Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μόνο ο Λαός!

1. Σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα στοι­χεία, τα τελευ­ταία δέκα χρό­νια ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ 10 ΕΚΑΤ. ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ γης (δάση κ.τ.λ.). Η έκτα­ση αυτή αντι­στοι­χεί στο 7,6% του συνο­λι­κού εδά­φους της Ελλά­δας και ισού­ται με τρεις περί­που Εύβοιες.

2. Τη δεκα­ε­τία αυτή, δηλα­δή από το 2012, ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΛΘΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, που στην έναρ­ξη κάθε αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου ΔΙΑΓΚΩΝΙΖΟΝΤΑΝ μετα­ξύ τους ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΔΑΣΗ, κάνο­ντας ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ με τον ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ.

3. Το απο­τέ­λε­σμα ήταν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ να συσ­σω­ρεύ­ο­νται νέες απώ­λειες εξαι­τί­ας των πυρ­κα­γιών, με τον φετι­νό απο­λο­γι­σμό να μην έχει ολο­κλη­ρω­θεί ακόμα.

4. Ποια είναι όμως η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ μετά από τόσα χρό­νια κατα­στρο­φών; ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ, θα πρέ­πει να ΣΥΜΒΙΩΝΕΙ με τον ΦΟΒΟ της κατα­στρο­φής, επει­δή υπάρ­χει η «κλι­μα­τι­κή αλλα­γή», που η αντι­με­τώ­πι­ση των συνε­πειών της ξεπερ­νά­ει τις ανθρώ­πι­νες δυνατότητες.

5. Μήπως τα ίδια δεν λένε όμως και για την ΠΑΝΔΗΜΙΑ; Οτι πλέ­ον είναι μια «ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ» και ότι θα πρέ­πει ο λαός να μάθει να ζει μαζί της.

6.Και στις δυο περι­πτώ­σεις επω­δός είναι η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ στην προ­στα­σία από την πυρ­κα­γιά, την πλημ­μύ­ρα ή τη φωτιά, την ώρα που ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός απο­σύ­ρε­ται ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο ακό­μα και από στοι­χειώ­δη μέτρα πρό­λη­ψης και προ­στα­σί­ας, στη λογι­κή του «κόστους — οφέ­λους» για το κεφάλαιο.

Η έκδο­ση περι­λαμ­βά­νει την ειση­γη­τι­κή ομι­λία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, στην οποία ανα­πτύ­χθη­καν οι σχε­τι­κές θέσεις του Κόμ­μα­τος, στο κέντρο των οποί­ων βρί­σκε­ται η ανά­γκη προ­στα­σί­ας της ζωής του λαού από τους κιν­δύ­νους που ελλο­χεύ­ουν από τις πυρ­κα­γιές στις πόλεις, στους εργα­σια­κούς χώρους, στα δάση, στις μετα­φο­ρές και στα άλλα δίκτυα.

Περι­λαμ­βά­νο­νται και οι παρεμ­βά­σεις των υπό­λοι­πων ομι­λη­τών, που συνέ­βα­λαν σημα­ντι­κά στον προ­βλη­μα­τι­σμό γύρω από το σοβα­ρό θέμα της πυρα­σφά­λειας και της δασοπροστασίας.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λοι­πόν ΑΛΛΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!

ΜΟΝΟ Η ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ για ουσια­στι­κά μέτρα προ­στα­σί­ας του περι­βάλ­λο­ντος, της υγεί­ας, της ζωής και της περιου­σί­ας του, ενά­ντια σε παλιούς και επί­δο­ξους σωτήρες,

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΕΛΟΣ στο μέτρη­μα νέων καμέ­νων στρεμ­μά­των από τις φωτιές, αλλά και νέων θυμά­των από την πανδημία.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο