Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ναρκωτικές ουσίες ανιχνεύθηκαν στην 10χρονη Μαρκέλλα

Δύο ουσί­ες που ανή­κουν στην κατη­γο­ρία των ναρ­κω­τι­κών (ψυχο­τρό­πων ουσιών) ανι­χνεύ­θη­καν στον οργα­νι­σμό της 10χρονης Μαρ­κέλ­λας, όπως προ­κύ­πτει από τα μέχρι στιγ­μής απο­τε­λέ­σμα­τα των τοξι­κο­λο­γι­κών εξε­τά­σε­ων στις οποί­ες υπο­βάλ­λε­ται η ανή­λι­κη, μετά την αίσια έκβα­ση που είχε η υπό­θε­ση της εξα­φά­νι­σής της.

Σύμ­φω­να με πηγές των διω­κτι­κών και δικα­στι­κών αρχών, η χορή­γη­ση των ουσιών στη μικρή μαθή­τρια έγι­νε «σχε­τι­κά πρό­σφα­τα» χωρίς όμως να προσ­διο­ρί­ζε­ται επα­κρι­βώς ο χρό­νος. Προς την κατεύ­θυν­ση αυτή διε­ξά­γο­νται εξε­τά­σεις που θα ολο­κλη­ρω­θούν μέχρι το τέλος της εβδο­μά­δας. Πιθα­νό­τα­τα η λήψη ναρ­κω­τι­κών φαρ­μά­κων να ευθύ­νε­ται και για την εικό­να σύγ­χυ­σης που παρου­σί­α­σε η ίδια αμέ­σως μετά τον εντο­πι­σμό της και κατά τις πρώ­τες συνο­μι­λί­ες με τους παι­δο­ψυ­χο­λό­γους και αστυνομικούς.

Την ίδια ώρα είναι σε εξέ­λι­ξη οι αστυ­νο­μι­κές έρευ­νες για τον εντο­πι­σμό της γυναί­κας που φέρε­ται να άρπα­ξε την 10χρονη και που ‑σύμ­φω­να με όσα προ­κύ­πτουν από αστυ­νο­μι­κές πηγές- προ­έρ­χε­ται από το περι­βάλ­λον της οικο­γέ­νειάς της.

Παράλ­λη­λα, ξεκί­νη­σε η έρευ­να της Εισαγ­γε­λί­ας Ανη­λί­κων Θεσ­σα­λο­νί­κης στον οικο­γε­νεια­κό και κοι­νω­νι­κό περί­γυ­ρο της μικρής μαθή­τριας, ώστε να εκτι­μη­θούν οι μελ­λο­ντι­κές συν­θή­κες δια­βί­ω­σής της. Στο πλαί­σιο αυτό κλή­θη­κε να κατα­θέ­σει στην εισαγ­γε­λέα ανη­λί­κων ο μεγά­λος της αδελ­φός, που φέρε­ται να διεκ­δι­κεί την επι­μέ­λεια της αδελ­φής του.

Σε δηλώ­σεις της, η δικη­γό­ρος που τον συνό­δευε Ανθού­λα Ανά­σο­γλου, τόνι­σε ότι γίνε­ται έρευ­να για το οικο­γε­νεια­κό περι­βάλ­λον και «προ­τάσ­σου­με πάνω από όλα εκεί­νο το σπί­τι που ζού­σε τους τελευ­ταί­ους μήνες η μικρή, που είναι το σπί­τι της για­γιάς». «Πρω­ταρ­χι­κός μας στό­χος», πρό­σθε­σε, «είναι η ηρε­μία του παι­διού, η ψυχι­κή του απο­κα­τά­στα­ση και η απο­δο­χή της όποιας πραγματικότητας».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο