Ας ξεκινήσουμε από την ερμηνεία αυτής της πασίγνωστης ρήσης: “Ο Κύριος αποβλακώνει όποιον σκοπεύει να καταστρέψει”.
Στην πραγματικότητα, αυτή η φράση-γνωμικό δεν έχει ειπωθεί από κανέναν επώνυμο ή λόγιο ή κάποιον εκκλησιαστικό πατέρα. Είναι η – σχεδόν αυθαίρετη – μεταφορά της φράσης του Σοφοκλή στην “Αντιγόνη” του: “τὸ κακόν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν’ ὅτῳ φρένας θεός ἄγει πρὸς ἄταν” (που σημαίνει: “το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν, του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την άτη [=καταστροφή, συμφορά]”).
Μεταφέρθηκε ως παράφραση της αρχαίας φράσης του Σοφοκλή, και μάλιστα στη Λατινική της έκδοση (stultum facit fortuna, quem vult perdere = μωραίνει η τύχη όποιον σκοπεύει να καταστρέψει), που αποδίδεται στον Πουμπλίλιο τον Σύρο (Publilius Syrus 85 ~ 43 π.Χ.), αντικαθιστώντας αρχικά τη λέξη fortuna με τη λέξη Deus (Θεός), η οποία αργότερα “ελληνοποιήθηκε” προκειμένου να ταιριάξει καλύτερα στις νεότερες χριστιανικές αντιλήψεις.
Μακριά από μας βέβαια, οι ρηχές παπαδίστικες αντιλήψεις. Όποιος έχει αποβλακωθεί, μπορεί να διαλέξει μόνος του αν θέλει να καταστραφεί ή να αποκτήσει φήμη ή ακόμα και να δοξαστεί. Εξαρτάται φυσικά, τι είδους φήμη ή δόξα κυνηγάει.
Επί του προκειμένου, ο λόγος για τη γνωστή συγγραφέα, αρθρογράφο και δοκιμιογράφο κ. Σώτη Τριανταφύλλου. Η εν λόγω έχει πολλές φορές απασχολήσει την κοινή γνώμη με τα βιβλία της, τα άρθρα της και τις απόψεις της, στις οποίες αναφέρεται επί παντός επιστητού. Κατά την ίδια, πιστεύει ότι “τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας «καλός» άνθρωπος είναι θάρρος, δύναμη, αίσθημα δικαίου, ειλικρίνεια και αγαθότητα προθέσεων, όχι ειλικρίνεια λόγων”. Ναι – ΟΧΙ ΕΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΛΟΓΩΝ (!).
Με λίγα λόγια, μπορείς να είσαι θαρραλέος, δυνατός, να έχεις αίσθημα δικαίου (το τελευταίο παίρνει πολλή συζήτηση), να έχεις αγαθές προθέσεις και να είσαι ειλικρινής, αλλά και να λες ό,τι γουστάρεις, ψέματα ή αλήθειες, για να είσαι «καλός» άνθρωπος.
Και φροντίζει να υλοποιεί η ίδια τις απόψεις της. Αναζητώντας βέβαια τη φήμη (και γιατί όχι και τη δόξα), μέσα από άρθρα και συνεντεύξεις στα media, με απόψεις εναντίον του «κακού» ισλάμ, των τζιχαντιστών, της ισλαμοαριστεράς (sic), του Ερντογάν, των διαδηλωτών «του πεζοδρομίου», των εκδηλώσεων (και διαδηλώσεων) της επετείου του Πολυτεχνείου και γενικώς εναντίον της Αριστεράς, που την θεωρεί σαν μια από τις σύγχρονες 10 πληγές, όχι του Φαραώ, αλλά της ανθρωπότητας, ίσως την πιο μεγάλη. Μπερδεύοντας και ανακατεύοντας σ’ αυτή την έννοια κομμουνιστές (Έλληνες και ξένους), οπορτουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και κάθε λογής αυτοανακηρυσσόμενους «αριστερούς» και μη.
Τελευταία της “επιτυχία” σε αυτή την προσπάθεια η συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Γιώργο Φιντικάκη του liberal.gr (sic), με τίτλο: “Η Αριστερά ασχολείται με ψεύτικους εχθρούς και φανταστικές φοβίες”.
Η συνέντευξη είναι ένας πραγματικός αχταρμάς ιδεών και σχημάτων, που ανακατεύει σοσιαλδημοκράτες με οπορτουνιστές, «καλούς» και «κακούς» αριστερούς, κινήματα για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, τη νεολαία και την παιδεία με την υπεράσπιση των κατατρεγμένων της προσφυγιάς. Βάζει σ’ ένα τσουβάλι όλα τα παραπάνω με τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη και τους απανταχού υποστηριχτές του σκοταδιστικού και θρησκοληπτικού ισλαμισμού. Επιτίθεται κατά του ΕΛΑΣ και του έπους της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης με χαρακτηρισμούς του μετεμφυλιακού κράτους της Μακρονήσου και της Γυάρου.
Εμείς ένα μονάχα έχουμε να πούμε: “Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι”. Την αφήνουμε να εξακολουθήσει να αναζητάει παρόμοιου είδους “βήμα” έκφρασης του λόγου της. Εκεί έξω υπάρχουν πολλά.
Όμως η απόκτηση της φήμης (και της δόξας) απέχει πολύ από την εδραίωσή μέσα από αυτά.
Παναγιώτης Μελάς
Συνταξιούχος Α’ Μηχανικός Ε.Ν.