Μπάιντεν — Μακρόν: Συνεχώς αυξανόμενες αντιθέσεις πίσω από τις αβρότητες

Οι αβρό­τη­τες, οι φιλο­φρο­νή­σεις καθώς και οι εκα­τέ­ρω­θεν ανα­φο­ρές στην στε­νή φιλία και συμ­μα­χία των δύο χωρών, περίσ­σε­ψαν στη σημε­ρι­νή συνά­ντη­ση των προ­έ­δρων ΗΠΑ-Γαλ­λί­ας στον Λευ­κό Οίκο, ωστό­σο δεν μπό­ρε­σαν να κρύ­ψουν τις υπαρ­κτές και συνε­χώς αυξα­νό­με­νες αντι­θέ­σεις ανά­με­σα στις δύο πλευ­ρές και γενι­κό­τε­ρα εντός του ευρω­α­τλα­ντι­κού μπλοκ, που απει­λούν να οδη­γή­σουν ακό­μη και σε έναν «οικο­νο­μι­κό πόλε­μο» μετα­ξύ ΗΠΑ — ΕΕ.

Η συνά­ντη­ση Μπάϊ­ντεν-Μακρόν έγι­νε στο πλαί­σιο της επί­σκε­ψης που πραγ­μα­το­ποιεί από χθες στην Ουά­σινγ­κτον ο Γάλ­λος πρό­ε­δρος, στην ατζέ­ντα της οποί­ας βρί­σκο­νται ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία, η στά­ση απέ­να­ντι στην Κίνα και όλα τα «επεί­γο­ντα παγκό­σμια ζητήματα».

Ανα­φο­ρι­κά με το ζήτη­μα της Ουκρα­νί­ας, Γαλ­λία και ΗΠΑ είναι ενω­μέ­νες, στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ, ως προς τη στρα­τιω­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη του Κιέ­βου απέ­να­ντι στη Ρωσία, ωστό­σο οι αντι­θέ­σεις για τους όρους τερ­μα­τι­σμού του πολέ­μου, την «επό­με­νη μέρα» στην Ευρώ­πη και τον επι­με­ρι­σμό κερ­δών και ζημιών που έχουν προ­κύ­ψει, συνε­πεία του πολέ­μου, γίνο­νται όλο και πιο έντονες.

Κύριο «αγκά­θι» στο συγκε­κρι­μέ­νο ζήτη­μα, απο­τε­λεί το θέμα του πανά­κρι­βου υγρο­ποι­η­μέ­νου φυσι­κού αερί­ου (LNG) που αγο­ρά­ζει η ΕΕ από τις ΗΠΑ, στο πλαί­σιο της ενερ­γεια­κής «απε­ξάρ­τη­σης» από τη Ρωσία, με τον Μακρόν να μετα­φέ­ρει στον ομό­λο­γό του τη δυσφο­ρία της ΕΕ (που έχει εκφρα­στεί στις τελευ­ταί­ες συνό­δους κορυ­φής κυρί­ως από Παρί­σι και Βερο­λί­νο) για το γεγο­νός, την ωρα μάλι­στα που οι ΗΠΑ έχουν του­λά­χι­στον διπλα­σιά­σει τις παρα­δό­σεις LNG στην ΕΕ σε σχέ­ση με το 2021.

Επι­πλέ­ον ο Γάλ­λος Πρό­ε­δρος εξέ­φρα­σε τη δυσα­ρέ­σκεια της ΕΕ για τον Νόμο για τη Μεί­ω­ση του Πλη­θω­ρι­σμού (Inflation Reduction Act-IRA) που επι­δο­τεί τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους που παρά­γουν στις ΗΠΑ, και για τον Νόμο CHIPS, που δίνει 52 δισεκ. δολά­ρια σε επι­δο­τή­σεις και φορο­α­παλ­λα­γές σε όσες εται­ρεί­ες ημια­γω­γών επι­λέ­ξουν να δημιουρ­γή­σουν νέες δρα­στη­ριό­τη­τες ή να επε­κτεί­νου­ντις υπάρ­χου­σες στις ΗΠΑ.

Οι Ευρω­παί­οι θεω­ρούν ότι οι δύο νόμοι θέτουν σε μειο­νε­κτι­κή θέση τα ευρω­παϊ­κά μονο­πώ­λια, ευνο­ώ­ντας τα αμε­ρι­κα­νι­κά, κατά παρά­βα­ση των αρχών του «υγιούς ανταγωνισμού».

Κατά την επί­σκε­ψή του στη Βιβλιο­θή­κη του Κογκρέ­σου στην Ουά­σιγ­κτον την Τετάρ­τη, ο Μακρόν είπε στους νομο­θέ­τες ότι ο νόμος για τη μεί­ω­ση του πλη­θω­ρι­σμού ήταν «υπε­ρε­πι­θε­τι­κός» κατά των ευρω­παϊ­κών εται­ρειών, ενώ σε συνέ­ντευ­ξή του στο ABC υπο­στή­ρι­ξε ότι τόσο ο νόμος CHIPS, όσο και ο IRA «είναι και οι δύο πολύ καλοί για την οικο­νο­μία των ΗΠΑ, αλλά καθώς δεν συντο­νί­στη­καν σωστά με τις ευρω­παϊ­κές οικο­νο­μί­ες, δημιουρ­γούν την απου­σία ίσων όρων ανταγωνισμού».

Οι αντι­θέ­σεις των δύο πλευ­ρών δεν στα­μα­τούν εδώ. Έντο­νη διχο­γνω­μία υπάρ­χει και ανα­φο­ρι­κά με την ευρύ­τε­ρη περιο­χή του Ινδο-Ειρη­νι­κού. Η στρα­τιω­τι­κή συμ­φω­νία ΗΠΑ-Ηνω­μέ­νου Βασι­λεί­ου-Αυστρα­λί­ας (AUKUS) τον Σεπτέμ­βριο του 2021, είχε προ­κα­λέ­σει την οργή της γαλ­λι­κής κυβέρ­νη­σης, όχι μόνο διό­τι φαι­νό­ταν να την απο­κλεί­ει από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς σε μία περιο­χή που η Γαλ­λία έχει έντο­να συμ­φέ­ρο­ντα αλλά και επει­δή οδή­γη­σε στην ακύ­ρω­ση μιας κολοσ­σιαί­ας σύμ­βα­σης για την πώλη­ση υπο­βρυ­χί­ων στην Αυστραλία.

Όπως προ­κύ­πτει τόσο από την κοι­νή δήλω­ση των δύο προ­έ­δρων όσο και από τις δηλώ­σεις τους, στη διάρ­κεια της κοι­νής συνέ­ντευ­ξης Τύπου μετά τη συνά­ντη­ση, το «παζά­ρι» για να συμ­βι­βα­στούν τα αντι­τι­θέ­με­να συμ­φέ­ρο­ντα των δύο πλευ­ρών ήταν σκλη­ρό, ωστό­σο δεν υπήρ­ξε πλή­ρης συγκε­ρα­σμός των από­ψε­ων, με απο­τέ­λε­σμα, εκτός από τη συνέ­χι­ση της συμ­με­το­χής στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή σύγκρου­ση στην Ουκρα­νία, όπου υπάρ­χει «κοι­νός βημα­τι­σμός», αρκε­τά από τα υπό­λοι­πα ζητή­μα­τα να παρα­πέ­μπο­νται σε περαι­τέ­ρω διαπραγματεύσεις.

Εν προ­κει­μέ­νω, στο θέμα της Ουκρα­νί­ας οι δύο πρό­ε­δροι δεσμεύ­τη­καν να συνε­χί­σουν να υπο­στη­ρί­ζουν στρα­τιω­τι­κά, οικο­νο­μι­κά και πολι­τι­κά την κυβέρ­νη­ση του Κιέ­βου και να φρο­ντί­σουν η Ρωσία να λογο­δο­τή­σει για τα εγκλή­μα­τά της.

Αξί­ζει ωστό­σο να σημειω­θεί ότι ο πρό­ε­δρος των ΗΠΑ, απα­ντώ­ντας σε σχε­τι­κή ερώ­τη­ση, δήλω­σε «πρό­θυ­μος» να συνο­μι­λή­σει με τον Ρώσο ηγέ­τη Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν, εάν ο τελευ­ταί­ος προ­τί­θε­ται να συζη­τή­σει τον τερ­μα­τι­σμό του πολέ­μου στην Ουκρα­νία. «Είμαι έτοι­μος να μιλή­σω με τον κ. Πού­τιν, αν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα υπάρ­χει ενδια­φέ­ρον να απο­φα­σί­σει ότι ψάχνει έναν τρό­πο να τερ­μα­τί­σει τον πόλε­μο», είπε ο Μπάιντεν.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την Κίνα, στην κοι­νή δήλω­ση ανα­φέ­ρε­ται ότι οι δύο χώρες «θα συνε­χί­σουν να συντο­νί­ζο­νται» για τις ανη­συ­χί­ες τους «σχε­τι­κά με τις προ­κλή­σεις της Κίνας στη διε­θνή τάξη που βασί­ζε­ται σε κανό­νες, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του σεβα­σμού των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των» αλλά και «να συνερ­γά­ζο­νται με την Κίνα σε σημα­ντι­κά παγκό­σμια ζητή­μα­τα όπως η κλι­μα­τι­κή αλλαγή».

Στο θέμα του IRA, στην κοι­νή δήλω­ση ανα­φέ­ρε­ται ότι οι δύο πλευ­ρές «προ­σβλέ­πουν στο έργο της Ομά­δας Εργα­σί­ας ΗΠΑ-ΕΕ για τον νόμο για την περαι­τέ­ρω ενί­σχυ­ση της εται­ρι­κής σχέ­σης ΗΠΑ-ΕΕ.» Ο ίδιος ο Μπάι­ντεν, στη συνέ­ντευ­ξη Τύπου μετά τη συνά­ντη­ση, είπε ότι «προ­φα­νώς θα υπάρ­χουν λάθη σε αυτό το νομο­σχέ­διο» και πρό­σθε­σε ότι «υπάρ­χουν τρο­πο­ποι­ή­σεις που μπο­ρού­με να κάνου­με που μπο­ρούν ουσια­στι­κά να διευ­κο­λύ­νουν τη συμ­με­το­χή των ευρω­παϊ­κών χωρών… αυτό είναι κάτι που πρέ­πει να επιλυθεί.»

Ανα­φο­ρι­κά με το ζήτη­μα της τιμής του LNG, χαι­ρε­τί­ζε­ται η «πρό­ο­δος που σημειώ­θη­κε μέσω της Ειδι­κής Ομά­δας ΗΠΑ-ΕΕ για την Ενερ­γεια­κή Ασφά­λεια για τη δια­φο­ρο­ποί­η­ση των προ­μη­θειών φυσι­κού αερί­ου της ΕΕ, μειώ­νο­ντας το κόστος της και περιο­ρί­ζο­ντας την εξάρ­τη­σή της» από τη Ρωσία, χωρίς όμως να ανα­λαμ­βά­νε­ται συγκε­κρι­μέ­νη δέσμευ­ση από τις ΗΠΑ για μεί­ω­ση της τιμής του.

Τέλος σε σχέ­ση με τον Ινδο-Ειρη­νι­κό, σημειώ­νε­ται ότι «οι ΗΠΑ σκο­πεύ­ουν να αυξή­σουν την υπο­στή­ρι­ξή τους και τις υλι­κές συνει­σφο­ρές τους στις αερο­πο­ρι­κές και θαλάσ­σιες απο­στο­λές που πραγ­μα­το­ποιού­νται από τη Γαλ­λία και άλλα ευρω­παϊ­κά έθνη στην περιοχή».

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα