Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Να, γιατί θα νικήσουμε ! (Η Γεωργία μας)

Η Γεωρ­γία είναι μια απλή νοι­κο­κυ­ρά όπως τόσες άλλες. Ασχο­λιό­ταν με τη δου­λειά της στην Τρά­πε­ζα, το σπι­τι­κό της, τα παι­διά της. Πολι­τι­κά ανή­κε στη συντη­ρη­τι­κή παρά­τα­ξη, αλλά από μικρή της άρε­σαν τα τρα­γού­δια του Μίκη και δεν δεχό­ταν ούτε την αδι­κία, ούτε να σκύ­βει το κεφάλι.

Λόγω συγκυ­ριών τα τελευ­ταία χρό­νια διά­βα­σε δεκά­δες πολι­τι­κά βιβλία και ήρθε σε επα­φή με το ταξι­κό κίνη­μα. Νοιώ­θο­ντας την εκμε­τάλ­λευ­ση στο πετσί της, έφθα­σε στο σημείο να κατε­βαί­νει σε όλες τις απερ­γί­ες, μόνη από όλο το κατά­στη­μα στο οποίο εργα­ζό­ταν και παρά τις πιέ­σεις που δεχό­ταν. Μάλι­στα αρνιό­ταν να δηλώ­σει «Ασθέ­νεια» και δήλω­νε «ΑΠΕΡΓΙΑ»

Στις 16 Φεβρουα­ρί­ου 2018, το σωμα­τείο στο οποίο ανή­κει, το ΠΑ.ΣΥ.Π,Ε προ­χω­ρά­ει σε αρχαι­ρε­σί­ες. Στο σωμα­τείο αυτό συμ­με­τέ­χουν οι εργα­ζό­με­νοι της EUROBANK που προ­έρ­χο­νται από τις συγ­χω­νευ­θεί­σες τρά­πε­ζες ΤΤ, PROTON κλπ. (Η πολυ­διά­σπα­ση καλά κρατεί).

Η Γεωρ­γία απο­φά­σι­σε ότι δεν πάει άλλο, ότι πρέ­πει να κάνει κάτι. Το για­τί, θα το δια­βά­σε­τε στην επι­στο­λή της που ακο­λου­θεί. Η Γεωρ­γία που δεν σκύ­βει το κεφά­λι, παρά τα μεγά­λα προ­σω­πι­κά της προ­βλή­μα­τα και τις πιέ­σεις που δέχε­ται, απο­φά­σι­σε να μπει μπρο­στά και να δεί­ξει στους συνα­δέλ­φους της ότι υπάρ­χει κι άλλος δρό­μος. Ο δρό­μος του αγώ­να. Απο­φά­σι­σε να κατέ­βει υπο­ψή­φια στις αρχαι­ρε­σί­ες, στις οποί­ες σημειω­τέ­ον συμ­με­τέ­χουν μόνο 2 ψηφο­δέλ­τια. Στο ένα η Γεωρ­γία μόνη της και στο άλλο όλοι οι εργο­δο­τι­κοί συν­δι­κα­λι­στές ενωμένοι !

Η Γεωρ­γία, που δεν είναι μέλος κανε­νός πολι­τι­κού κόμ­μα­τος, συνει­δη­το­ποί­η­σε την ΤΑΞΙΚΗ της ΘΕΣΗ.

Όσο υπάρ­χουν Γεωρ­γί­ες, η αστι­κή τάξη θα πρέ­πει να τρέμει !

Καλή δύνα­μη στην Γεωρ­γία μας.

Γιάν­νης Βεντούρας

Ανοι­χτή επι­στο­λή προς τους εργα­ζό­με­νους στην Eurobank Ergasias

6 Φεβρουα­ρί­ου 2018

 Συνα­δέλ­φισ­σες και συνάδελφοι

Είμαι η Γεωρ­γία Μαυ­ρέα, συνά­δελ­φος σε κατά­στη­μα της Αθή­νας και συν­δι­κα­λί­στρια του ΠΑΜΕ.

Το σωμα­τείο μας ΠΑ.ΣΥ.Π.Ε, προ­χω­ρά­ει σε αρχαι­ρε­σί­ες την 12/2/2018 για εκλο­γή νέου Διοι­κη­τι­κού Συμβουλίου.

Το διοι­κη­τι­κό συμ­βού­λιο όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ.  Το σωμα­τείο είσαι εσύ, εγώ, όλα τα μέλη του. Τα μέλη του Δ.Σ. που εκλέ­γου­με κάθε φορά, είναι απλώς οι αντι­πρό­σω­ποί μας και οι οργα­νω­τές της δρά­σης του σωμα­τεί­ου. Τις απο­φά­σεις όμως πρέ­πει να τις λαμ­βά­νου­με όλοι εμείς, τα μέλη του σωμα­τεί­ου, ψηφί­ζο­ντας κάθε φορά στις συνε­λεύ­σεις τις οποί­ες είναι υπο­χρε­ω­μέ­νο να συγκα­λεί το Δ.Σ.

Σε πόσες όμως συνε­λεύ­σεις μας κάλε­σε όλα αυτά τα χρό­νια το Δ.Σ. για να συζη­τή­σου­με ένα πρό­βλη­μα; Σε καμία.

Δια­χει­ρί­στη­καν όλα τα σοβα­ρά θέμα­τα που αντι­με­τω­πί­ζου­με εν κρυ­πτώ, μακριά από τους συνα­δέλ­φους, χωρίς να μας ενη­με­ρώ­νουν και χωρίς να ζητά­νε τη γνώ­μη μας.

Κάνα­νε συμ­φω­νί­ες με την Διοί­κη­ση της Τρά­πε­ζας, πίσω από τις πλά­τες μας και απλά στη συνέ­χεια μας τις ανα­κοι­νώ­να­νε. Ακό­μα και τις απερ­γί­ες, στις οποί­ες συμ­με­τεί­χε η ΟΤΟΕ, έκα­ναν ότι μπο­ρού­σαν για να τις σαμπο­τά­ρουν. Ποτέ δεν ήρθαν στα κατα­στή­μα­τα να μας ενη­με­ρώ­σουν και βγά­ζα­νε μόνο μια ανα­κοί­νω­ση το μεση­μέ­ρι πριν την ημέ­ρα της απερ­γί­ας, έτσι για τα μάτια του κόσμου, για να μην προ­λά­βου­με ούτε να την δούμε.

Υπο­γρά­ψα­νε μεί­ω­ση μισθών, κατάρ­γη­ση του επι­δό­μα­τος ισο­λο­γι­σμού, συμ­φώ­νη­σαν στις εθε­λού­σιες. Αρνού­νται να κάνουν κάτι για την κατα­στρα­τή­γη­ση του ωρα­ρί­ου, ούτε το ελά­χι­στο, έστω μια καταγ­γε­λία στην Επι­θε­ώ­ρη­ση Εργα­σί­ας. Και όλα αυτά δίχως να ζητή­σουν τη γνώ­μη μας, δίχως να συγκα­λέ­σουν μια γενι­κή συνέλευση.

Και τώρα ετοι­μά­ζουν, σε αγα­στή συνερ­γα­σία με την Διοί­κη­ση της Τρά­πε­ζας, ένα και­νούρ­γιο έγκλη­μα ενα­ντί­ον μας. Τηρούν σιγή ιχθύ­ος στο ενδε­χό­με­νο να που­λη­θούν ολό­κλη­ρα τμή­μα­τα της τρά­πε­ζας, (με αρχή το τμή­μα κατα­μέ­τρη­σης), και να απο­λυ­θούν ουσια­στι­κά οι συνά­δελ­φοι που δου­λεύ­ουν εκεί, πρα­κτι­κή η οποία αργό­τε­ρα μπο­ρεί να επε­κτα­θεί και στην υπό­λοι­πη τράπεζα.

Οι πιέ­σεις που μας ασκεί η Τρά­πε­ζα για επί­τευ­ξη των στό­χων, συνε­χώς εντεί­νο­νται, με απο­τέ­λε­σμα την επι­βά­ρυν­ση του πολυ­τι­μό­τε­ρου αγα­θού που έχει ο άνθρω­πος, της υγεί­ας μας. Συχνά ακού­με περι­στα­τι­κά συνα­δέλ­φων με σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα υγεί­ας. Οι εκλεγ­μέ-νοι όμως του «Ενιαί­ου ψηφο­δελ­τί­ου» κωφεύ­ουν και δεν αντι­δρούν στους σχε­δια­σμούς της τρά­πε­ζας για να μη χάσουν τα προ­νό­μιά τους.

Συνά­δελ­φοι,

Αυτή η κατά­στα­ση δεν μπο­ρεί να συνε­χι­στεί. Έφτα­σε η ώρα να σηκώ­σου­με το κεφά­λι μας. Να αντι­δρά­σου­με. Να στεί­λου­με μήνυ­μα στην εργο­δο­σία που σχε­διά­ζει νέα μέτρα ενα­ντίο μας, όπως και στους συμ­βι­βα­σμέ­νους εργα­το­πα­τέ­ρες ότι δεν ανε­χό­μα­στε άλλο τη λογι­κή του μικρό­τε­ρου κακού και του «σφά­ξε με αγά μου ν’ αγιά­σω», ότι είμα­στε απο­φα­σι­σμέ­νοι να αλλά­ξου­με την κατάσταση.

Εγώ πρώ­τη κάνω την αρχή, μπαί­νω μπρο­στά και ζητάω να συστρα­τευ­τεί­τε μαζί μου.

Απο­φά­σι­σα να κατέ­βω στις εκλο­γές με ξεχω­ρι­στό ψηφο­δέλ­τιο και με τον συν­δυα­σμό «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» για να γίνει φανε­ρό σε όλους ότι ο συν­δυα­σμός αυτός δεν έχει καμία σχέ­ση με το παλιό και το σάπιο που αντι­προ­σω­πεύ­ουν οι εργο­δο­τι­κοί συνδικαλιστές.

Μου τάξα­νε διά­φο­ρα πράγ­μα­τα, δέχτη­κα υπο­σχέ­σεις για μοί­ρα­σμα της πίτας,  αλλά μου ασκή­θη­καν και πιέ­σεις από πολ­λές πλευ­ρές, για να μην συμ­με­τέ­χω με το ξεχω­ρι­στό ψηφο­δέλ­τιο. Θέλα­νε να είμαι υπο­ψή­φια μαζί με όλους τους άλλους, ώστε να μην μπο­ρεί να φανεί ότι υπάρ­χει και ένας δια­φο­ρε­τι­κός δρό­μος. Εγώ όμως προ­τάσ­σω τα προ­βλή­μα­τα όλων των συνα­δέλ­φων, το συλ­λο­γι­κό και όχι το ατο­μι­κό συμφέρον.

Ανα­λο­γί­σου: Σε ποιους επι­τρέ­που­με να απο­φα­σί­ζουν για τη ζωή μας;

Οι χορ­τα­σμέ­νοι θα μας μιλή­σουν για τις μεγά­λες μέρες που θα ρθούνε;

Αυτοί που μας κατα­κρε­ούρ­γη­σαν το όνειρο;

Σκέ­ψου: έχουν αντί­θε­τα συμ­φέ­ρο­ντα με εμάς.

Όχι με λόγια, μ’ έργα τ’ Άδι­κο πολέμα!

Κι όχι μονά­χος! Με τα πλή­θη συνταιριάσου!

Κ. Βάρ­να­λης

Εσύ που έχεις αγα­να­κτή­σει με την κατά­στα­ση αυτή, εσύ που θεω­ρείς ότι ήρθε η ώρα να γίνει «κάτι», δρα­στη­ριο­ποι­ή­σου, κοι­νο­ποί­η­σε την επι­στο­λή μου αυτή και στους άλλους συναδέλφους.

Μην ανε­χτείς τίπο­τα λιγό­τε­ρο απ’ ότι μας αξί­ζει. Μπο­ρού­με να οργα­νώ­σου­με αγώ­νες και να διεκδικήσουμε:

  • Καμία από­λυ­ση. Στα­θε­ρή δου­λειά με δικαιώματα
  • Αυξή­σεις στους μισθούς
  • Όχι στους πλει­στη­ρια­σμούς και στις κατα­σχέ­σεις. Δεν είναι τα φτω­χά εργα­τι­κά και λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά αντί­πα­λοί μας. Πολ­λοί άλλω­στε είμα­στε χρε­ω­μέ­νοι ως το λαιμό.

Πάρ­τε μέρος στις αρχαι­ρε­σί­ες και ρίξ­τε στην κάλ­πη το ψηφο­δέλ­τιο «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» με υπο­ψή­φια τη Γεωρ­γία Μαυ­ρέα. Σε περί­πτω­ση που η εφο­ρευ­τι­κή επι­τρο­πή δεν σου δώσει το ψηφο­δέλ­τιο, απαί­τη­σε να στο δώσουν. Είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι να το κάνουν.

Ελά­τε να ενώ­σου­με τις δυνά­μεις μας. Να κάνου­με μια αγω­νι­στι­κή αρχή. Η εκλο­γή μου στο ΔΣ του συλ­λό­γου και ως αντι­προ­σώ­που στα δευ­τε­ρο­βάθ­μια όργα­να θα είναι προς το συμ­φέ­ρον όλων των συνα­δέλ­φων. Θα σπά­σει το πέπλο της σιω­πής. Θα ακου­στεί και η δική μας φωνή, τα δικά μας αιτήματα. 

Να ψηφί­σου­με «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»

Γεωρ­γία Μαυρέα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο