Νέα συσκευή παραγωγής νερού από τον αέρα της ερήμου, κατασκεύασαν Ρώσοι επιστήμονες

Επι­στή­μο­νες του κρα­τι­κού πανε­πι­στη­μί­ου ερευ­νών της ρωσι­κής πόλης Σαμά­ρα, κατα­σκεύ­α­σαν μια νέα συσκευή, η οποία μπο­ρεί να παρά­γει πόσι­μο νερό από τον αέρα της ερήμου.

Η συσκευή λει­τουρ­γεί με βάση την αρχή της υγρο­ποί­η­σης. Ο ατμο­σφαι­ρι­κός αέρας περιέ­χει υγρα­σία και όταν ψύχε­ται, η υγρα­σία υγρο­ποιεί­ται με απο­τέ­λε­σμα να παρά­γε­ται καθα­ρό απο­σταγ­μέ­νο νερό. Η βασι­κή δια­φο­ρά μετα­ξύ της συσκευ­ής του πανε­πι­στη­μί­ου της Σαμά­ρα από άλλες ανά­λο­γες συσκευ­ές βρί­σκε­ται στο ότι η συσκευή αυτή αξιο­ποιεί τις στρο­βι­λοει­δείς ροές.

«Η ιδέα να παίρ­νεις νερό από τον αέρα δεν είναι και­νούρ­για. Σε σημειώ­σεις που κρα­τού­σαν Άρα­βες περι­η­γη­τές, υπάρ­χουν ανα­φο­ρές που λένε, ότι κατά μήκος της δια­δρο­μής που ακο­λου­θού­σαν τα καρα­βά­νια στον Μεγά­λο Δρό­μο του μετα­ξιού, υπήρ­χαν πηγά­δια με νερό, η κατα­σκευή των οποί­ων ήταν τέτοια που δημιουρ­γού­σε στο εσω­τε­ρι­κό τους πτώ­ση θερ­μο­κρα­σί­ας, η οποία με της σει­ρά της προ­κα­λού­σε στρο­βι­λοει­δείς ροές. Χάρη σ’ αυτές τις ροές, ο πυρα­κτω­μέ­νος αέρας της ερή­μου μετα­τρέ­πο­νταν σε κρύο νερό», λέει ο καθη­γη­τής της έδρας θερ­μο­τε­χνι­κής και θερ­μι­κών κινη­τή­ρων του πανε­πι­στη­μί­ου της Σαμά­ρα Βλα­ντί­μιρ Μπι­ριούκ, ο οποί­ος είναι ένας από τους κατα­σκευα­στές της συσκευής.

Η λήψη νερού με τη συσκευή συντε­λεί­ται με την αξιο­ποί­η­ση του ανέ­μου, ο οποί­ος διερ­χό­με­νος μέσω της συσκευ­ής, μετα­τρέ­πε­ται σε στρο­βι­λοει­δή ροή και ψύχε­ται έως «το σημείο υγρο­ποί­η­σης». Ως απο­τέ­λε­σμα της από­το­μης πτώ­σης των θερ­μο­κρα­σιών που υπάρ­χουν στα υδρό­φο­βα τοι­χώ­μα­τα της συσκευ­ής δια­μορ­φώ­νε­ται ένα συμπύ­κνω­μα, η υγρα­σία ρέει και συσ­σω­ρεύ­ε­ται στο τμή­μα του υδρο­συλ­λέ­κτη, ενώ ο απο­ξη­ρα­μέ­νος αέρας κατευ­θύ­νε­ται προς τα άνω και διο­χε­τεύ­ε­ται στην ατμό­σφαι­ρα, παρά­γο­ντας παράλ­λη­λα ηλε­κτρι­κή ενέρ­γεια η οποία θέτει σε λει­τουρ­γία την αντλία, που παρέ­χει νερό στους καταναλωτές.

Μέσα σε διά­στη­μα ενός εικο­σι­τε­τρα­ώ­ρου η «Στρο­βι­λοει­δής πηγή» παρά­γει περί­που 0,8 κυβι­κά μέτρα καθα­ρού κρύ­ου νερού. Η συσκευή είναι κατα­σκευα­σμέ­νη από πλα­στι­κό, ενώ το ύψος όλης της εγκα­τά­στα­σης μπο­ρεί να φθά­σει τα 10 μέτρα και η διά­με­τρός της τα 2 μέτρα.

Η «Στρο­βι­λοει­δής πηγή», όπως επι­ση­μαί­νει το πανε­πι­στή­μιο της Σαμά­ρα στην ανα­κοί­νω­ση του, δεν απαι­τεί πρό­σθε­τες δαπά­νες και είναι μια καθό­λα οικο­λο­γι­κή συσκευή.

Στην ανα­κοί­νω­ση πάντως του πανε­πι­στη­μί­ου της Σαμά­ρα ανα­φέ­ρε­ται ότι «οι μηχα­νι­κοί του πανε­πι­στη­μί­ου της Σαμά­ρα κατο­χύ­ρω­σαν στην Ομο­σπον­δια­κή Υπη­ρε­σία πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των την άδεια ευρε­σι­τε­χνί­ας για την ενερ­γεια­κά αυτό­νο­μη συσκευή που φέρει την ονο­μα­σία «Στρο­βι­λοει­δής πηγή», η οποία μπο­ρεί να παρά­γει πόσι­μο νερό από τον αέρα της ατμό­σφαι­ρας κάνο­ντας χρή­ση της ενέρ­γειας του ανέμου».