ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ: Συγκάλυψη των διαχρονικών ευθυνών για την «απελευθέρωση» που οδήγησε στα Τέμπη

Θλι­βε­ρό και συνά­μα εξορ­γι­στι­κό σόου στον από­η­χο του εγκλή­μα­τος των Τεμπών έστη­σαν στην Ολο­μέ­λεια της Βου­λής ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, στη συζή­τη­ση για το νομο­σχέ­διο δήθεν για τη στή­ρι­ξη των συγ­γε­νών των θυμά­των της τρα­γω­δί­ας και τη δήθεν ενί­σχυ­ση της ασφά­λειας των μετακινήσεων.

Το γάντι πέτα­ξε ο πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέ­ξης Τσί­πρας, παίρ­νο­ντας τον λόγο στη συζή­τη­ση, «όχι για να αντα­γω­νι­στώ σε τοξι­κό­τη­τα και διχα­στι­κό λόγο υπουρ­γούς της κυβέρ­νη­σης», όπως είπε, αλλά «για να μιλή­σου­με για μια μεγά­λη πλη­γή που άνοι­ξε στα Τέμπη».

Αντί όμως να δώσει… «χώρο στο φως και την αλή­θεια» για τα «για­τί» που οδή­γη­σαν στο δυστύ­χη­μα, ο Αλ. Τσί­πρας συνέ­χι­σε την πρα­κτι­κή συγκά­λυ­ψης των πραγ­μα­τι­κών αιτιών και των πραγ­μα­τι­κών ενό­χων του εγκλή­μα­τος στα Τέμπη.

Τα μεγά­λα «για­τί» στα οποία ζήτη­σε να απα­ντή­σει ο αρχη­γός της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης αφο­ρού­σαν στο… πώς διο­ρί­στη­κε ο σταθ­μάρ­χης της Λάρι­σας, κάνο­ντας λόγο για «παθο­γέ­νειες του κρά­τους που εσείς φτιά­ξα­τε και εκμεταλλευτήκατε».

Σε κανέ­να σημείο της ομι­λί­ας του ο Αλ. Τσί­πρας δεν ψέλ­λι­σε ούτε λέξη για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του μετα­φο­ρι­κού έργου, που ακο­λού­θη­σε την κατά­τμη­ση του ΟΣΕ, μιας και η δική του κυβέρ­νη­ση ξεπού­λη­σε στο ιτα­λι­κό μονο­πώ­λιο, συνε­χί­ζο­ντας στις ίδιες ράγες με τις προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τη σημε­ρι­νή φυσι­κά να συνε­χί­ζει το ίδιο έργο.

Μάλι­στα, μίλη­σε για «κρά­τος εχθρι­κό απέ­να­ντι στον λαό», εννο­ώ­ντας όμως το «επι­τε­λι­κό» κρά­τος της ΝΔ και όχι το αστι­κό κρά­τος που είναι πραγ­μα­τι­κά εχθρι­κό από τη φύση του απέ­να­ντι στον λαό για­τί εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα του μεγά­λου κεφα­λαί­ου. Ένα κρά­τος που ο ΣΥΡΙΖΑ το δια­χει­ρί­στη­κε επί 4,5 χρό­νια και ενό­ψει των εκλο­γών επι­διώ­κει να πεί­σει τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους ότι είναι ικα­νό­τε­ρος από τη ΝΔ να το δια­χει­ρι­στεί ξανά.

Γι’ αυτό άλλω­στε ο πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ επι­χεί­ρη­σε να καπη­λευ­τεί τις μεγα­λειώ­δεις δια­δη­λώ­σεις σε όλη τη χώρα, λέγο­ντας ότι «τώρα παρεμ­βαί­νου­με για να μη γίνει η οργή δύνα­μη ισο­πέ­δω­σης, αλλά αλή­θειας και δικαιο­σύ­νης». Το σύν­θη­μα όμως του λαού και της νεο­λαί­ας όλο αυτό το διά­στη­μα ήταν «ή τα κέρ­δη τους ή ζωές μας».

Και απέ­να­ντι στην «ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του κρά­τους», απο­σιω­πώ­ντας την επι­λε­κτι­κή ανι­κα­νό­τη­τα του αστι­κού κρά­τους σε ό,τι αφο­ρά τις λαϊ­κές ανά­γκες, κάλε­σε τον λαό να συρ­θεί πίσω από το δίλημ­μα της κυβερ­νη­τι­κής αλλαγής.

Στη δεύ­τε­ρη… πρά­ξη του έργου, πρω­τα­γω­νί­στη­σε ο υπουρ­γός Ανά­πτυ­ξης, Άδω­νις Γεωρ­γιά­δης, ο οποί­ος επι­δό­θη­κε στην απο­κρου­στι­κή τυμ­βω­ρυ­χία της… σύγκρι­σης των νεκρών της τρα­γω­δί­ας στο Μάτι, κάνο­ντας λόγο για «υπο­κρι­σία και υπο­τί­μη­ση της νοη­μο­σύ­νης και της μνή­μης του ελλη­νι­κού λαού» από πλευ­ράς του Αλ. Τσίπρα.

Προ­σπά­θη­σε να ξεπλύ­νει την κυβέρ­νη­ση, λέγο­ντας ότι «ο πρω­θυ­πουρ­γός ζήτη­σε συγ­γνώ­μη» και ότι «ο αρμό­διος υπουρ­γός παραιτήθηκε»…