Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«…Νέοι εις εργασίμους ημέρας και ώρας από πρωΐας ακόμη συχνάζοντες εις τα καφενεία χαρτοπαίζουν…»

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Υπαρ­κτό είναι το κοι­νω­νι­κό πρό­βλη­μα της χαρ­το­παι­ξί­ας. Όπως δια­χρο­νι­κή είναι και η κατη­γο­ρία προς τους αγρό­τες ότι τεμπε­λιά­ζουν και δεν πάνε στα χωρά­φια τους, ή όπως σήμε­ρα καλ­λιερ­γεί­ται ότι «ξεκο­κα­λί­ζουν τις επι­δο­τή­σεις της Ε.Ε και κάθο­νται» ή ότι «η νεο­λαία είναι τεμπέ­λη­δες και ζητούν εύκο­λες δου­λειές» κ.α.

Παρου­σιά­ζου­με σήμε­ρα ένα επί­ση­μο έγγρα­φο, που έχει και την χιου­μο­ρι­στι­κή του πλευ­ρά. Πρό­κει­ται για έγγρα­φο της νομαρ­χί­ας Ημα­θί­ας (ΓΑΚ Ν. Ημα­θί­ας) «προς τους κ.κ. Προ­έ­δρους Κοι­νο­τή­των του Νομού» (8/5/1959) που ασχο­λεί­ται με το φαι­νό­με­νο και προ­τεί­νει λύσεις στο «πνεύ­μα» πάντα της επο­χής. Εκτός από του κοι­νο­τάρ­χες απευ­θύ­νε­ται και προς τον μητρο­πο­λί­τη, εισαγ­γε­λέα, χωρο­φυ­λα­κή, επι­θε­ω­ρη­τή, γυμνα­σιάρ­χες και στον ιεροκήρυκα…

«Κατά τας περιο­δεί­ας μας ανά την ύπαι­θρον μετά λύπης και απο­καρ­διώ­σε­ως αντε­λή­φθη­μεν, ότι εις πλεί­στα χωρία αγρό­ται και ιδί­ως νέοι , εις εργα­σί­μους ημέ­ρας και ώρας από πρω­ϊ­ας ακό­μη συχνά­ζο­ντες εις τα καφε­νεία χαρτοπαίζουν.

Το τοιού­τον είναι πράγ­μα εντε­λώς άτο­πον επι­βλα­βές και άκρως επικίνδυνον.Ατοπον μεν είναι,διότι είναι εντρο­πή νέοι άνδρες ακμαί­οι και ισχυ­ροί να κυλί­ο­νται εις την οκνη­ρί­αν και φυγο­πο­νί­αν εις ώραν κατά την οποί­αν άλλοι γέρο­ντες την ηλι­κί­αν, γυναί­κες και παι­διά ομο­χώ­ριοί των να εργά­ζο­νται εις τους αγρούς απο­λαύ­ο­ντες τον καθα­ρόν αέρα αλλά και την χαράν της εργα­σί­ας και την ελπί­δα τα μελ­λού­σης συγκομιδής.

Επι­βλα­βές είναι διό­τι ασκό­πως σπα­τα­λά­ται πολύ­τι­μος χρό­νος χωρίς καμ­μί­αν από­δο­σιν φθεί­ρε­ται η υγεία μέσα εις ανθυ­γιει­νά κατα­στή­μα­τα, προ­κα­λεί φολο­νι­κεί­ας και εχθρό­τη­τας μετα­ξύ των ομο­χω­ρί­ων, μετα­ξύ των οποί­ων γίνε­ται αλλη­λο­α­φαί­μα­ξις οικο­νο­μι­κή άσκο­πος και άδι­κος εις τρό­πον ώστε ο φίλος κλέ­πτει φανε­ρά τον φίλον του και τον στε­ρεί του πολυ­τί­μου χρή­μα­τος με το οποί­ον θα ικα­νο­ποιεί τας ανά­γκας τους και τας ανά­γκας της οικο­γε­νεί­ας του.

Εν τέλει δε βαθ­μη­δόν μετα­βάλ­λε­ται εις πάθος αθε­ρά­πευ­τον, το οποί­ον τελι­κώς κατα­στρέ­φει τον ίδιον και την οικο­γέ­νειαν του.

Επι­κίν­δυ­νον δε σφό­δρα, διό­τι όταν από την νεα­ράν ηλι­κί­αν απο­χτή­ση κανείς το πάθος της χαρ­το­παι­ξί­ας και εγκλα­τα­λεί­ψη την εργα­σί­αν του και την οικο­γέ­νειαν του, μετα­βάλ­λε­ται χωρίς να το εννο­ή­ση εις ένα «άερ­γον και αλή­την» ο οποί­ος δια να ικα­νο­ποι­ή­ση το πάθος της χαρ­το­παι­ξί­ας και δια να εύρη τα χρή­μα­τα τα οποία χρειά­ζε­ται προς τού­το, τρέ­πε­ται προς την κλο­πήν, προς την αρπα­γήν και τέλος προς το έγκλη­μα. Γίνε­ται δε ούτω­ά­χρη­στος διά την κοι­νω­νί­αν και πολύ επι­κίν­δυ­νος άνθρω­πος. Αλλοί­μο­νον δε εις την οικο­γέ­νειαν και την κοι­νω­νί­αν, η οποία ΄χει την ατυ­χί­αν να συγκα­τα­λέ­γη εις τα μέλη της τέτοιους νέους. Την περι­μέ­νει η κατα­στρο­φή και η διάλυσις…

Ιδού δια­τί το ζήτη­μα τού­το είναι γενι­κό­τε­ρου ενδια­φέ­ρο­ντος. Τού­το είναι γενι­κω­τέ­ρου ενδιαφέροντος.

Ολοι πρέ­πει να κατα­βά­λω­μεν κάθε δυνα­τή προ­σπά­θειαν να δια­φυ­λά­ξω­μεν την εολαί­αν αππό το ολέ­θριον πάθος της χαρ­το­παι­ξί­ας και από την οκνη­ρί­αν. Ο καθείς έχει ιεράν υπο­χρέ­ω­σιν, απέ­να­νι της οικο­γε­νεία του, του εαυ­τού του και της κοι­νω­νί­ας να συγκρα­τή­ση τους νέους εις τον κατή­φο­ρον και να της φέρη εις τον καλόν δρό­μον της εργα­σί­ας και της προ­κο­πής με συμ­βου­λάς, με εξά­ντλη­σιν πάσης επιρ­ρο­ής και εις το τέλος και με κάθε άλλον νόμι­μον πρό­σφο­ρον μέσον, ίνα στα­μα­τή­ση το κακόν εις την αρχήν του.

Εμπνεύ­σα­τε εις τους νέους την αγά­πην προς την εργα­σί­αν και προς ωφε­λι­μο­τέ­ρας ψυχα­γω­γί­ας, γυμνα­στι­κήν, μου­σι­κήν και αθλο­παι­διάς. Ας ανα­πτυ­χθή υπό της υγιούς νεο­λαί­ας του χωρί­ου σας κίνη­σις προς σύμπη­ξιν συλ­λό­γων μου­σι­κών ή γυμνα­στι­κών, οι οποί­οι θα προ­σελ­κύ­σουν και τους παρα­στρα­τη­μέ­νους νέους.

Οι σύλ­λο­γοι αυτοί θα ήτο δυνα­τόν συγκε­ντρού­ντες ολό­κλη­ρον την νεο­λαί­αν του χωρί­ου πλην της ψυχα­γω­γί­ας να δημιουρ­γή­σουν και άλλα έργα ωφέ­λι­μα εις το χωρί­ον ήτοι δεν­δρο­φυ­τεύ­σεις , καλ­λιερ­γεί­ας των αγρών ασθε­νών, από­ρων, μικρά έργα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά καθο­ρι­σμόν δρό­μων και άλλα έργα εξω­ραϊ­σμού του χωρί­ου εις τρό­πον ώστε να υπάρ­ξη ευγε­νής άμιλ­λα εις το καλόν, το ωραί­ον και το ωφέλιμον.

Εις Υμάς του Κοι­νο­τάρ­χας έγκαι­ται να γίνη­τε οι οδη­γοί και εμπνευ­σταί αυτής της ωραί­ας κινή­σε­ως και οι σημαιο­φό­ροι ης προ­ό­δου του χωρί­ου σας.

Είμαι βέβαιος ότι θέλε­τε κατα­βά­λη πάσαν προ­σπά­θειαν διά την διά­σω­σιν της νεο­λαί­ας σας από τας ως ανω­τέ­ρω πλη­γάς της χαρ­το­παι­ξί­ας και οκνη­ρί­ας και δια την πρό­ο­δον της νεο­λαί­ας σας προς ευγε­νή επί­πε­δα πολιτισμού
Ο νομάρ­χης Ημαθίας»

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο