Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Να ισχυρίζεσαι ότι υπήρχε φτώχεια και πείνα στις σοσιαλιστικες χώρες είναι ένα ψέμα που δυστυχώς χρησιμοποιείται ακόμη και τώρα»

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Διά­βα­ζα τα σχό­λια στον τοί­χο του Σου­η­δού φίλου K.B, με αφορ­μή την ανάρ­τη­σή του για τα 100 χρό­νια της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης. Τα σχό­λια άκρως αντι­κομ­μου­νι­στι­κά από κάποιους που έμπλε­καν τα πάντα ενα­ντί­ον της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης και των άλλων σοσια­λι­στι­κών χωρών για τα γνω­στά περί έλλει­ψης ελευ­θε­ρί­ας και πεί­νας. Ώσπου μπή­κε στην συζή­τη­ση με ένα αυθόρ­μη­το σχό­λιο μία άγνω­στη σε μένα κυρία και σχολίασε.

“Γεν­νή­θη­κα και έζη­σα στην Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας, DDR. Τώρα ζω στην Σου­η­δία. Κομ­μου­νί­στρια δεν είμαι αλλά υπά­ρουν και όρια… Κάθο­μαι στην Σου­η­δι­κή τηλε­ό­ρα­ση και βλέ­πω ένα παι­δι­κό ντο­κι­μα­ντέρ που μιλά­ει για την φτώ­χεια και την πεί­να στα παι­διά του κόσμου και φέρ­νει και ιστο­ρι­κά παρα­δείγ­μα­τα. Μετα­ξύ των άλλων δεί­χνει ένα κατά­στη­μα τρο­φί­μων με άδεια ράφια στην τότε DDR. Εγώ δηλα­δή που έτρω­γα ψωμί με κασέ­ρι και χοι­ρο­μέ­ρι, παγω­τά, έπι­να γάλα και λεμο­νά­δα, έτρω­γα μήλα, πατά­τες, κρέ­ας… απλά δεν είχα συνει­δη­το­ποι­ή­σει την πεί­να, που τρα­βού­σα! «Μου ‘στει­λε η αδερ­φή μου, που ζού­σε στην Δύση ένα πακέ­το που είχε μέσα βού­τυ­ρο, ψωμί και σαλα­μι­κά! Για­τί την ρώτησα!».

“Μα το είπε εδώ η τηλε­ό­ρα­ση», μου λέει. «Έχε­τε μεγά­λη έλλει­ψη τροφίμων”

Να ισχυ­ρί­ζε­σαι ότι υπήρ­χε φτώ­χεια και πεί­να στις σοσια­λι­στι­κές χώρες είναι ένα ψέμα που δυστυ­χώς χρη­σι­μο­ποιεί­ται ακό­μη και τώρα” τελεί­ω­νε το σχό­λιο και τελεί­ω­σε και η συζήτηση.

Στα χρό­νια της δεκα­ε­τί­ας του ’80 το να δηλώ­σει κανείς κομ­μου­νι­στής και ιδιαί­τε­ρα υπο­στη­ρι­κτής του Υπαρ­κτού Σοσια­λι­σμού, όντας κάτοι­κος Σου­η­δί­ας, ήταν αφορ­μή για υπο­τι­μη­τι­κά σχό­λια και κοροϊ­δία. Ο λόγος πέραν από τα κλασ­σι­κά περί Στά­λιν, αντι­φρο­νού­ντων και έλλει­ψη δημο­κρα­τί­ας ήταν η Σου­η­δι­κή κοι­νω­νία της ευμά­ρειας, του κοι­νω­νι­κού κρά­τους με αφθο­νία σε όλα τα αγα­θά σε σύγκρι­ση με την πεί­να που μάστι­ζε τα «καθε­στώ­τα του κομ­μου­νι­σμού», όπως τα ανέ­φε­ραν τότε.

Πέρα­σαν πολ­λά χρό­νια από τότε. Δεν άλλα­ξε και πάρα πολύ η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα, οι ανα­φο­ρές στον Στά­λιν, η εξί­σω­ση κομ­μου­νι­σμού και ναζι­σμού και γενι­κά στην προ­τει­νό­με­νη αστι­κή ελευ­θε­ρία της Σου­η­δί­ας επι­τρέ­πε­ται να είσαι τα πάντα, εκτός από το να πιστεύ­εις στον κομ­μου­νι­σμό. Ιδιαί­τε­ρα σήμε­ρα που ο καπι­τα­λι­σμός δεν είναι το ίδιο γεν­ναιό­δω­ρος και τα καλά της Σου­η­δί­ας τελειώνουν..

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο