Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μυτιλήνη: Βρέθηκαν κοπτικά εργαλεία των προγόνων του ανθρώπου, ηλικίας έως και 500.000 χρόνων

Κοπτι­κά εργα­λεία ανθρω­πι­δών, εργα­λεία δηλα­δή προ­γό­νων του ανθρώ­πι­νου είδους με τη σημε­ρι­νή του μορ­φή, ηλι­κί­ας έως και 500.000 χρό­νων βρή­κε στην περιο­χή της Κρα­τή­γου, περί­που οκτώ χιλιό­με­τρα νότια της πόλης της Μυτι­λή­νης και παρέ­δω­σε στην Εφο­ρεία Αρχαιο­τή­των Λέσβου πριν από λίγες ημέ­ρες, ένας γνω­στός αρχαιο­δί­φης ερευ­νη­τής, ο κ. Βασί­λης Κουμαρέλας.

Πρό­κει­ται για έναν μεγά­λο αριθ­μό εργα­λεί­ων και συγκε­κρι­μέ­να χει­ρο­πε­λέ­κεις, κοπείς, τρί­ε­δρα, ξέστρα, αξί­να, λεπί­δες, φολί­δες, πυρή­νων και προ­ϊ­ό­ντων κατά­τμη­σής τους, όλα της παλαιο­λι­θι­κής περιό­δου. «Πιθα­νόν, τονί­ζει ο ίδιος ο κ. Κου­μα­ρέ­λας, προ­έρ­χο­νται από θέση ανά­λο­γη και σύγ­χρο­νη εκεί­νης στα Ροδαφ­νί­δια Λισβο­ρί­ου Λέσβου, που ανα­σκά­πτε­ται από την καθη­γή­τρια Προϊ­στο­ρι­κής Αρχαιο­λο­γί­ας του τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας και Αρχαιο­λο­γί­ας του Πανε­πι­στη­μί­ου Κρή­της Νένα Γαλα­νί­δου και χρο­νο­λο­γή­θη­κε μέσα στην Κατώ­τε­ρη ή Πρώ­ι­μη Παλαιο­λι­θι­κή Επο­χή». Ας σημειω­θεί εδώ ότι όπως η ίδια η κ. Γαλα­νί­δου έχει ανα­φέ­ρει, τα εργα­λεία της εγκα­τά­στα­σης που ανα­σκά­πτει «εκτέ­θη­καν για τελευ­ταία φορά στην ηλια­κή ακτι­νο­βο­λία στο χρο­νο­λο­γι­κό φάσμα μετα­ξύ 476 και 164 χιλιά­δων ετών πριν σκε­πα­στούν από άλλες επιχώσεις».

«Τα ευρή­μα­τα που παρα­δό­θη­καν, λέει μιλώ­ντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο προϊ­στά­με­νος της Εφο­ρεί­ας Αρχαιο­τή­των Λέσβου Παύ­λος Τρια­ντα­φυλ­λί­δης, είναι σημα­ντι­κά και θα αξιο­λο­γη­θούν από επι­τρο­πή που θα συγκρο­τη­θεί, όπως προ­βλέ­πε­ται από το νόμο. Με τομές θα εξε­τα­στεί αν πρό­κει­ται για ευρή­μα­τα που είναι φερ­τά από τη θάλασ­σα ή αν προ­έρ­χο­νται από μια παλαιο­λι­θι­κή θέση. Όπως και να έχει όμως, πρό­κει­ται για σημα­ντι­κά ευρή­μα­τα» τόνι­σε κατα­λή­γο­ντας ο κ. Τριανταφυλλίδης.

Μιλώ­ντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο κ. Κου­μα­ρέ­λας είπε ότι το σύνο­λο των παλαιο­λι­θι­κών εργα­λεί­ων που παρέ­δω­σε, τα εντό­πι­σε και τα περι­συ­νέλ­λε­ξε από ακτές της παρα­λια­κής ζώνης της Κρα­τή­γου νότια της πόλης της Μυτι­λή­νης, όπου τα τελευ­ταία καλο­καί­ρια κολυ­μπά. «Οι συγκε­κρι­μέ­νες κολυμ­βη­τι­κές ακτές είπε στο ΑΠΕ — ΜΠΕ δια­μορ­φώ­θη­καν τη διε­τία 1982 – 1984 με μπά­ζα από χωμα­τουρ­γι­κές εργα­σί­ες κατά την επέ­κτα­ση προς τα νότια του αερο­δρο­μί­ου της Μυτι­λή­νης. Πιθα­νά από τις εκσκα­φές που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν στην κοι­λά­δα όπου σήμε­ρα βρί­σκε­ται ο διά­δρο­μος του αερο­δρο­μί­ου που έχει επε­κτα­θεί και προ­σο­μοιά­ζει με χώρο όπου οι προϊ­στο­ρι­κοί άνθρω­ποι συνή­θι­ζαν να εγκα­θί­στα­νται». Ας σημειω­θεί ότι όπως ο κ. Κου­μα­ρέ­λας ανέ­φε­ρε, «ερευ­νώ­ντας εκ των υστέ­ρων τη σχε­τι­κή βιβλιο­γρα­φία, δια­πί­στω­σε, πως τα παλαιο­λι­θι­κά ίχνη της περιο­χής Κρα­τή­γου ανα­φέ­ρο­νται επι­γραμ­μα­τι­κά από τον Ανδρέα Ανδρε­ΐ­κο, ερευ­νη­τή και συγ­γρα­φέα με αξιό­λο­γο έργο στην προϊ­στο­ρι­κή αρχαιο­λο­γία, ιδιαί­τε­ρα της Παλαιο­λι­θι­κής Επο­χής, στην έκθε­ση του προς το Υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού, με τίτλο «Παλαιο­λι­θι­κά Υπό­βα­θρα στην Ελλά­δα», το 1998».

Εάν τα ευρή­μα­τα που βρή­κε και παρέ­δω­σε ο κ. Κου­μα­ρέ­λας απο­δει­χθούν σύγ­χρο­να των ανα­σκα­πτο­μέ­νων εδώ και 10 χρό­νια από την κ. Γαλα­νί­δου στα Ροδαφ­νί­δια της Λέσβου περί τα 50 χιλιό­με­τρα μακριά από την Κρά­τη­γο, θα είναι και αυτά δείγ­μα­τα λιθο­τε­χνί­ας της Αχε­λαί­ας τεχνι­κής παρά­δο­σης, που για πρώ­τη φορά στα Ροδαφ­νί­δια και τώρα και στην Κρά­τη­γο απα­ντώ­νται στη νοτιο­α­να­το­λι­κή Ευρώ­πη. «Πρό­κει­ται σύμ­φω­να με την κ. Γαλα­νι­δου, όπως είπε παρου­σιά­ζο­ντας τα ανα­σκα­φι­κά δεδο­μέ­να της μακρό­χρο­νης έρευ­νας της σε διά­λε­ξη στη Μυτι­λή­νη πριν από λίγους μήνες, για τη μακρο­βιό­τε­ρη τεχνο­λο­γι­κή κατά­κτη­ση του ανθρώ­πι­νου γένους, καθώς επι­βιώ­νει για ενά­μι­ση εκα­τομ­μύ­ριο χρό­νια. Και είναι αυτή που θα συνο­δέ­ψει τα προ­γο­νι­κά είδη του προϊ­στο­ρι­κού ανθρώ­που στην πρώ­τη έξο­δό τους από την Αφρι­κή και στην κατά­κτη­ση της Ευρα­σί­ας. Πρό­κει­ται δηλα­δή για την αρχαιό­τε­ρη τεχνο­λο­γία που χρη­σι­μο­ποιούν και οι πρώ­τοι κάτοι­κοι του Αιγαί­ου στο νησί, στην οποία περ­νούν νομά­δες όντες από τις απέ­να­ντι ακτές μέσω λωρί­δων γης που εμφα­νί­ζο­νται κατά και­ρούς όταν πέφτει η θαλάσ­σια στάθ­μη της Αιγαια­κής λεκά­νης. Η ανα­σκα­φή δηλα­δή, τρο­φο­δο­τεί με αρχαιο­λο­γι­κό υλι­κό, στρω­μα­το­γρα­φη­μέ­νο και χρο­νο­λο­γη­μέ­νο με από­λυ­τες και σχε­τι­κές μεθό­δους τη συζή­τη­ση για τον πρώ­ι­μο αποι­κι­σμό της Ευρώ­πης και τις μετα­να­στεύ­σεις στην Ευρα­σία. Και ανα­δει­κνύ­ει το σημε­ρι­νό Αιγαίο ως έναν χώρο που συνέ­δεε τη νότια Βαλ­κα­νι­κή Χερ­σό­νη­σο με την Ανατολία.».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο