Νίτσα Τσαγανέα, αξιαγάπητη ηθοποιός και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης

Aξια­γά­πη­τη ηθο­ποιός και αγω­νί­στρια της Εθνι­κής Αντίστασης,h Νίτσα Τσα­γα­νέα, γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1903. Σπού­δα­σε στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Ελλη­νι­κού Ωδεί­ου, με καθη­γη­τές την ποι­ή­τρια, πρώ­ην ηθο­ποιό Θεώ­νη Δρα­κο­πού­λου («Μυρ­τιώ­τισ­σα»), τον Νίκο Παπα­γε­ωρ­γί­ου κ.ά.

Πρώ­τος της άντρας ήταν ο Γ. Βιτσώ­ρης και ο δεύ­τε­ρος ο ηθο­ποιός Χρή­στος Τσα­γα­νέ­ας. Στο θέα­τρο πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1924 με το θία­σο Νέων, παί­ζο­ντας την Φανή στους «Φοι­τη­τές» του Γρ. Ξενό­που­λου. Το 1925 έγι­νε μέλος του Σωμα­τεί­ου Ηθοποιών.

Συνερ­γά­στη­κε με σπου­δαί­ους πρω­τα­γω­νι­στές, λ.χ. Μαρί­κα Κοτο­πού­λη, Κυβέ­λη, Αιμί­λιο Βεά­κη, Βασί­λη Λογο­θε­τί­δη, Βάσω Μανω­λί­δου, Μίμη Φωτό­που­λο, Διο­νύ­ση Παπα­γιαν­νό­που­λο και άλλους. Με τον Χρή­στο Τσα­γα­νέα εμφα­νί­στη­καν ως ζευ­γά­ρι στο έργο «Αυτός είμαι» του Συνα­δι­νού. Επαι­ξε σε πολ­λά θεα­τρι­κά έργα και ται­νί­ες που άφη­σαν επο­χή, όπως «Ενας ήρω­ας με παντού­φλες», «Οι Γερ­μα­νοί ξανάρ­χο­νται», «Η κυρά μας η μαμή», «Η φωνή της καρ­διάς» (1943), «Η Αγνού­λα» (1939), «Κρε­βα­το­μουρ­μού­ρα» (1971), κ.ά. Πρω­τό­παι­ξε στην ται­νία «Ο κακός δρό­μος», που γυρί­στη­κε σε στού­ντιο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης, με σκη­νο­θέ­τη τον Ερτο­γρούλ Μου­σχίν, το 1933, με τις δύο κυρί­ες του θεά­τρου, Κοτο­πού­λη και Κυβέλη.

Κατά τη διάρ­κεια της Κατο­χής υπη­ρέ­τη­σε την Εθνι­κή Αντί­στα­ση μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ.

Η Νίτσα Τσα­γα­νέα πέθα­νε στην Αθή­να στις 30 Απρι­λί­ου 2002