Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Μυστικά σχέδια» σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος: Καταστολή και προβοκάτσια πάνε χέρι χέρι

Στο «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου» υπάρ­χει μια ενδια­φέ­ρου­σα προ­σέγ­γι­ση για τα σχέ­δια κατα­στο­λής και προ­βο­κά­τσιας των αστι­κών κρα­τών και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών σε βάρος του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος που (παλιά ιστο­ρία…) πάνε πάντα χέρι-χέρι και όσοι σήμε­ρα εγκα­λούν το ΚΚΕ ότι βλέ­πει «φαντά­σμα­τα» και «συνω­μο­σιο­λο­γεί» απο­σκο­πούν να κρύ­ψουν συνει­δη­τά αυτήν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που είναι σε όλους γνωστή.

Αλλω­στε, αμέ­σως μετά την αντε­πα­νά­στα­ση και την ήττα της ΕΣΣΔ και των σοσια­λι­στι­κών κρα­τών, κάτω από τη μέθη της (προ­σω­ρι­νής) νίκης του καπι­τα­λι­σμού, δεν ήταν λίγοι από αυτούς που είχαν θητεύ­σει σε «μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες» των αστι­κών κρα­τών που με υπε­ρη­φά­νεια έδω­σαν λεπτο­μέ­ρειες για την πολύ­χρο­νη δρά­ση τους ενά­ντια στο «αντί­πα­λο δέος»…
Για τα χτυ­πή­μα­τα που κατά­φε­ραν στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, στα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα, την αντι­πα­ρά­θε­ση με την ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσια­λι­στι­κά κρά­τη. Για τα ανδρα­γα­θή­μα­τά τους συντα­ξιο­δο­τή­θη­καν πλου­σιο­πά­ρο­χα από τα κρά­τη που τους είχαν μισθώσει.

Ο «Ριζο­σπά­στης», όπως έχει προ­α­ναγ­γεί­λει σε προη­γού­με­να δημο­σιεύ­μα­τά του, ξεκι­νά το αφιέ­ρω­μα ως «υπο­χρέ­ω­ση προς τις νεό­τε­ρες γενιές αγω­νι­στών να μαθαί­νουν, οι παλιό­τε­ρες να μην ξεχνά­με και κυρί­ως για να δίνε­ται το σήμα της επα­γρύ­πνη­σης, αφού τέτοια σχέ­δια δεν έπα­ψαν ποτέ να υπάρ­χουν και είναι σίγου­ρο ότι κάθε βήμα του κινή­μα­τος στο σήμε­ρα ή στο μέλ­λον θα βρί­σκε­ται πάντα αντι­μέ­τω­πο και με τέτοιους αντι­λαϊ­κούς σχεδιασμούς».
Το ιστο­ρι­κό και σύγ­χρο­νο υλι­κό θα παρου­σιά­σου­με σε συνέ­χειες παρα­κο­λου­θώ­ντας τον «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου» καθώς και αρθρο­γρα­φία που έχει δημο­σιευ­τεί παλαιό­τε­ρα στην εφημερίδα.

Από τον 19ο αιώνα ακόμα με την «υπόθεση Νετσάγιεφ»…

Στις αρχές του δεύ­τε­ρου μισού του 19ου αιώ­να, το νεα­ρό εργα­τι­κό και επα­να­στα­τι­κό κίνη­μα στην Ευρώ­πη συγκλο­νί­ζει η «υπό­θε­ση Νετσάγιεφ».

Σε κεί­με­νά τους οι Μαρξ και Ενγκελς ανα­φέ­ρουν σημα­ντι­κές λεπτο­μέ­ρειες. Ας δού­με πιο συγκε­κρι­μέ­να τι λένε:

«Το Μάρ­τη του 1869 έφτα­σε στη Γενεύη ένας νεα­ρός Ρώσος, που προ­σπά­θη­σε να απο­κτή­σει την εμπι­στο­σύ­νη όλων των Ρώσων εμι­γκρέ­δων, παρι­στά­νο­ντας τον αντι­πρό­σω­πο των φοι­τη­τών της Πετρού­πο­λης. Εμφα­νι­ζό­ταν με διά­φο­ρα ονό­μα­τα». Τελι­κά ο νεα­ρός απο­κά­λυ­ψε ότι το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα είναι Νετσά­γιεφ και έφτια­ξε έναν μύθο γύρω από το πρό­σω­πό του. Οτι πρό­κει­ται για ηγέ­τη των φοι­τη­τι­κών εξε­γέρ­σε­ων του 1869 ενά­ντια στο τσα­ρι­κό καθε­στώς, ότι φυλα­κί­στη­κε, δρα­πέ­τευ­σε και ότι είχε έρθει ως εκπρό­σω­πος των επα­να­στα­τών της Πετρού­πο­λης. Ποτέ δεν επι­βε­βαιώ­θη­κε κάτι τέτοιο. Ο Νετσά­γιεφ κερ­δί­ζει την εμπι­στο­σύ­νη του γνω­στού Ρώσου αναρ­χι­κού Μ. Μπα­κού­νιν και ιδρύ­ουν μια οργά­νω­ση που ονο­μά­ζε­ται «Μυστι­κή Συμμαχία».
Η δρα­στη­ριό­τη­τα του Νετσά­γιεφ και η αλλη­λο­γρα­φία του με «δημο­κρα­τι­κούς επα­να­στα­τι­κούς κύκλους» της Ρωσί­ας οδη­γούν σε μαζι­κές συλ­λή­ψεις στε­λε­χών του επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος αλλά και όσων αλλη­λο­γρα­φούν μαζί τους, ακό­μα και άσχε­των. Οι υπο­ψί­ες δυνα­μώ­νουν ότι ο Νετσά­γιεφ λει­τουρ­γεί ως πρά­κτο­ρας της «Οχρά­νας», ενώ οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες στρέ­φο­νται και προς τον ίδιο τον Μπα­κού­νιν. Οι Μαρξ — Ενγκελς σε κεί­με­νά τους ανα­φέ­ρουν ότι υπήρ­χαν προει­δο­ποι­ή­σεις από επα­να­στά­τες της Ρωσί­ας πως με τις επι­στο­λές τους τους εκθέ­τουν: «Για όνο­μα του Θεού, πέστε στον Μπα­κού­νιν να πάψει, αν έχει έστω και κάτι ιερό μέσα του για την επα­νά­στα­ση, να στέλ­νει τις εξω­φρε­νι­κές προ­κη­ρύ­ξεις του, που οδη­γούν σε έρευ­νες σε πολ­λές πόλεις, σε συλ­λή­ψεις και παρα­λύ­ουν κάθε σοβα­ρή δου­λειά (…)».

Σχέδιο Stay Behind

Μετά τον Β΄ Παγκό­σμιο Πόλε­μο, οι ΗΠΑ για να δια­σφα­λί­σουν την απο­τρο­πή απο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης της αστι­κής εξου­σί­ας σε χώρες της καπι­τα­λι­στι­κής Ευρώ­πης οργά­νω­σαν ένα μυστι­κό δίκτυο «απο­στα­θε­ρο­ποι­η­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας» με την κωδι­κή ονο­μα­σία «Stay Behind».

Το εν λόγω δίκτυο απλώ­θη­κε σε διά­φο­ρες χώρες με δια­φο­ρε­τι­κές ονομασίες.
Στην Ιτα­λία «Gladio», στην Ελλά­δα «Κόκ­κι­νη Προ­βιά», στη Βρε­τα­νία «Operation Stay Behind», στη Γερ­μα­νία «Schwert», στην Ελβε­τία «Ομά­δα Πλη­ρο­φο­ριών και Ασφάλειας»…
Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι οι χώρες που εισέρ­χο­νταν στο ΝΑΤΟ μετά την εκπό­νη­ση του σχε­δί­ου για την επι­χεί­ρη­ση «Stay Behind» ήταν υπο­χρε­ω­μέ­νες να υπο­γρά­φουν σχε­τι­κό μυστι­κό πρω­τό­κολ­λο, με το οποίο ανα­λάμ­βα­ναν την υπο­χρέ­ω­ση να δημιουρ­γή­σουν τον δικό τους παρα­στρα­τιω­τι­κό μηχα­νι­σμό στο πλαί­σιο της επιχείρησης.

Από τις έρευ­νες που ακο­λού­θη­σαν προ­έ­κυ­ψαν ορι­σμέ­να πολύ ενδια­φέ­ρο­ντα στοιχεία.

  • Στο Βέλ­γιο, το παρα­κλά­δι της «Stay Behind» με το όνο­μα «Sdra‑8» δημιούρ­γη­σε μια παράλ­λη­λη οργά­νω­ση, ονό­μα­τι «Catena», με σκο­πό τη διά­πρα­ξη πολι­τι­κών δολο­φο­νιών. Η «Catena» ευθύ­νε­ται για τη δολο­φο­νία του Ζιλιέν Λαμπούτ, γραμ­μα­τέα του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Βελγίου.
  • Στη Βρε­τα­νία, το αντί­στοι­χο δίκτυο χρη­μα­το­δο­τή­θη­κε από τις βρε­τα­νι­κές μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες. Τη δεκα­ε­τία του 1970 εκπαί­δευ­σε πολ­λούς νεο­φα­σί­στες Ιτα­λούς στη Βρε­τα­νία και στρα­το­λό­γη­σε πολ­λούς Ιτα­λούς τρο­μο­κρά­τες, ενώ ανέ­πτυ­ξε στε­νούς δεσμούς με τη μασο­νι­κή στοά Ρ2 της Ρώμης, που ήταν βασι­κός μοχλός της νεο­φα­σι­στι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας στην Ιτα­λία, στη Δυτι­κή Ευρώ­πη και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Υπόθεση «Gladio»

Τη διε­τία 1990 — 1991, η Δυτι­κή Ευρώ­πη συγκλο­νί­στη­κε από την απο­κά­λυ­ψη της υπό­θε­σης «Gladio» (Ξίφος). Το κου­βά­ρι άρχι­σε να ξετυ­λί­γε­ται το 1990, όταν ένας Ιτα­λός δικα­στής απο­φά­σι­σε να προ­χω­ρή­σει σε βάθος τις έρευ­νες, σχε­τι­κά με μια τρο­μο­κρα­τι­κή επί­θε­ση στην ιτα­λι­κή πόλη Γκο­ρί­τσια, το 1972. Μέσα σε λίγους μήνες απο­κα­λύ­φθη­κε ένας εφιαλ­τι­κός μηχανισμός.
Στην τρο­μο­κρα­τι­κή επί­θε­ση στην Γκο­ρί­τσια το 1972 είχαν χάσει τη ζωή τους 3 Ιτα­λοί αστυ­νο­μι­κοί. Αρχι­κά, οι έρευ­νες στρά­φη­καν προς την κατεύ­θυν­ση «ακρο­α­ρι­στε­ρών οργα­νώ­σε­ων», στη συνέ­χεια, μετά το αδιέ­ξο­δο των ερευ­νών, ο δικα­στής Φελί­τσε Κασόν έστρε­ψε την προ­σο­χή προς την κατεύ­θυν­ση των νεο­φα­σι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων. Σε σύντο­μο διά­στη­μα εντο­πί­στη­καν οι τρο­μο­κρά­τες, που ήταν μέλη νεο­φα­σι­στι­κής οργά­νω­σης. Ο Κασόν συνέ­χι­σε επί­μο­να τις έρευ­νές του σχε­τι­κά με την προ­έ­λευ­ση του οπλι­σμού των τρο­μο­κρα­τών. Το 1990, μετά από 18 χρό­νια ερευ­νών, απο­κα­λύ­φθη­κε ότι τα όπλα προ­έρ­χο­νταν από μια απο­θή­κη της οργά­νω­σης με την επω­νυ­μία «Gladio».

Υπό το βάρος των απο­κα­λύ­ψε­ων, ο πρω­θυ­πουρ­γός της Ιτα­λί­ας, Τζού­λιο Αντρε­ό­τι, υπο­χρε­ώ­νε­ται να ομο­λο­γή­σει στη Βου­λή ότι «από το 1950 οργα­νώ­θη­κε μια παρά­νο­μη υπη­ρε­σία πλη­ρο­φο­ριών με τη βοή­θεια της CIA και των Βρε­τα­νών πρα­κτό­ρων, για να αντι­με­τω­πί­σει ενδε­χό­με­νη ανα­τρε­πτι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα ή επί­θε­ση από μέρους των Σοβιε­τι­κών… Το δίκτυο παραμένει»!

Η ομο­λο­γία Αντρε­ό­τι συντά­ρα­ξε ολό­κλη­ρη την Ευρώ­πη. Η μία μετά την άλλη οι κυβερ­νή­σεις των χωρών — μελών του ΝΑΤΟ ανα­κοί­νω­ναν την ύπαρ­ξη και τη δρα­στη­ριό­τη­τα τέτοιων οργα­νώ­σε­ων — δικτύ­ων στο έδα­φός τους.
Οπως απο­κα­λύ­φθη­κε στη συνέ­χεια, μέρος αυτού του σχε­δί­ου ήταν η δημιουρ­γία τρο­μο­κρα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων με νεο­φα­σι­στι­κά, ή «ακρο­α­ρι­στε­ρά χαρα­κτη­ρι­στι­κά», με στό­χο την αξιο­ποί­η­σή τους ανά­λο­γα ενά­ντια στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα. Η απο­κά­λυ­ψη του δικτύ­ου «Gladio» οδή­γη­σε ξανά στο άνοιγ­μα των φακέ­λων για τη δια­λεύ­καν­ση πολ­λών υπο­θέ­σε­ων τρο­μο­κρα­τι­κών βομ­βι­στι­κών υπο­θέ­σε­ων στην Ιτα­λία την περί­ο­δο 1950 — 1974.

Η δολοφονία του Αλντο Μόρο

ALDO MOROΟ πρω­θυ­πουρ­γός της Ιτα­λί­ας Α. Μόρο απή­χθη στις 16 Μάρ­τη 1978 από τις «Ερυ­θρές Ταξιαρ­χί­ες» και βρέ­θη­κε δολο­φο­νη­μέ­νος στις 9 Μάη 1978. Δεν είναι λίγες οι εκτι­μή­σεις αστών Ιτα­λών πολι­τι­κών ότι τα κίνη­τρα της δολο­φο­νί­ας του Μόρο ήταν όχι οι λόγοι που δια­κη­ρύ­χθη­καν από τις «Ερυ­θρές Ταξιαρ­χί­ες» αλλά δια­φο­ρε­τι­κά. Οτι δηλα­δή η δολο­φο­νία του Ιτα­λού πολι­τι­κού εξυ­πη­ρε­τού­σε σχέ­δια για μεγα­λύ­τε­ρη άσκη­ση πίε­σης στο κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα στην Ιτα­λία και συν­δε­ό­ταν με ενδο­α­στι­κές αντι­θέ­σεις στη χώρα για την απο­τρο­πή πολι­τι­κών επι­λο­γών που δεν συμ­βά­δι­ζαν με τις προ­τε­ραιό­τη­τες των ΝΑΤΟι­κών σχε­δί­ων στην περιοχή.
Στο βιβλίο με τίτλο «Il delitto infinito», που κυκλο­φό­ρη­σε στην Ιτα­λία τη δεκα­ε­τία του 2000 και υπο­γρά­φε­ται από δύο μέλη της μόνι­μης ιτα­λι­κής δια­κομ­μα­τι­κής επι­τρο­πής για την τρο­μο­κρα­τία, γρά­φε­ται πως η «γιάφ­κα» στην οποία κρα­τή­θη­κε όμη­ρος ο Μόρο από τις «Ερυ­θρές Ταξιαρ­χί­ες» μέχρι τη δολο­φο­νία του ήταν (και είναι) ιδιο­κτη­σί­ας των μυστι­κών υπη­ρε­σιών της Ιταλίας!

…και η «Κόκκινη Ρέγκα»

Το 2004, ο Pieter Boeve, πρώ­ην ηγέ­της του λεγό­με­νου «Μαρ­ξι­στι­κού — Λενι­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Ολλαν­δί­ας» (MLPN), προ­βαί­νει σε μια φοβε­ρή απο­κά­λυ­ψη. Ομο­λο­γεί ότι από το 1955 στρα­το­λο­γή­θη­κε από τις μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες της Ολλαν­δί­ας (BVD), αμέ­σως μετά τη συμ­με­το­χή του στο Παγκό­σμιο Φεστι­βάλ Νεο­λαί­ας και Φοι­τη­τών στη Βαρσοβία.

Dario Fo Morte accidentale di un anarchicoΑρχι­κά, ο Boeve υπήρ­ξε στέ­λε­χος του «Μαρ­ξι­στι­κού — Λενι­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος» της Ολλαν­δί­ας — ένα κόμ­μα-διά­σπα­ση του Ολλαν­δι­κού ΚΚ που τάχθη­κε με το πλευ­ρό της Κίνας την περί­ο­δο της ρήξης ανά­με­σα στο ΚΚΚ και το ΚΚΣΕ — και μάλι­στα υπεύ­θυ­νος των Διε­θνών του Σχέσεων.
Το 1968 ο Boeve διώ­χθη­κε από το κόμ­μα αυτό και ίδρυ­σε κατ’ εντο­λή των μυστι­κών υπη­ρε­σιών της Ολλαν­δί­ας το «Μαρ­ξι­στι­κό — Λενι­νι­στι­κό Κόμ­μα της Ολλαν­δί­ας». Το «κόμ­μα» αυτό ήταν, δηλα­δή, δημιουρ­γία εξαρ­χής των μυστι­κών υπη­ρε­σιών και «δια­λύ­θη­κε» στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1990, όταν μετά την αντε­πα­νά­στα­ση δεν είχε λόγο ύπαρ­ξης και «απο­σύρ­θη­κε». Το «ψευ­το-κόμ­μα» αξιο­ποι­ή­θη­κε πολύ­πλευ­ρα από την ολλαν­δι­κή αστι­κή τάξη σε βάρος του κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος της χώρας αλλά ταυ­τό­χρο­να εξυ­πη­ρέ­τη­σε την επι­δί­ω­ξη να ανοί­ξει η «πόρ­τα» της Κίνας στην Ολλανδία.
Κατά τη διάρ­κεια της «θητεί­ας» του ο Boeve είχε συνα­ντή­σεις με στε­λέ­χη του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινήματος.
Οπως ο ίδιος υπο­στή­ρι­ζε, είχε συγκε­κρι­μέ­νο ρόλο στην προ­ε­τοι­μα­σία της συνά­ντη­σης του Νίξον με τον Μάο Τσε­τούνγκ το 1972, πλη­ρο­φο­ρώ­ντας την ηγε­σία της CIA για το ανά­λο­γο ενδια­φέ­ρον της κινε­ζι­κής ηγεσίας.

Ο Boeve, ήδη ηλι­κιω­μέ­νος το 2004, σε συνε­ντεύ­ξεις του δήλω­νε περή­φα­νος για τις υπη­ρε­σί­ες που προ­σέ­φε­ρε στην πατρί­δα του… από το 1955 αλλά και για την επι­χεί­ρη­ση στην οποία ήταν επι­κε­φα­λής για 35 χρό­νια με την κωδι­κή ονο­μα­σία «Κόκ­κι­νη Ρέγκα». Εσπευ­σε επί­σης να ζητή­σει δημό­σια συγ­γνώ­μη σε μέλη και στε­λέ­χη του «κόμ­μα­τος» που νόμι­ζαν ότι έπαιρ­ναν μέρος σε μια …«επα­να­στα­τι­κή οργάνωση».

Το «μάνιουαλ» της CIA…

Για τη σύν­δε­ση της CΙΑ με την τρο­μο­κρα­τία έχει ενδια­φέ­ρον η ομο­λο­γία του στρα­τη­γού Ουί­λιαμ Γιαρ­μπό­ρο, καθο­δη­γη­τή των ειδι­κών υπη­ρε­σιών της CΙΑ, που έλε­γε σχε­τι­κά (περιο­δι­κό «L’ Europeo», 29/9/1978):
«Η λεγό­με­νη “τυφλή” τρο­μο­κρα­τία είναι μια τακτι­κή, επε­ξερ­γα­σμέ­νη από τη CΙΑ σε συνερ­γα­σία με διά­φο­ρους ατλα­ντι­κούς οργα­νι­σμούς. Η τακτι­κή αυτή χρη­σι­μο­ποιεί­ται κυρί­ως ως βασι­κό στοι­χείο για διά­φο­ρα προ­γράμ­μα­τα, που έχουν ως σκο­πό να απο­στα­θε­ρο­ποι­ή­σουν τις κυβερ­νή­σεις και να πεί­σουν τον πλη­θυ­σμό να συμ­φω­νή­σει με την εγκα­θί­δρυ­ση ισχυ­ρού αστυ­νο­μι­κού κράτους».

Το «Εγχει­ρί­διο εκστρα­τεί­ας για τις μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες που διε­ξά­γουν επι­χει­ρή­σεις στα­θε­ρο­ποί­η­σης» κοι­νο­ποι­ή­θη­κε στις αμε­ρι­κα­νι­κές μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες το Μάρ­τη του 1970. Τα κωδι­κά στοι­χεία του εγχει­ρι­δί­ου ήταν FM 30–31 (Field Manual / Εγχει­ρί­διο επι­χει­ρή­σε­ων) και συνο­δευό­ταν από τρία παραρ­τή­μα­τα. Υπο­γρα­φό­ταν από τον στρα­τη­γό Γου­ε­στμόρ­λαντ (αρχη­γό των αμε­ρι­κα­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων στο Βιετ­νάμ) και τον στρα­τη­γό Γουί­κλαμ.
Το πιο ενδια­φέ­ρον στοι­χείο του «Εγχει­ρι­δί­ου» της CIA ρίχνει φως στις σχέ­σεις των αμε­ρι­κα­νι­κών μυστι­κών υπη­ρε­σιών με τις τρο­μο­κρα­τι­κές ακρο­α­ρι­στε­ρές οργα­νώ­σεις. Ανα­φέ­ρε­ται συγκεκριμένα:

«(…) οι στρα­τιω­τι­κές μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες θα πρέ­πει να είναι σε θέση να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν ειδι­κές επι­χει­ρή­σεις, ικα­νές να πεί­σουν την κυβέρ­νη­ση και την κοι­νή γνώ­μη ότι ο κίν­δυ­νος είναι πραγ­μα­τι­κός και υπάρ­χει επι­τα­κτι­κή ανά­γκη να καταπολεμηθεί.

Για την επί­τευ­ξη αυτού του στό­χου, οι μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες επι­βάλ­λε­ται να διεισ­δύ­σουν στις ανα­τρε­πτι­κές οργα­νώ­σεις με ειδι­κούς πρά­κτο­ρες, που θα έχουν απο­στο­λή να δημιουρ­γή­σουν ομά­δες δρά­σης από τα πιο ριζο­σπα­στι­κά στοι­χεία αυτών των οργα­νώ­σε­ων (…) Αν δεν είναι εφι­κτή η διείσ­δυ­ση αυτού του είδους, μπο­ρεί να οδη­γή­σει στον επι­διω­κό­με­νο σκο­πό η χρη­σι­μο­ποί­η­ση οργα­νώ­σε­ων της άκρας αριστεράς».

Την αυθε­ντι­κό­τη­τα του «Εγχει­ρι­δί­ου» επι­βε­βαί­ω­σε ο πρώ­ην Πρό­ε­δρος των ΗΠΑ και πρώ­ην αρχη­γός της CIA Τζορτζ Μπους (πατέ­ρας), λίγες μέρες μετά το χτύ­πη­μα της 11ης Σεπτεμ­βρί­ου 2001 στη Νέα Υόρ­κη και το αμε­ρι­κα­νι­κό Πεντά­γω­νο. Στις 16 Σεπτέμ­βρη 2001 δήλωσε:

«Η CIA, στο παρελ­θόν, είχε τοπο­θε­τή­σει πρά­κτο­ρές της σε τρο­μο­κρα­τι­κές οργα­νώ­σεις για να τις χρη­σι­μο­ποι­ή­σει προς όφε­λος των εθνι­κών συμφερόντων»..!

Σημεί­ω­ση
1. Η έννοια «κόκ­κι­νη ρέγκα» (red herring) χρη­σι­μο­ποιεί­ται στα Αγγλι­κά για να περι­γρά­ψει μια τεχνι­κή απο­προ­σα­να­το­λι­σμού, από­σπα­σης προ­σο­χής και παραπλάνησης.

(Συνε­χί­ζε­ται…)


Το Ατέχνως σας προτείνει ...

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο