Γίνο­μαι βαρε­τός (“πάλι τα ίδια;…”) — «Ρε!, θα μας κόψουν τις συντά­ξεις»!
Παλιά είχα­με …“καθη­γη­τή” Σπράο — Μετά ήρθαν ολό­κλη­ρες «επι­τρο­πές σοφών».
Τώρα μας προ­έ­κυ­ψε … «νομπε­λί­στας»!
Μακριά από «οικο­νο­μο­λό­γους» και «ειρη­νι­στές» νομπε­λί­στες! Θα πρό­κει­ται είτε για κομπο­γιαν­νί­τες είτε για πολε­μο­κα­πή­λους αντιστοίχως!
Κι έχει πλά­κα πια, αυτή η μονό­το­να βλα­κώ­δης πρακτική:
Όταν τα κορά­κια θέλουν να σερ­βί­ρουν στο λαό ένα δύσπε­πτο πιά­το (και δεν εννο­ού­με φασο­λά­δα), επι­στρα­τεύ­ουν “καθη­γη­τές”, “σοφούς”, “νομπε­λί­στες” και κάθε “δια­κε­κρι­μέ­νον” απα­τε­ώ­να!
Κι άμα δε φτά­νουν, ούτε αυτοί έχου­με και τις “εκθέ­σεις του ΟΟΣΑ” η του ΔΝΤ!
Η μανιέρα.

Με ήλιο και βρο­χή οι συντα­ξιού­χοι βρί­σκο­νται σε διαρ­κή μαρα­θώ­νιο αγώ­να για την υπε­ρά­σπι­ση των συντά­ξε­ών τους

🆘   Και, επιτέλους… «άσπρος καπνός» 

Μόλις μετά από μερι­κούς μήνες και κατό­πιν της σχε­τι­κής κυβερ­νη­τι­κής παραγ­γε­λί­ας, οι «ειδι­κοί» οικο­νο­μο­λό­γοι έβγα­λαν το πόρι­σμά τους και κατέ­λη­ξαν στο περι­βό­η­το «σχέ­διο της Επι­τρο­πής Πισ­σα­ρί­δη» που, για ακό­μα μια φορά, υπό­σχε­ται ότι «εφό­σον το σχέ­διο ανά­πτυ­ξης εφαρ­μο­στεί συστη­μα­τι­κά, θα οδη­γή­σει σε υψη­λό­τε­ρη ευη­με­ρία για τα νοι­κο­κυ­ριά, μέσω της συστη­μα­τι­κής ενί­σχυ­σης της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και των αμοι­βών της εργα­σί­ας».
Το σχέ­διο ανα­κοί­νω­σε με πανη­γυ­ρι­κό τρό­πο η ΝΔ και ήδη κινεί­ται για την αξιο­ποί­η­σή του στην κατα­νο­μή των πόρων που «έρχο­νται» απ’ την ΕΕ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, απ’ τη μεριά του, προ­σπα­θεί να απο­στα­σιο­ποιεί­ται και να καταγ­γέλ­λει το σχέ­διο ως «νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρο».
ℹ️  Ως προ­πο­μπός για μειώ­σεις συντά­ξε­ων λει­τουρ­γεί η πρό­σφα­τη έκθε­ση του ΟΟΣΑ για τις κοι­νω­νι­κές δαπά­νες, καθώς επι­ση­μαί­νει ότι η Ελλά­δα ‑όπως και η Ιτα­λία- έχουν τις υψη­λό­τε­ρες συντα­ξιο­δο­τι­κές δαπάνες.
Η μεταρ­ρύθ­μι­ση του συντα­ξιο­δο­τι­κού εντάσ­σε­ται και στο προ­σχέ­διο του Εθνι­κού Σχε­δί­ου Ανά­καμ­ψης και Ανθε­κτι­κό­τη­τας για την εκτα­μί­ευ­ση των κον­δυ­λί­ων του Ευρω­παϊ­κού Ταμεί­ου Ανάκαμψης

🆘  «Εξορθολογισμός» της συνταξιοδοτικής δαπάνης

Σύμ­φω­να με την έκθε­ση, οι κοι­νω­νι­κές δαπά­νες στην Ελλά­δα είναι πολύ πάνω από το ΜΟ (μέσος όρος) των χωρών του ΟΟΣΑ, 24% του ΑΕΠ (στοι­χεία του 2019) ένα­ντι 19,9%, με τη μερί­δα του λέο­ντος, το 15,5% του ΑΕΠ, να καλύ­πτει τις συντά­ξεις (της Ιτα­λί­ας είναι 15,6%).
Ο Μ.Ο. της συντα­ξιο­δο­τι­κής δαπά­νης για τις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ είναι στο 7,8% με χώρες –στην «ατμο­μη­χα­νή» της Ευρώ­πης όπως η Γαλ­λία να ανέρ­χε­ται στο 13,6%.

ℹ️  Η τελι­κή έκθε­ση Πισ­σα­ρί­δη δεν περιο­ρί­ζε­ται στο να ειση­γεί­ται παρεμ­βά­σεις στις επι­κου­ρι­κές συντά­ξεις, αλλά και στις κύριες συντά­ξεις, θέτο­ντας ως στρα­τη­γι­κό στό­χο της «μεταρ­ρύθ­μι­σης» αυτό που έγι­νε και με τις προη­γού­με­νες παρεμ­βά­σεις, δηλα­δή τη «στα­δια­κή απο­κλι­μά­κω­ση της συντα­ξιο­δο­τι­κής δαπά­νης ως ποσο­στού του ΑΕΠ και τη μεί­ω­ση της επι­χο­ρή­γη­σης από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό ως ποσο­στό των συνο­λι­κών δαπα­νών του»
Πιο συγκε­κρι­μέ­να προ­τεί­νει την πλή­ρη κεφα­λαιο­ποί­η­ση της επι­κου­ρι­κής ασφά­λι­σης, την ανα­προ­σαρ­μο­γή των κανό­νων υπο­λο­γι­σμού της αντα­πο­δο­τι­κής κύριας σύντα­ξης ανά­λο­γα με την ηλι­κία συντα­ξιο­δό­τη­σης, τον εξορ­θο­λο­γι­σμό των κανό­νων ανα­γνώ­ρι­σης πλα­σμα­τι­κών χρό­νων ασφά­λι­σης στην κατεύ­θυν­ση του περιο­ρι­σμού και της κατάρ­γη­σης των πρό­ω­ρων συντάξεων.

ℹ️  Ουσια­στι­κά το Εθνι­κό Σχέ­διο Ανά­καμ­ψης περι­λαμ­βά­νει τις δρά­σεις και μεταρ­ρυθ­μί­σεις που θα υπο­βάλ­λει η Ελλά­δα στην ΕΕ προ­κει­μέ­νου να λάβει έγκρι­ση για την εκτα­μί­ευ­ση των κον­δυ­λί­ων του Ευρω­παϊ­κού Ταμεί­ου Ανάκαμψης.
Προ­φα­νώς μέρος των «ευρω­παϊ­κών» κεφα­λαί­ων θα κατευ­θυν­θούν στη χρη­μα­το­δό­τη­ση του κόστους για τα ασφα­λι­στι­κά ταμεία της μετα­τρο­πής των επι­κου­ρι­κών συντά­ξε­ων σε «ατο­μι­κούς κου­μπα­ρά­δες», πράγ­μα που σημαί­νει ότι μέρος των χρη­μά­των από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης θα διο­χε­τευ­τούν σε ιδιω­τι­κές ‑κατά κύριο λόγο ξένες- ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες που θα εμπλα­κούν στον κλά­δο της ασφάλισης.

🆘  Το αντιλαϊκό περιεχόμενο του σχεδίου

Τα βασι­κά σημεία της έκθε­σης Πισ­σα­ρί­δη δεν είναι και­νούρ­για, ούτε πρω­τό­τυ­πα. Σε επί­πε­δο «κατεύ­θυν­σης» η έκθε­ση επι­μέ­νει πως η γραμ­μή της «εξω­στρέ­φειας της οικο­νο­μί­ας» είναι αυτή προς την οποία πρέ­πει να κινη­θεί η «χώρα», ενι­σχύ­ο­ντας τον εξω­τε­ρι­κό Του­ρι­σμό και αυξά­νο­ντας τις εξα­γω­γές σε ότι αφο­ρά τη βιο­μη­χα­νι­κή παραγωγή.
Η έκθε­ση δεν είναι ένα απλό «ευχο­λό­γιο» κλα­δι­κών κατευ­θύν­σε­ων, αλλά προ­τεί­νει «αλλα­γές» που πρέ­πει να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν στην οικο­νο­μία για να κινη­θεί προς αυτήν την κατεύ­θυν­ση. Οι κυριό­τε­ρες είναι:

• α) Επι­τά­χυν­ση της συγκέ­ντρω­σης και της συγκε­ντρο­ποί­η­σης του κεφα­λαί­ου, με μεγά­λη αύξη­ση των επεν­δύ­σε­ων, με μεγά­λη μεί­ω­ση του αριθ­μού των μικρών επι­χει­ρή­σε­ων και προ­λε­τα­ριο­ποί­η­ση αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων απ’ τις μεγα­λύ­τε­ρες επι­χει­ρή­σεις, που κατη­γο­ρού­νται ως «η φτώ­χεια των εθνών» απ’ το μεγά­λο κεφά­λαιο. Η έκθε­ση προ­βλέ­πει σωρεία μέτρων συγκέ­ντρω­σης της παρα­γω­γής και δια­μόρ­φω­σης όρων συγκέ­ντρω­σης του κεφα­λαί­ου (απε­λευ­θέ­ρω­ση αγο­ρών, φιλο­ε­πεν­δυ­τι­κό νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο κ.λπ.).
• β) Κλι­μά­κω­ση της πολι­τι­κής επι­βο­λής φθη­νό­τε­ρης εργα­τι­κής δύνα­μης, που είναι απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για την αύξη­ση των επενδύσεων.
• γ) Ολο­κλή­ρω­ση της επί­θε­σης στα ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, με επι­θε­τι­κή μεί­ω­ση των εργο­δο­τι­κών εισφο­ρών και ανά­πτυ­ξη της ιδιω­τι­κής ασφάλισης.
• δ) Προ­ώ­θη­ση της φορο-ασυ­λί­ας του μεγά­λου κεφα­λαί­ου με νέες φορο­α­παλ­λα­γές και παράλ­λη­λα νέα επέ­κτα­ση της φορο­λο­γί­ας στα λαϊ­κά στρώματα.
• ε) Προ­ώ­θη­ση της επι­τε­λι­κό­τη­τας του αστι­κού κρά­τους, που θα λει­τουρ­γεί προς όφε­λος του κεφα­λαί­ου, π.χ. ψηφιο­ποί­η­ση κρα­τι­κών λει­τουρ­γιών και μια fast track Δικαιο­σύ­νη για το κεφάλαιο.
• στ) Διά­λυ­ση της όποιας προ­στα­σί­ας των ανέργων.
• ζ) Προ­ώ­θη­ση νέων αντι­δρα­στι­κών αλλα­γών στην Εκπαί­δευ­ση και στο δημό­σιο σύστη­μα Υγείας.
• η) Προ­σα­να­το­λι­σμός επεν­δύ­σε­ων στους τομείς που προ­κρί­νουν το μεγά­λο κεφά­λαιο, η ΕΕ (πρά­σι­νη ψηφια­κή μετά­βα­ση, αλλο­δα­πός του­ρι­σμός και διε­θνείς μεταφορές).

Στην ουσία, το σχέ­διο Πισ­σα­ρί­δη κωδι­κο­ποιεί και προ­σπα­θεί να επι­τα­χύ­νει την αστι­κή στρα­τη­γι­κή που εφαρ­μό­ζει σήμε­ρα η ΝΔ, ως οργα­νι­κή συνέ­χεια της πολι­τι­κής που άσκη­σε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τελι­κά, είναι ένας νέος κρί­κος στην αλυ­σί­δα των μνη­μο­νί­ων και των μετα­μνη­μο­νια­κών δεσμεύ­σε­ων, ιεραρ­χώ­ντας τις προ­τε­ραιό­τη­τες της κρα­τι­κής παρέμ­βα­σης για τις ανά­γκες του μεγά­λου κεφα­λαί­ου την επό­με­νη περίοδο.

Πρό­κει­ται για πολι­τι­κή φθη­νό­τε­ρης εργα­τι­κής δύνα­μης με κεντρι­κούς άξο­νες το νέο γύρο επί­θε­σης στα ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, την αύξη­ση της φορο­λο­γί­ας των εργα­ζο­μέ­νων για να ελα­φρυν­θεί το κεφά­λαιο, την προ­ώ­θη­ση μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων στο κρά­τος προς όφε­λος του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, τη νέα μεί­ω­ση των παρο­χών σε Υγεία, Παι­δεία και κοι­νω­νι­κή προ­στα­σία, την προ­ώ­θη­ση των επενδύσεων.

• Ολό­κλη­ρη η έκθε­ση δημο­σιεύ­ε­ται εδώ.
• Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από Ριζο­σπά­στη
• «Οδι­κός χάρ­της» για να πλη­ρώ­σει ξανά ο λαός την οικο­νο­μι­κή κρίση