Ντροπή! Διευθυντής σχολείου ζήτησε 50 ευρώ από μετανάστες γονείς για το στεφάνι που θα κατέθετε το παιδί!

Διευ­θυ­ντής σχο­λεί­ου φέρε­ται να ζήτη­σε 50 ευρώ από μετα­νά­στες γονείς προ­κει­μέ­νου να επι­τρέ­ψει στο παι­δί τους να κατα­θέ­σει στε­φά­νι ανή­με­ρα της 28ης Οκτω­βρί­ου. Η καταγ­γε­λία ήρθε στο φως της δημο­σιό­τη­τας μέσω ανάρ­τη­σης στο Facebook του Στρά­του Φαναρά.

Οι γονείς του παι­διού, όπως ήταν φυσι­κό, αρνή­θη­καν να δώσουν τα 50 ευρώ λέγο­ντας στον διευ­θυ­ντή πως αυτό που τους ζητού­σε ήταν πρω­το­φα­νές για τα χρο­νι­κά του σχο­λεί­ου αλλά στη συνέ­χεια έφτια­ξαν το δικό τους στε­φά­νι με δάφ­νη και μυρ­τιές ώστε το παι­δί να κατα­θέ­σει στεφάνι.

Ανα­λυ­τι­κά, η ανάρ­τη­ση του κ. Φανα­ρά είναι η εξής:

Δάφ­νι­νο στε­φά­νι για την Ελλά­δα μας

Δεν έχω την άδεια να πω που συνέ­βη (και ίσως εύλο­γα όπως θα κατα­λά­βε­τε), θα πω όμως τι συνέβη.

Σε κάποιο σχο­λείο ένα παι­δί που γεν­νή­θη­κε εδώ στην πατρί­δα μας και οι γονείς του είχαν έρθει οικο­νο­μι­κοί μετα­νά­στες στη χώρα μας, κλη­ρώ­θη­κε σε σχε­τι­κή δια­δι­κα­σία του σχο­λεί­ου του να κατα­θέ­σει στην αυρια­νή γιορ­τή το στε­φά­νι του σχο­λεί­ου του στο ιερό μνη­μείο των πεσό­ντων και γεμά­το χαρά και τιμή πήγε και το ανήγ­γει­λε στους γονείς του, οι οποί­οι την επο­μέ­νη πήγαν με τη σει­ρά τους στο σχο­λείο για να συν­νε­νοη­θούν για τα διαδικαστικά.

Έλα όμως που το απο­τέ­λε­σμα της κλή­ρω­σης δεν άρε­σε στον κυρ-διευθυντή…
τι σκέ­φτη­κε λοι­πόν ο κυρ-διευ­θυ­ντής; απαί­τη­σε από τους μετα­νά­στες γονείς να πλη­ρώ­σουν οι ίδιοι το στε­φά­νι με 50 ευρώ, κόντρα στην παρά­δο­ση που θέλει να το αγο­ρά­ζει το σχο­λείο, ελπί­ζο­ντας πως ίσως οι «ξένοι» φτω­χοί γονείς δεν θα κατα­βά­λουν το ποσό και έτσι θα απαλ­λα­γεί και ο ίδιος από το δυσά­ρε­στο απο­τέ­λε­σμα της κλήρωσης…και είχε εν μέρει μαντέ­ψει σωστά…πράγματι οι γονείς δεν του έδω­σαν το πενη­ντά­ρι­κο λέγο­ντας πως αυτό που τους ζητού­σε ήταν πρω­το­φα­νές για τα χρο­νι­κά του σχολείου…

Έκα­ναν όμως κάτι πολύ καλύτερο ??

Αφού μπή­καν στο δια­δί­κτυο και διά­βα­σαν πως γίνε­ται ένα στε­φά­νι με δάφ­νη και μυρ­τιές, μητέ­ρα, πατέ­ρας και κόρη μάζε­ψαν τα υλι­κά και έφτια­ξαν ένα πανέ­μορ­φο στε­φά­νι με τα χέρια τους και αύριο το παι­δά­κι θα το κατα­θέ­σει με χαρά και τιμή!

Έτσι νικιέ­ται ο φασι­σμός μάτια μου, έτσι νική­θη­κε τότε, έτσι νικιέ­ται και τώρα.

Με φαντα­σία και θυσί­ες που ξεκι­νούν από το λίγο και φτά­νουν στο πολύ.

Με το μυα­λό αλλά και με τα χέρια μας νικιέται.

Χρό­νια πολ­λά στην Ελλά­δα μας λοι­πόν αλλά και στον Ελλη­νι­σμό που «στο Σικά­γο μέσα ξέρει να Ελληνοξεχνά»!

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα