους.
Η πρό­θε­ση της κυβέρ­νη­σης κλπ. «πρό­θυ­μων» είναι να κατα­σκευά­σει «εθνι­κό αφή­γη­μα» και «ενιαία εικό­να» της Ιστο­ρί­ας της Ελλά­δας επι­χει­ρώ­ντας να συσκο­τί­σει τις ταξι­κές αντι­θέ­σεις που συντέ­λε­σαν στη δια­μόρ­φω­ση και στην πορεία του ελλη­νι­κού κρά­τους και πολύ περισ­σό­τε­ρο τη δια­χρο­νι­κή ταξι­κή του ταυ­τό­τη­τα.
Το «Ατέ­χνως» ‑με σεβα­σμό στον ανα­γνώ­στη, από την αρχή πήρε ξεκά­θα­ρη θέση στον αντί­πο­δα της «εθνι­κής ενό­τη­τας» και του «κοσμο­πο­λι­τι­σμού» που «ανα­βαθ­μί­ζει» τη θέση του ελλη­νι­κού αστι­κού κρά­τους στην ευρύ­τε­ρη περι­φέ­ρεια, στην ΕΕ και παγκό­σμια, επι­λέ­γο­ντας να ανα­δεί­ξει  τις κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κές συν­θή­κες εκδή­λω­σης των γεγο­νό­των  από τη σκο­πιά του μαρ­ξι­σμού – λενι­νι­σμού, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με αστι­κές και ανα­θε­ω­ρη­τι­κές ιστο­ρι­κές θέσεις.200 Χρόνια Επανάσταση 1821 epanastash 1821 logo

Ξεχω­ρί­ζο­ντας μάλι­στα τα κεί­με­να σε εκεί­να δημο­σιεύ­ο­νται με ευθύ­νη της συντα­κτι­κής του επι­τρο­πής, από άλλα –καλο­δε­χού­με­να επώ­νυ­μων συνερ­γα­τών του (πχ. Γιάν­νης Βεντού­ρας,  Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος κά)

Από την πλευ­ρά του το Ίδρυ­μα Ιδιω­τι­κού Δικαί­ου «Μου­σείο Μπε­νά­κη», ετοί­μα­σε από και­ρό έκθε­ση με τίτλο «1821 Πριν και Μετά» — αφιε­ρω­μέ­νη στα 200 χρό­νια από την Επα­νά­στα­ση του 1821 «σε σύμπρα­ξη Τρα­πέ­ζης της Ελλά­δος, Εθνι­κής Τρά­πε­ζας και Alpha Bank» ‑που κατά τους ίδιους απο­τε­λεί τη «σημα­ντι­κό­τε­ρη έκθε­ση που έχει διορ­γα­νώ­σει το Μου­σείο Μπε­νά­κη και η μεγα­λύ­τε­ρη για τον νεό­τε­ρο Ελλη­νι­σμό που έχει παρου­σια­στεί ποτέ».
Θα ξεκι­νού­σε ως γκα­λά με πρω­τα­γω­νι­στές ανθρώ­πους επώ­νυ­μους, αλλά και της “διπλα­νής πόρ­τας” κανο­νι­κά τέτοιες μέρες, αλλά λόγω της παν­δη­μί­ας η έναρ­ξη και τα επί­ση­μα εγκαί­νιά της θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν μετά την άρση των περιο­ρι­στι­κών μέτρων.

Στις 3 Μάρ­τη, έγι­νε ένα είδος ενη­με­ρω­τι­κής δια­δι­κτυα­κής μετά­δο­σης της –ένα ~20λεπτο βίντεο όπου επι­με­λη­τές και διορ­γα­νω­τές έκα­ναν παρου­σί­α­ση της έκθε­σης, η οποία εντάσ­σε­ται στο Εθνι­κό Πρό­γραμ­μα Εορ­τα­σμού της Επε­τεί­ου που συντο­νί­ζει η (κυβερ­νη­τι­κή & ΣΙΑ) Επι­τρο­πή «Ελλά­δα 2021».
Η μετά­δο­ση πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε τόσο μέσω της ιστο­σε­λί­δας (benaki.org), όσο και στα ΜΚΔ του Μου­σεί­ου, facebook  και youtube (δεί­τε και εδώ).

Φυσι­κά και έχουν αξίαόποια και αν είναι αυτά, τα (κατά τους ιδιο­κτή­τες και σπόν­σο­ρες) «πάνω από 1.200 αντι­κεί­με­να και 1.218 σελί­δες κατα­λό­γου για την περί­ο­δο 1770 μέχρι το 1870».
Πρό­κει­ται –λένε «για την εκα­το­ντα­ε­τία που ξεκι­νά με την ηθι­κή και οικο­νο­μι­κή προ­ε­τοι­μα­σία της απε­λευ­θέ­ρω­σης των Ελλή­νων, κορυ­φώ­νε­ται με την Επα­νά­στα­ση του 1821 και ολο­κλη­ρώ­νε­ται με τις πρώ­τες δεκα­ε­τί­ες της λει­τουρ­γί­ας και της ανά­πτυ­ξης του ελλη­νι­κού κρά­τους» (…) που
«συν­θέ­τουν ένα γοη­τευ­τι­κό ταξί­δι ιστο­ρί­ας και τέχνης, ένα ταξί­δι που τα βήμα­τά του εξη­γούν για­τί αυτή η τόσο πλού­σια εκα­το­ντα­ε­τία εξα­κο­λου­θεί να μας συγκι­νεί τόσο έντο­να, έστω και μετά από 200 χρό­νια».
Μία έκθε­ση τόσο σημα­ντι­κή δεν θα μπο­ρού­σε παρά να είναι αφιε­ρω­μέ­νη στη μνή­μη δύο ανθρώ­πων που, ο καθέ­νας με τον τρό­πο του, συν­δέ­ο­νται με την ιστο­ρία, τη δια­μόρ­φω­ση και την ανά­πτυ­ξη του Μου­σεί­ου, με αυτό που είναι σήμε­ρα, αλλά και με αυτό που θα είναι στο μέλ­λον.
Του Άγγε­λου Δελη­βορ­ριά (ΣΣ |> πρό­κει­ται για τον καθη­γη­τή επί 41 χρό­νια, 1973–2014, διευ­θυ­ντή του Μου­σεί­ου που έστη­σε τον ιδιω­τι­κό φορέα με τη μορ­φή που περί­που έχει σήμε­ρα) και του Μαρί­νου Γερου­λά­νου (ΣΣ |> 1961–1964 ιδιαί­τε­ρος γραμ­μα­τέ­ας του βασι­λιά Παύ­λου, 1964 ‑1967 τελε­τάρ­χης του βασι­λιά Κων­στα­ντί­νου, το 1967 ‑1974 αυλάρ­χης της Άννας Μαρί­ας [sic!!) κατά τη μετα­πο­λί­τευ­ση γενι­κός διευ­θυ­ντής ΠεΧω­ΔΕ και Υπουρ­γεί­ου Συντο­νι­σμού (1976 — 1981) –ανή­κει …φυσι­κά και στους “Global 500” του ΟΗΕ)

Δε θα στα­θού­με σε άλλες λεπτο­μέ­ρειες για «τον από­η­χο και την πρό­σλη­ψη της Επα­νά­στα­σης», που «μαζί με τα έργα των συν­διορ­γα­νω­τριών τρα­πε­ζών» … «δημιουρ­γούν όλα μαζί μία σύν­θε­ση με βαθύ περιε­χό­με­νο, που απο­τυ­πώ­νει το γοη­τευ­τι­κό παρελ­θόν των Νεο­ελ­λή­νων και ανα­δει­κνύ­ει τους λόγους της ύπαρ­ξής μας, την ανθε­κτι­κό­τη­τά μας και την πορεία μας, δηλα­δή τα θετι­κά στοι­χεία που δόμη­σαν τον νεό­τε­ρο Ελληνισμό».
Ο κατά­λο­γος δια­τί­θε­ται για προ­πα­ραγ­γε­λί­ες (45€) στο «μη κερο­σκο­πι­κό» (sic!!^2) benakishop.gr.

Ακό­μη: το Τμή­μα Εκπαί­δευ­σης του Μου­σεί­ου ετοί­μα­σε το ψηφια­κό εκπαι­δευ­τι­κό υλι­κό «21 Αντι­κεί­με­να μιλούν για την Επα­νά­στα­ση», που απευ­θύ­νε­ται σε παι­διά, οικο­γέ­νειες, σχο­λι­κές ομά­δες και εκπαι­δευ­τι­κούς., που «απο­σκο­πεί στο να ενθαρ­ρύ­νει τα παι­διά να σχη­μα­τί­σουν τα ίδια την ιστο­ρι­κή πλη­ρο­φο­ρία και να καλ­λιερ­γή­σουν την ιστο­ρι­κή αίσθη­σή τους (;;) –ο νοών νοείτω.

1821 Μουσείο Μπενάκη

Κάποιες «γνω­στές-άγνω­στες» πλη­ρο­φο­ρί­ες
Ο Εμμα­νου­ήλ Μπε­νά­κης (1843–1929) Έλλη­νας επι­χει­ρη­μα­τί­ας και πολι­τι­κός: έκα­νε εμπο­ρι­κές σπου­δές στο Μάν­τσε­στερ και εγκα­τα­στά­θη­κε, το 1865, στην Αίγυ­πτο, κάνο­ντας εμπο­ρία μπα­μπα­κιού –το πλέ­ον κερ­δο­φό­ρο για το εκεί κεφά­λαιο «επάγ­γελ­μα», ιδρύ­ο­ντας δικό του εμπο­ρι­κό οίκο.
Μετά τον γάμο του με την Βιρ­γι­νία Χωρέ­μη ξεκί­νη­σε συνερ­γα­σία με την «Xωρέ­μης-Mellor & Σία» ιδρύ­ο­ντας και θυγα­τρι­κές –μέχρι το 1910 όταν –συνε­χί­ζο­ντας τις επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες εγκα­τα­στά­θη­κε στην περιο­χή της Κηφι­σιάς έγι­νες κολ­λη­τός με τον Ελευ­θέ­ριο Βενι­ζέ­λο και εξε­λέ­γη βου­λευ­τής (το 1910 και το 1912)
Υπήρ­ξε από τους πρώ­τους οικι­στές της Κηφι­σιάς, όπου δια­τή­ρη­σε τερά­στιες εκτά­σεις –αμύ­θη­της σήμε­ρα αξίας
Έγι­νε αμέ­σως υπουρ­γός Γεωρ­γί­ας-Εμπο­ρί­ου & Βιο­μη­χα­νί­ας και εν συνε­χεία Εθνι­κής Οικο­νο­μί­ας και το 1914 εξε­λέ­γη δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων.
Κατη­γο­ρή­θη­κε και παρα­πέμ­φθη­κε σε δίκη ως ηθι­κός αυτουρ­γός της δολο­φο­νί­ας του Ιωνα Δρα­γού­μη (1920), στη δια­πά­λη βενιζελικών-βασιλικών.
Ακο­λού­θη­σε το Βενι­ζέ­λο και στην πτώ­ση του (Νοεμ­βρια­νά «Τριαν­δρία» …προ­σω­ρι­νή κυβέρ­νη­ση Θεσ­σα­λο­νί­κης, έκπτω­ση του βασι­λιά Κων­στα­ντί­νου) το 1920 (αυτο)εξορίστηκε αρχι­κά στη Νίκαια και έπει­τα στο Παρί­σι, απ’ όπου επέ­στρε­ψε το 1924

Με την Χωρέ­μη, αδερ­φή του συνερ­γά­τη του και βαμ­βα­κέ­μπο­ρου Ιωάν­νη Χωρέ­μη, είχαν απο­κτή­σει πέντε παιδιά:

  • την Αλε­ξάν­δρα Μπε­νά­κη (1871 — 1941), σύζυ­γο πρώ­τα του Thomas Foulkes Davies, με τον οποίο είχε δύο παι­διά, την Dorothea (Dolly) Davies, μετέ­πει­τα σύζυ­γο του Λέο­ντα Β. Μελά, και τον Thomas (Tommy) Davies, και του μακρι­νού της ξαδέλ­φου, Κων­στα­ντί­νου Χωρέμη
  • τον Αντώ­νη Μπε­νά­κη (1873 — 1954), επι­χει­ρη­μα­τία και ιδρυ­τή του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη, ο οποί­ος παντρεύ­τη­κε την μακρι­νή του εξα­δέλ­φη, Αλε­ξάν­δρα Λου­κά Μπενάκη
  • την Πηνε­λό­πη Δέλ­τα (1874 — 1941), συγ­γρα­φέα και σύζυ­γο του Στέ­φα­νου Δέλτα
  • τον Αλέ­ξαν­δρο Μπε­νά­κη (1878 ‑1922)
  • την Βιρ­γι­νία (Αργί­νη) Μπε­νά­κη (1883 — 1972), σύζυ­γο του Μιχα­ήλ Σαλβάγου

Μετα­ξύ των απο­γό­νων του συγκα­τα­λέ­γο­νται οι Αιμι­λία Καλ­λι­γά, ο Αντώ­νης Σαμα­ράς ο Παύ­λος Γερου­λά­νος (βλ παρα­κά­τω) κά.

1821 Μουσείο Μπενάκη Βενιζέλος

Ο Αντώ­νης Μπε­νά­κης (Αλε­ξάν­δρεια 1873, Αθή­να 1954) ήταν κατά τους αστούς «επι­χει­ρη­μα­τί­ας, εθνι­κός ευερ­γέ­της, πολι­τι­κός και ιδρυ­τής του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη».
Η παι­δι­κή του ζωή περι­γρά­φε­ται λεπτο­με­ρώς στο γνω­στό βιβλίο Τρε­λα­ντώ­νης που έγρα­ψε η αδελ­φή του, Πηνε­λό­πη Δέλτα.
Ήταν γιος του Εμμα­νου­ήλ Μπε­νά­κη, επι­χει­ρη­μα­τία - πολι­τι­κού, και της Βιρ­γι­νί­ας Χωρέμη.
Υπήρ­ξε μέλος των ισχυ­ρών οικο­γε­νειών Μπε­νά­κη — Χωρέ­μη και αδέλ­φια του ήταν οι Αλέ­ξαν­δρος Μπε­νά­κης, σύζυ­γος Μαρί­ας Συνα­δι­νού, Αργυ­ρώ Μπε­νά­κη, σύζυ­γος Μιχα­ήλ Σαλ­βά­γου, Πηνε­λό­πη Δέλ­τα, σύζυ­γος του Στέ­φα­νου Δέλ­τα και Αλε­ξάν­δρα Μπε­νά­κη, σύζυ­γος του Τόμας Ντέιβις.
Παρα­κο­λού­θη­σε τα καλύ­τε­ρα ξενό­γλωσ­σα σχο­λεία στην Αλε­ξάν­δρεια και μετά οικό­τρο­φος στο Rossal School στη Βρε­τα­νία και γυρί­ζο­ντας στην Αίγυ­πτο, ανέ­δει­ξε τον οικο­γε­νεια­κό οίκο εμπο­ρί­ας βάμ­βα­κος Χωρέ­μη-Μπε­νά­κη, που μετέ­φε­ρε στην Ελλά­δα το 1911.
Βενι­ζε­λι­κός μέχρι το κόκ­κα­λο έγι­νε και υφυ­πουρ­γός Οικονομικών
Παντρε­μέ­νος με την Αλε­ξάν­δρα Λου­κά Μπε­νά­κη είχαν απο­κτή­σει τρία παι­διά –όλα της υψη­λής κοι­νω­νί­ας: την Ειρή­νη, σύζυ­γο του Παύ­λου Καλ­λι­γά, τον Μανό­λη και τον Κων­στα­ντί­νο Μπενάκη.
Εγγο­νή του η πρό­ε­δρος του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη Αιμι­λία Καλ­λι­γά και δισέγ­γο­νός του ο Παύ­λος Γερου­λά­νος –στέ­λε­χος του ΠΑΣΟΚ .Ελληνική παροικία Αιγύπτου

Η ελλη­νι­κή παροι­κία της Αιγύ­πτου απο­τε­λεί ένα από πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα «ευερ­γε­τών»: οι εκεί έλλη­νες καπι­τα­λι­στές συμ­με­τεί­χαν ή ίδρυ­σαν πολυά­ριθ­μες εται­ρεί­ες (απο­κλει­στι­κής ευθύ­νης και εκμε­τάλ­λευ­σης της ποτά­μιας ναυ­σι­πλο­ΐ­ας, ασφα­λι­στι­κές, κτη­μα­τι­κές, του­ρι­στι­κές, ύδρευ­σης — άρδευ­σης κ.ά.), συνο­λι­κά 197 μέχρι τα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του 1920.
Το 1872 οι Κων­στα­ντί­νος Σαλ­βά­γος, Εμμα­νου­ήλ Μπε­νά­κης και Ιωάν­νης Χωρέ­μης ίδρυ­σαν την Τρά­πε­ζα Αλε­ξάν­δρειας.
Το 1898 ο Σαλ­βά­γος πρω­το­στά­τη­σε στη συγκρό­τη­ση της National Bank of Egypt με 25.000 μετο­χές. Στο ΔΣ συμ­με­τεί­χαν οι Αμβρό­σιος Ζερ­βου­δά­κης, Εμμα­νου­ήλ Μπε­νά­κης και Αμβρό­σιος Ράλλης.
Ολοι είχαν ισχυ­ρούς δεσμούς με το εγγλέ­ζι­κο χρη­μα­τι­στι­κό κεφάλαιο.
Οι ίδιοι ίδρυ­σαν το 1899 την ελλη­νο­αι­γυ­πτια­κή βιο­μη­χα­νι­κή επι­χεί­ρη­ση The Egyptian Salt & Soda Co. Ltd., με κεφά­λαιο 485.347 λίρες Αγγλί­ας και ομο­λο­γί­ες 82.290 λίρες Αγγλί­ας. Το 1901 ιδρύ­θη­κε το Ελλη­νι­κό Εμπο­ρι­κό Επι­με­λη­τή­ριο Αλε­ξάν­δρειας με πρω­το­βου­λία του Εμμα­νου­ήλ Μπενάκη.
Από το 1901 έως το 1912 ο εμπο­ρι­κός οίκος Χωρέ­μη — Μπε­νά­κη πραγ­μα­το­ποιού­σε το 1/7 των συνο­λι­κών αιγυ­πτια­κών εξα­γω­γών.Αίγυπτος συλλογή βαμβακιού

Η σχέ­ση εξου­σί­ας (αστι­κού κρά­τους) και ευερ­γε­τών, συνε­πά­γε­ται κέρ­δη για τους «εθνι­κούς» ευερ­γέ­τες αλλά και οφέ­λη για την εξου­σία, τόσο απρό­σω­πα, όσο και προ­σω­πι­κά για εκεί­νους που την ασκούν.

Από τα παλαιό­τε­ρα παρα­δείγ­μα­τα είναι του βαρό­νου Μιχα­ήλ Τοσί­τσα, ο οποί­ος ήταν όχι μόνο απλά μεγα­λο­γαιο­κτή­μο­νας και επι­χει­ρη­μα­τί­ας στην Αίγυ­πτο, αλλά και δια­χει­ρι­στής του διοι­κη­τή της Αιγύ­πτου (τότε η Αίγυ­πτος ήταν οθω­μα­νι­κή επαρ­χία) Μοχά­μετ Αλι.
Ο Μιχα­ήλ Τοσί­τσας δεν έβγα­λε “κιχ” σ’ όλη τη διάρ­κεια της ελλη­νι­κής επα­νά­στα­σης του 1821 — 1830, ακό­μη και όταν ο συνε­ταί­ρος του «φιλέλ­λη­νας» έστει­λε το γιο του Ιμπραϊμ Πασά, τον γνω­στό “Μπρα­ΐ­μη” να κάψει και να λεη­λα­τή­σει την Πελο­πόν­νη­σο από το 1824 ως το 1827.
Η στά­ση του κατα­κρί­θη­κε από τους ιστο­ρι­κούς Φιλή­μο­να και Σπη­λιά­δη και δικαιο­λο­γή­θη­κε από τον Γού­δα με το επι­χεί­ρη­μα ότι θα απο­κτού­σε πλού­το με τον οποίο αργό­τε­ρα θα ήταν ωφέ­λι­μος για την πατρί­δα (να σε κάψω Γιάν­νη, να σ’ αλεί­ψω μέλι!).

Έχου­με επί­σης παρα­δείγ­μα­τα όπως του Μπο­δο­σά­κηΑθα­να­σιά­δη, ο οποί­ος ανε­φο­δί­α­ζε τον τουρ­κι­κό στρα­τό με τρό­φι­μα μέχρι το 1918, δηλα­δή σε όλη τη διάρ­κεια των Βαλ­κα­νι­κών Πολέ­μων και στα δύο τελευ­ταία χρό­νια του Πρώ­του Παγκο­σμί­ου όταν η Ελλά­δα πολε­μού­σε τις Κεντρι­κές Δυνά­μεις, σύμ­μα­χος των οποί­ων ήταν και η Τουρκία.
Οι βιο­γρά­φοι του ανα­φέ­ρουν ότι μετά το ’22 εγκα­τέ­λει­ψε την ευρι­σκό­με­νη στην Τουρ­κία περιου­σία του από 5.000.000 χρυ­σές λίρες που κέρ­δι­σε με τον …«ιδρώ­τα» του. Τώρα πώς εξη­γεί­ται ο κατε­στραμ­μέ­νος πρό­σφυ­γας ήδη το 1924 να είναι από τους ισχυ­ρούς οικο­νο­μι­κούς παρά­γο­ντες της Ελλά­δας και το 1938 να είναι ιδιο­κτή­της του μονο­πω­λί­ου πυρο­μα­χι­κών, της Τηλε­φω­νι­κής Εται­ρί­ας, να αγο­ρά­ζει την Εριουρ­γία και τα Ναυ­πη­γεία Βασι­λειά­δη και την Εται­ρία Οίνων και Οινο­πνευ­μά­των, αυτό μόνο οι ελβε­τι­κές τρά­πε­ζες μπο­ρούν να το εξη­γή­σουν καθώς και το γεγο­νός ότι το κεφά­λαιο δεν έχει πατρί­δα στην κυριολεξία!

Από τους σύγ­χρο­νους «ευερ­γέ­τες» θα πρέ­πει να ανα­φερ­θεί ο γνω­στός Γιάν­νης Λάτσης, που αν πιστέ­ψου­με όσα λέχθη­καν στη δίκη εφη­με­ρί­δας που τον κατάγ­γει­λε (και αθω­ώ­θη­κε η εφη­με­ρί­δα), που­λού­σε στους Τούρ­κους πετρέ­λαιο και κηρο­ζί­νη για τουρ­κι­κά πολε­μι­κά αερο­σκά­φη, πρό­κει­ται για κλα­σι­κή περί­πτω­ση κεφαλαιούχου.
Συνερ­γά­της των Γερ­μα­νών στην Κατο­χή, μαυ­ρα­γο­ρί­της και δοσί­λο­γος και αμέ­σως μετά εθνι­κό­φρων και αντι­κομ­μου­νι­στής εφο­πλι­στής, που του εγκαι­νιά­ζει το πρώ­το του πλοίο ο ίδιος ο Δαμα­σκη­νός μετά τον πόλεμο.
Το 1978 — ’79 στη διάρ­κεια της ελλη­νο­τουρ­κι­κής κρί­σης (επο­χή του «βυθί­σα­τε το Χόρα»), η «Πετρό­λα» του Λάτση εφο­διά­ζει με 100.000 τόνους πετρέ­λαιο και 5.000 τόνους κηρο­ζί­νη (καύ­σι­μο για αερο­πλά­να) την Τουρ­κία, υλι­κό που έφτα­νε για 5.000 εξό­δους στο Αιγαίο πολε­μι­κών αερο­σκα­φών, κατά τις κατα­θέ­σεις στρα­τιω­τι­κών μαρτύρων.
Να θυμί­σου­με ότι ο πατριώ­της αυτός χρη­μα­το­δο­τού­σε και την «Αυγή» της μετα­πο­λί­τευ­σης; Ε, αυτό κι αν είναι “εθνι­κή ευεργεσία”!
Πατριώ­της είναι κι ο «ευερ­γέ­της» ο οποί­ος ως βου­λευ­τής κυβερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος (μιλά­με για τον Συγ­γρό) είναι υπεύ­θυ­νος για την οικο­νο­μι­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σής του, και οδη­γεί τη χώρα σε πτώ­χευ­ση (1893) ενώ ο ίδιος βγαί­νει κερδισμένος.
Η ακό­μη η στρα­τιά εκεί­νη των μεγα­λο­κε­φα­λαιού­χων των παροι­κιών, που επέ­πε­σαν σαν τα κορά­κια στα τουρ­κι­κά τσι­φλί­κια της Θεσ­σα­λί­ας το 1881 (τα οποία κανο­νι­κά όφει­λαν να είχαν περά­σει στην κρα­τι­κή ιδιο­κτη­σία ως “εθνι­κές γαί­ες”), παρα­τεί­νο­ντας τη δου­λο­πα­ροι­κία στη Θεσ­σα­λία για μερι­κές δεκα­ε­τί­ες ακόμη.
Όλοι έχουν περά­σει στην Ιστο­ρία ως εθνι­κοί ευερ­γέ­τες : Ζάπ­πας, Στε­φά­νο­βικ, Ζωγρά­φος, Ζαρί­φης, Παπού­δωφ, Χαρο­κό­πος κ.ά.άκουσα δεν είδα και δεν ξέρω

Πατρί­δα, λοι­πόν, των Μπε­νά­κη­δων είναι η τσέ­πη τους και τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο, και ας μη μας που­λάν πατριω­τι­σμό και ευερ­γε­σία.
Και τα δύο απο­τε­λούν είναι καλό και επι­κερ­δές εμπό­ρευ­μα –ακό­μη και σε και­ρούς Covid, αλλά όχι, ευχα­ρι­στού­με, δε θα πάρου­με.
Όσον αφο­ρά το “1821 Πριν και Μετάτου Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη και των χορη­γών βεβαί­ως-βεβαί­ως  (Τρα­πέ­ζης της Ελλά­δος, Εθνι­κής Τρά­πε­ζας και Alpha Bank) είμα­στε σίγου­ροι πως ‑σχε­τι­κά με τα παρα­πά­νω, «δεν άκου­σαν δεν είδαν»


Το Ατέχνως σας προτείνει ...

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα των Ελλή­νων της Αιγύ­πτου μελέ­της του Στέ­λιου Μπεβεράτου
<| 1 |> | <| 2 |> | <| 3 |> | <| 4 |>

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο