Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ντμίτρι Σοστακόβιτς, παιδί της Οχτωβριανής Επανάστασης

Στις 8 Αυγού­στου 1975 πεθαί­νει ο Ντμί­τρι Σοστα­κό­βιτς, Ρώσος συν­θέ­της.  Είχε γεν­νη­θεί το 1906.

Παι­δί της Οχτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης εμπνεύ­στη­κε από τα ιδα­νι­κά της, θέτο­ντας τη δημιουρ­γία του στην υπη­ρε­σία του λαού που έχτι­ζε τη σοσια­λι­στι­κή κοι­νω­νία. Για το σπου­δαίο έργο του, που συγκα­τα­λέ­γε­ται στα κορυ­φαία του 20ού αιώ­να, τιμή­θη­κε με πλή­θος βρα­βεί­ων, ενώ ήταν ο πρώ­τος μου­σι­κός που ανα­κη­ρύ­χτη­κε Ηρω­ας της Σοσια­λι­στι­κής Εργα­σί­ας. Για το έργο του και για τη γενι­κό­τε­ρη προ­σφο­ρά του ο Σοστα­κό­βιτς τιμή­θη­κε με τον τίτλο του καλ­λι­τέ­χνη του Λαού της Σοβιε­τι­κής Ενωσης .

Εγρα­ψε 15 συμ­φω­νί­ες, καθώς και όπε­ρες και μου­σι­κή για μπα­λέ­το, ενώ μελο­ποί­η­σε έργα για τον κινη­μα­το­γρά­φο και το θέατρο.

Οι συν­θέ­σεις του και ιδιαί­τε­ρα οι συμ­φω­νι­κές χαρα­κτη­ρί­ζο­νταν από το ότι στη­ρι­ζό­ταν στην παρά­δο­ση των μεγά­λων μου­σουρ­γών (Μπε­τό­βεν, Μπαχ, Μάλερ, Μου­σόρ­γκ­σκι), ενσω­μά­τω­νε την παρά­δο­ση της λαϊ­κής μου­σι­κής της Ρωσί­ας και όλα αυτά με ένα τελεί­ως προ­σω­πι­κό στιλ.

NTIMITΡ ΣΟΣΤΑΚΟΒΙΤΣ (Α’ ΜΕΡΟΣ)

ΝΤΙΜΙΤΡ ΣΟΣΤΑΚΟΒΙΤΣ (B’ ΜΕΡΟΣ)

ΝΤΙΜΙΤΡ ΣΟΣΤΑΚΟΒΙΤΣ: «Με μάντρω­σαν στο Κόμ­μα» (Γ’ Μέρος – Τελευταίο)

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο