Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Διάβαζα τα σχόλια στον τοίχο του Σουηδού φίλου K.B, με αφορμή την ανάρτησή του για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Τα σχόλια άκρως αντικομμουνιστικά από κάποιους που έμπλεκαν τα πάντα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών για τα γνωστά περί έλλειψης ελευθερίας και πείνας. Ώσπου μπήκε στην συζήτηση με ένα αυθόρμητο σχόλιο μία άγνωστη σε μένα κυρία και σχολίασε.
“Γεννήθηκα και έζησα στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, DDR. Τώρα ζω στην Σουηδία. Κομμουνίστρια δεν είμαι αλλά υπάρουν και όρια… Κάθομαι στην Σουηδική τηλεόραση και βλέπω ένα παιδικό ντοκιμαντέρ που μιλάει για την φτώχεια και την πείνα στα παιδιά του κόσμου και φέρνει και ιστορικά παραδείγματα. Μεταξύ των άλλων δείχνει ένα κατάστημα τροφίμων με άδεια ράφια στην τότε DDR. Εγώ δηλαδή που έτρωγα ψωμί με κασέρι και χοιρομέρι, παγωτά, έπινα γάλα και λεμονάδα, έτρωγα μήλα, πατάτες, κρέας… απλά δεν είχα συνειδητοποιήσει την πείνα, που τραβούσα! «Μου ‘στειλε η αδερφή μου, που ζούσε στην Δύση ένα πακέτο που είχε μέσα βούτυρο, ψωμί και σαλαμικά! Γιατί την ρώτησα!».
“Μα το είπε εδώ η τηλεόραση», μου λέει. «Έχετε μεγάλη έλλειψη τροφίμων”
Να ισχυρίζεσαι ότι υπήρχε φτώχεια και πείνα στις σοσιαλιστικές χώρες είναι ένα ψέμα που δυστυχώς χρησιμοποιείται ακόμη και τώρα” τελείωνε το σχόλιο και τελείωσε και η συζήτηση.
Στα χρόνια της δεκαετίας του ’80 το να δηλώσει κανείς κομμουνιστής και ιδιαίτερα υποστηρικτής του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, όντας κάτοικος Σουηδίας, ήταν αφορμή για υποτιμητικά σχόλια και κοροϊδία. Ο λόγος πέραν από τα κλασσικά περί Στάλιν, αντιφρονούντων και έλλειψη δημοκρατίας ήταν η Σουηδική κοινωνία της ευμάρειας, του κοινωνικού κράτους με αφθονία σε όλα τα αγαθά σε σύγκριση με την πείνα που μάστιζε τα «καθεστώτα του κομμουνισμού», όπως τα ανέφεραν τότε.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Δεν άλλαξε και πάρα πολύ η αντικομμουνιστική προπαγάνδα, οι αναφορές στον Στάλιν, η εξίσωση κομμουνισμού και ναζισμού και γενικά στην προτεινόμενη αστική ελευθερία της Σουηδίας επιτρέπεται να είσαι τα πάντα, εκτός από το να πιστεύεις στον κομμουνισμό. Ιδιαίτερα σήμερα που ο καπιταλισμός δεν είναι το ίδιο γενναιόδωρος και τα καλά της Σουηδίας τελειώνουν..
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία