Νότης Μαυρουδής — Πέντε μουσικά διαμάντια που μας χάρισε

Πέντε σπου­δαία τρα­γού­δια σε μου­σι­κή Νότη Μαυρουδή.

1. Πρωϊνό Τσιγάρο (στη μνήμη του Μάνου Λοϊζου)

Στί­χοι: Άλκης Αλκαί­ος, Ερμη­νεία: Χορω­δία (Κώστας Θωμα­ΐ­δης, Γιώρ­γος Μεράν­τζας, Ανδρέ­ας Μικρού­τσι­κος, Σάκης Μπου­λάς, Θανά­σης Νικό­που­λος, Γιάν­νης Σαμσιάρης).

Χαρά­ζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γει­το­νιά μας καπνί­ζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρω­ι­νό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρό­μοι δε φάνη­κε ψυχή
και το φεγ­γά­ρι μόλις χάθη­κε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοι­ραία λύση
και σαν Ανα­το­λή και σαν Ανατολή

Βγή­κε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασά­πι­κο που κλαί­ει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντά­ρω κι ύστε­ρα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών σ’ ένα καρέ τυφλών

2. Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Στί­χοι: Τάσος Σαμαρ­τζής, Ερμη­νεία: Ελέ­νη Βιτάλη.

Μες στο φτη­νό ξενο­δο­χείο και στα σεντό­νια των πολλών
μες σε καθρέ­φτες δίχως μνή­μη θα ξεκι­νή­σου­με λοιπόν
γλι­στρούν τα όνει­ρα στον ύπνο όπως τα τρέ­να στο σταθμό
και στην ανά­σα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώ­θω πως γερ­νώ τα βρά­δια και χρω­στάω στη ζωή
ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια και πολ­λοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκο­τά­δια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτί­δα φως περ­νά τις γρί­λιες και σβή­νει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέ­κουν λέω οι ιστο­ρί­ες και των ανθρώ­πων οι τροχιές
μες στο φτη­νό ξενο­δο­χείο και στα σεντό­νια των πολλών
μες σε καθρέ­φτες δίχως μνή­μη θα τελειώ­σου­με λοιπόν

Ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώ­θω πως γερ­νώ τα βρά­δια και χρω­στάω στη ζωή
ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια και πολ­λοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκο­τά­δια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταί­νε τα φεγ­γά­ρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

3. Ποιος είδε την αγάπη μου

Στί­χοι: Ηλί­ας Πετρό­που­λος. Ερμη­νεία: Γιώρ­γος Ζωγράφος.

Ο ήλιος φέρ­νει συμ­φο­ρές και το φεγ­γά­ρι πόνους
και σέρ­νο­μαι στις ερη­μιές και τρέ­χω μες στα βράχια.
Ποιος είδε την αγά­πη μου με τα θλιμ­μέ­να μάτια;

Τις νύχτες παίρ­νω μονα­χός βαριά τα βήμα­τά μου
κι όλο ρωτάω τα βου­νά και τα βαθιά σκοτάδια,
ποιος είδε την αγά­πη μου με τα θλιμ­μέ­να μάτια.

4. Θα πλέξω μενεξέδες

Στί­χοι: Ηλί­ας Πετρό­που­λος. Ερμη­νεία: Παντε­λής Θαλασσινός.

Ένας παλιά­τσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα
Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ
ξέρω να λέω την αλή­θεια πέρα ως πέρα
γι’ αυτό μπο­ρώ να σας το πω…

Τρα­γού­δι λέω δυνατά
ν’ ακού­σουν όλα τα παιδιά
ν’ ακού­σει η πολιτεία
κι απ’ το τρα­γού­δι μου αυτό
παλιά­τσοι άλλοι εκα­τό να βγουν στην κοινωνία

Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα
να τρα­γου­δά­με τα δίκια της ζωής
να τρα­γου­δάς κι εσύ απ’ την πλατεία
να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις

Τρα­γού­δι λέω δυνατά
ν’ ακού­σουν όλα τα παιδιά
ν’ ακού­σει η πολιτεία
κι απ’ το τρα­γού­δι μου αυτό
παλιά­τσοι άλλοι εκα­τό να βγουν στην κοινωνία

Ένας παλιά­τσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα…

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων