Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νερό στο μύλο

Παρα­μέ­νουν και διευ­ρύ­νο­νται τα ερω­τή­μα­τα γύρω από τον θάνα­το του Ελλη­να ομο­γε­νούς στην Αλβα­νία από αστυ­νο­μι­κά πυρά. Ταυ­τό­χρο­να, όμως, κλι­μα­κώ­νε­ται και η προ­σπά­θεια εθνι­κι­στι­κών κύκλων στη μια και στην άλλη πλευ­ρά να αξιο­ποι­ή­σουν το περι­στα­τι­κό για να δημιουρ­γή­σουν κλί­μα, ρίχνο­ντας νερό στο μύλο επι­κίν­δυ­νων αντι­λαϊ­κών σχε­δια­σμών που «θρέ­φο­νται» από εθνι­κι­σμούς και αλυ­τρω­τι­σμούς. Τέτοιες υπη­ρε­σί­ες προ­σφέ­ρουν και όσοι εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται υπαρ­κτά ζητή­μα­τα με την ελλη­νι­κή μειο­νό­τη­τα στην Αλβα­νία, ή τον «υπερ­βάλ­λο­ντα ζήλο» των αλβα­νι­κών ειδι­κών δυνά­με­ων, για να φτιά­ξουν προ­φίλ «ήρωα» στον νεκρό ομο­γε­νή, να βγά­λουν λάδι τις εθνι­κι­στι­κές από­ψεις του, δίνο­ντας άλλο­θι σε επι­κίν­δυ­νες εξάρ­σεις που ανα­τρο­φο­δο­τού­νται σε Ελλά­δα και Αλβα­νία μετά το περι­στα­τι­κό. Η πλή­ρης δια­λεύ­καν­ση της υπό­θε­σης είναι «ένα το κρα­τού­με­νο». Αλλά σε καμία περί­πτω­ση δεν πρέ­πει ο λαός να πέσει στην παγί­δα που του στή­νουν όσοι έχουν συμ­φέ­ρον να βλέ­πει για εχθρό του τον αλβα­νι­κό λαό και όχι την αστι­κή τάξη, το κρά­τος και τους μηχα­νι­σμούς της στη μια και στην άλλη χώρα, τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς που προ­ω­θούν ματω­μέ­να σχέ­δια με το «διαί­ρει και βασί­λευε» και την ανα­μό­χλευ­ση των εθνικισμών.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο