Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νίκος Σκαλκώτας

Στις  8 Μαρ­τί­ου 1904 γεν­νή­θη­κε στη Χαλ­κί­δα ο Νίκος Σκαλ­κώ­τας. Ελλη­νας συν­θέ­της. Σπού­δα­σε βιο­λί στο Ωδείο Αθη­νών όπου πήρε δίπλω­μα με χρυ­σό βρα­βείο και κατό­πιν σπού­δα­σε σύν­θε­ση στο Βερολίνο.

Τον χαρα­κτή­ρι­σαν “Μότσαρτ του και­ρού μας”,τον κατέ­τα­ξαν ανά­με­σα στους κορυ­φαί­ους συν­θέ­τες Σέν­μπεργκ, Στρα­βίν­σκι και Σοστα­κό­βιτς, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι “αν υπάρ­χει μια χαρα­κτη­ρι­στι­κή περί­πτω­ση αγνοη­μέ­νης μεγα­λο­φυί­ας στη μου­σι­κή ιστο­ρία του αιώ­να μας, αυτή είναι η περί­πτω­ση του Νίκου Σκαλ­κώ­τα “.Κορυ­φαί­οι μου­σι­κο­λό­γοι και κρι­τι­κοί ανα­γνώ­ρι­σαν στο πρό­σω­πο του Νίκου Σκαλ­κώ­τα μια εξαι­ρε­τι­κή περί­πτω­ση της παγκό­σμιας μου­σι­κής δημιουρ­γί­ας, χωρίς να διστά­ζουν να πουν πως “ό,τι βγή­κε από το χέρι του είναι χρυ­σά­φι”. Στη δική του την πατρί­δα, όμως, ο συν­θέ­της που σημά­δε­ψε τη μου­σι­κή του αιώ­να μας, όσο ζού­σε δεν είχε την τύχη που του άξι­ζε. Το μου­σι­κό κατε­στη­μέ­νο της επο­χής του έκα­νε τα πάντα για να πνί­ξει αυτή τη δια­φο­ρε­τι­κή “φωνή”, κατα­δι­κά­ζο­ντας τον μεγά­λο δημιουρ­γό στο περι­θώ­ριο και την απομόνωση

Πέθα­νε παρα­γνω­ρι­σμέ­νος χωρίς να έχει ακού­σει τα πιο πολ­λά από τα έργα του να παί­ζο­νται. Η ανα­γνώ­ρι­ση ήρθε μετά το θάνα­τό του και σήμε­ρα θεω­ρεί­ται ένας από τους πιο σημα­ντι­κούς πρω­το­πό­ρους συν­θέ­τες του αιώ­να μας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο