Μόνο στους πλούσιους κάνει καλό η μεσογειακή διατροφή!!! 

Η μεσο­γεια­κή δια­τρο­φή ωφε­λεί την υγεία και ιδί­ως μειώ­νει τον καρ­διαγ­γεια­κό κίν­δυ­νο, αλλά μόνο στους ανθρώ­πους που ανή­κουν στα ανώ­τε­ρα από άπο­ψη εισο­δή­μα­τος και μόρ­φω­σης στρώ­μα­τα. Αυτό είναι το απρό­σμε­νο συμπέ­ρα­σμα μιας νέας ιτα­λι­κής επι­στη­μο­νι­κής έρευ­νας, σύμ­φω­να με την οποία μόνο οι κοι­νω­νι­κά προ­νο­μιού­χοι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα «κερ­δί­ζουν» από τη μεσο­γεια­κή δίαιτα.

Οι ερευ­νη­τές του ιτα­λι­κού Νευ­ρο­λο­γι­κού Μεσο­γεια­κού Ινστι­τού­του IRCCS Neuromed (μετα­ξύ των οποί­ων ο ελλη­νι­κής κατα­γω­γής Γιώρ­γος Πού­νης), με επι­κε­φα­λής τον επι­δη­μιο­λό­γο Τζιο­βά­νι ντε Γκα­ε­τά­νο, που έκα­ναν τη σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση στο διε­θνές περιο­δι­κό επι­δη­μιο­λο­γί­ας “International Journal of Epidemiology”, ανέ­λυ­σαν στοι­χεία για πάνω από 18.000 ανθρώ­πους άνω των 35 ετών, στο πλαί­σιο της μελέ­της Moli-sani.

Δια­πι­στώ­θη­κε ότι όσοι ακο­λου­θούν την μεσο­γεια­κή δια­τρο­φή, έχουν κατά μέσο όρο 15% μικρό­τε­ρο κίν­δυ­νο εκδή­λω­σης καρ­διο­πά­θειας, κάτι που λίγο-πολύ ήταν γνω­στό και από προη­γού­με­νες μελέ­τες. Όμως η νέα έρευ­να συμπέ­ρα­νε για πρώ­τη φορά ότι τα οφέ­λη της μεσο­γεια­κής δια­τρο­φής δεν είναι τα ίδια για όλους τους ανθρώ­πους, αλλά επη­ρε­ά­ζο­νται σε σημα­ντι­κό βαθ­μό από την κοι­νω­νι­κο-οικο­νο­μι­κή κατά­στα­ση ενός ανθρώπου.

Τα οφέ­λη είναι ορα­τά για όσους έχουν ετή­σιο οικο­γε­νεια­κό εισό­δη­μα του­λά­χι­στον 40.000 ευρώ περί­που. Αλλά για τους ανθρώ­πους με χαμη­λό­τε­ρο εισό­δη­μα και μικρό­τε­ρη μόρ­φω­ση, τα οφέ­λη για την καρ­διαγ­γεια­κή υγεία τους φαί­νε­ται να είναι πολύ μικρό­τε­ρα ή ανύπαρκτα.

Οι ερευ­νη­τές απο­δί­δουν εν μέρει αυτή τη δια­πί­στω­ση στο ότι οι πιο ευκα­τά­στα­στοι άνθρω­ποι μπο­ρούν να κάνουν πιο ποιο­τι­κή μεσο­γεια­κή δια­τρο­φή, τρώ­γο­ντας μια μεγα­λύ­τε­ρη ποι­κι­λία φρού­των, λαχα­νι­κών, ψαριών, δημη­τρια­κών ολι­κής αλέ­σε­ως και άλλων υγιει­νών προί­ό­ντων, από ό,τι οι φτω­χοί. Οι τελευ­ταί­οι συχνά αγο­ρά­ζουν «μεσο­γεια­κές» τρο­φές με μικρό­τε­ρη θρε­πτι­κή αξία.