Τα βίαια επει­σό­δια που συγκλο­νί­ζουν τη Νότια Αφρι­κή εδώ και σχε­δόν μια εβδο­μά­δα έχουν προ­κα­λέ­σει τον θάνα­το 117 ανθρώ­πων (με πάνω από 1.750 συλ­λή­ψεις), ανα­κοί­νω­σε σήμε­ρα η κυβέρ­νη­ση, ανα­θε­ω­ρώ­ντας προς τα πάνω προη­γού­με­νο απο­λο­γι­σμό με 72 νεκρούς
Πολ­λοί έχουν επί­σης τραυ­μα­τι­στεί στις ταρα­χές που ξέσπα­σαν σε διά­φο­ρα μέρη της χώρας την περα­σμέ­νη εβδομάδα.

Το Νοτιο­α­φρι­κα­νι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα σε ανα­κοί­νω­σή του κατα­δι­κά­ζει τις «πρά­ξεις βίας και εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας», ζητώ­ντας τον άμε­σο τερ­μα­τι­σμό τους, ενώ κάλε­σε την πολι­τεία να προ­στα­τεύ­σει όλους τους πολί­τες και τους μετα­νά­στες στη χώρα.
Σε κάθε περί­πτω­ση, τρεις δεκα­ε­τί­ες μετά την ανα­τρο­πή του ρατσι­στι­κού καθε­στώ­τος Απαρτ­χάιντ, οι συν­θή­κες ζωής παρα­μέ­νουν δύσκο­λες για το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του λαού των περί­που 60.000.000 Νοτιο­α­φρι­κα­νών που παρα­μέ­νουν εγκλω­βι­σμέ­νοι στη φτώ­χεια και στην ανερ­γία, που πλήτ­τει το 32% του εργα­τι­κού δυνα­μι­κού.
Η παν­δη­μία βάθυ­νε ακό­μη περισ­σό­τε­ρο την οικο­νο­μι­κή κρί­ση που μαστί­ζει τη χώρα, παρά τον σημα­ντι­κό ορυ­κτό και φυσι­κό πλού­το που είναι συγκε­ντρω­μέ­νος στα χέρια της αστι­κής τάξης.

Σε κλή­τευ­ση εφέ­δρων προ­χώ­ρη­σε χτες για πρώ­τη φορά μετά από δεκα­ε­τί­ες η κυβέρ­νη­ση της Νότιας Αφρι­κής, προ­κει­μέ­νου να επι­βά­λει την τάξη σε πόλεις στις επαρ­χί­ες Κουα­ζού­λου Νατάλ και Χαου­τένγκ, που μαστί­ζο­νται από πρω­το­φα­νές κύμα λεη­λα­σιών σε κατα­στή­μα­τα και επι­χει­ρή­σεις, εμπρη­σμούς και σοβα­ρές συγκρούσεις.
Η περιο­χή γύρω από το Γιο­χά­νε­σμπουργκ είναι «σε μεγά­λο βαθ­μό ήρε­μη», δήλω­σε η υπουρ­γός Χου­μπούν­τζο Ντσαβ­χε­νί, διευ­κρι­νί­ζο­ντας ότι ο απο­λο­γι­σμός των νεκρών εκεί ανέρ­χε­ται σε 26, οι οποί­οι πρέ­πει να προ­στε­θούν στους 91 νεκρούς που κατα­γρά­φη­καν στην ανα­το­λι­κή επαρ­χία Κουα­ζού­λου-Νατάλ απ΄ όπου άρχι­σαν τα βίαια επεισόδια.
Η υπουρ­γός δήλω­σε επί­σης ότι 10.000 Νοτιο­α­φρι­κα­νοί στρα­τιώ­τες έχουν ανα­πτυ­χθεί στους δρό­μους από σήμε­ρα το πρωί για να θέσουν τέλος στις λεη­λα­σί­ες ημε­ρών και στη βία.

Απορία ψάλτου …βηξ

Για­τί το έγκλη­μα και η βία είναι τόσο υψη­λά στη Νότια Αφρι­κή; ‑ανα­ρω­τιού­νται τα διε­θνή ΜΜΕ, σημειώ­νο­ντας ότι «δεν πρέ­πει να εκπλήσ­σει το γεγο­νός … αυτό που προ­κα­λεί έκπλη­ξη είναι ότι δεν υπάρ­χει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο έγκλη­μα και βία».
Και είναι έτσι ακρι­βώς! λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη, ότι η φτώ­χεια και οι ανι­σό­τη­τες συνε­χί­ζουν να αυξά­νο­νται με γεω­με­τρι­κή πρό­ο­δο από το 1994, όταν ο Νέλ­σον Μαντέ­λα έγι­νε ο πρώ­τος μαύ­ρος πρό­ε­δρος της Νότιας Αφρικής.

Εγκλή­μα­τα όπως ο βια­σμός, η ενδο­οι­κο­γε­νεια­κή βία και η επί­θε­ση — συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των επι­θέ­σε­ων ενα­ντί­ον παι­διών (827 δολο­φο­νή­θη­καν το 2012|13 και 21.575 δέχτη­καν «σοβα­ρή» επί­θε­ση) είναι στην ημε­ρή­σια διάταξη.
Την ίδια χρο­νιά (σσ. από τότε υπάρ­χουν «επί­ση­μα» στα­τι­στι­κά) δολο­φο­νή­θη­καν 2.266 γυναί­κες ενώ 141.130 (!!) υπήρ­ξαν θύμα­τα από­πει­ρας δολο­φο­νί­ας, ή επί­θε­σης με σοβα­ρή σωμα­τι­κή βλάβη.

Οι δολο­φο­νη­μέ­νοι άνδρες ανέρ­χο­νταν σε 13.123 και από τότε μέχρι σήμε­ρα σε πάνω από 100.000 (τα επί­ση­μα στοι­χεία μιλά­νε για 650.000 το 2021), πολ­λοί από αυτούς από σφαί­ρες των δυνά­με­ων κατα­στο­λής.

Αν μέχρι το 1994, οι Νοτιο­α­φρι­κα­νοί δεν είχαν κανέ­να λόγο να σέβο­νται το νόμο και να πιστεύ­ουν στο κρά­τος δικαί­ου, λόγω απαρτ­χάιντ (νόμοι λευ­κής κυριαρ­χί­ας του διε­φθαρ­μέ­νου αστι­κού κρά­τους όπου κανείς δεν λογο­δο­τού­σε για κατά­χρη­ση εξου­σί­ας) σήμε­ρα βρί­σκο­νται μπρο­στά σε νέα φάση άβα­του και ατι­μω­ρη­σί­ας, για τα «νέα “μαύ­ρα” τζά­κια» εξου­σί­ας με κου­ρε­λό­χαρ­το το σύνταγ­μα της «ισό­τη­τας ​​ενώ­πιον του νόμου».
Ανά­με­σα στα χιλιά­δες παρα­δείγ­μα­τα, αυτά του Oscar Pistorius και Jacob Zuma, και άλλων επι­φα­νών με πρό­σβα­ση στον πλούτο.

Εφ ‘όσον όσοι κατέ­χουν πολι­τι­κό αξί­ω­μα φαί­νε­ται να ενερ­γούν με ατι­μω­ρη­σία, ή να χρη­σι­μο­ποιούν κυνι­κά το σύστη­μα ποι­νι­κής δικαιο­σύ­νης για να τη σκα­που­λά­ρουν από κατά­χρη­ση εξου­σί­ας και ροκά­νι­σμα κρα­τι­κών πόρων, δεν μπο­ρού­με εύλο­γα να περι­μέ­νου­με από τους πολί­τες της Νότιας Αφρι­κής να σεβα­στούν το νόμο.

Ομάδες Vigilante σχηματίζονται στη Νότια Αφρική εν μέσω λεηλασίας και βίας

(ειδή­σεις τελευ­ταί­ου 24ωρου)
Οι πολί­τες προει­δο­ποι­ή­θη­καν «να μην δοκι­μά­σουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους για την προ­στα­σία της περιου­σί­ας τους, καθώς η κυβέρ­νη­ση σχε­διά­ζει να ανα­πτύ­ξει 25.000 περισ­σό­τε­ρα στρα­τεύ­μα­τα» μετά από μέρες ανε­ξέ­λεγ­κτων λεη­λα­σιών και βίαιων δια­μαρ­τυ­ριών σε όλη τη χώρα.
Χιλιά­δες στρα­τιώ­τες έχουν ήδη ανα­πτυ­χθεί για να βοη­θή­σουν την αστυ­νο­μία, αλλά οι «υπη­ρε­σί­ες επι­βο­λής του νόμου» εξα­κο­λου­θούν να μην είναι σε θέση να εμπο­δί­σουν τις συνε­χείς επι­θέ­σεις από πλή­θη σε απο­θή­κες, σού­περ μάρ­κετ, εμπο­ρι­κά κέντρα, κλι­νι­κές και εργοστάσια.
Η υπουρ­γός Άμυ­νας της χώρας, Nosiviwe Mapisa-Nqakula, δήλω­σε στο κοι­νο­βού­λιο την Τετάρ­τη ότι ζήτη­σε περί­που άλλους +25.000 στρα­τιώ­τες να ανα­πτυ­χθούν στους δρόμους.

ℹ️  Σε πολ­λά μέρη του Gauteng και του KwaZulu-Natal, οι δύο επαρ­χί­ες που επλή­γη­σαν περισ­σό­τε­ρο από τη βία, έχουν σχη­μα­τι­στεί «ομά­δες επα­γρύ­πνη­σης» και «ένο­πλες περι­πο­λί­ες της κοι­νό­τη­τας» καθώς οι κάτοι­κοι επι­διώ­κουν να προ­στα­τεύ­σουν τα σπί­τια και τις επι­χει­ρή­σεις τους.

Μιλώ­ντας στο βόρειο Γιο­χά­νε­σμπουργκ, ο υπΕσ (αρμό­διος για την αστυ­νο­μία) Bheki Cele, κάλε­σε τους απλούς ανθρώ­πους να «συνερ­γα­στούν με τους στρα­τιώ­τες και την αστυ­νο­μία… your community in blue», προ­σθέ­το­ντας «καλά πάμε αλλά το πρό­βλη­μα ξεκι­νά με τις “παράλ­λη­λες δομές” που πυρο­βο­λούν τους ανθρώ­πους κλπ.».

Λοι­πόν, μαζι­κή δικαιο­σύ­νη και επα­γρύ­πνη­ση, με τον κόσμο να παίρ­νει το νόμο στα χέρια του.
Η κρί­ση προ­κλή­θη­κε την περα­σμέ­νη εβδο­μά­δα όταν ο πρώ­ην πρό­ε­δρος Jacob Zuma μετα­φέρ­θη­κε στη φυλα­κή με ποι­νή 15 μηνών για περι­φρό­νη­ση του δικα­στη­ρί­ου, αφού αρνή­θη­κε να εμφα­νι­στεί ενώ­πιον δικα­στι­κής έρευ­νας που διε­ρευ­νά τη δια­φθο­ρά κατά τη διάρ­κεια της εννε­α­ε­τούς προ­ε­δρί­ας του, η οποία έλη­ξε το 2018.
Η από­φα­ση του Zuma να παρα­δο­θεί θεω­ρή­θη­κε ως νίκη για το κρά­τος δικαί­ου, αλλά οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες που οργα­νώ­θη­καν από τους υπο­στη­ρι­κτές του εξε­λί­χθη­καν γρή­γο­ρα σε εκτε­τα­μέ­νη βία και λεη­λα­σί­ες, με πλή­θη που εισέ­βα­λαν σε εμπο­ρι­κά κέντρα πριν ανοί­ξουν απο­θή­κες, πρα­τή­ρια καυ­σί­μων και κέντρα διανομής.

Η ανα­τα­ρα­χή μέχρι στιγ­μής περιο­ρί­στη­κε σχε­δόν εξ ολο­κλή­ρου στις δύο πιο πυκνο­κα­τοι­κη­μέ­νες επαρ­χί­ες της Νότιας Αφρι­κής: το Gauteng, όπου βρί­σκε­ται το Γιο­χά­νε­σμπουργκ, τη μεγα­λύ­τε­ρη πόλη και οικο­νο­μι­κή μονά­δα παρα­γω­γής ενέρ­γειας, και το KwaZulu-Natal, στην επαρ­χία της Zuma.
Οι κύριοι δρό­μοι και στις δύο επαρ­χί­ες έχουν απο­κο­πεί και οι προ­μή­θειες τρο­φί­μων, καυ­σί­μων και φαρ­μά­κων διακόπηκαν.
Το άθλιο πρό­γραμ­μα εμβο­λια­σμού Covid-19 χτυ­πή­θη­κε κι αυτό μαζί με τις άλλες–υποβαθμισμένες μέχρι ανύ­παρ­κτες υπη­ρε­σί­ες υγείας.
Αν και φάνη­κε να ομα­λο­ποιεί­ται η κατά­στα­ση την Τρί­τη, ανα­φέρ­θη­καν διά­σπαρ­τα περι­στα­τι­κά βίας και εμπρη­σμών, με λεη­λα­σί­ες και φωτιές σε αποθήκες.

Το γύρο του κόσμου έκα­νε η φωτο­γρα­φία ενός δίχρο­νου κορι­τσιού που επέ­ζη­σε χωρίς τραυ­μα­τι­σμό όταν η μητέ­ρα της ‑η 26χρονη Naledi Manyoni, την πέτα­ξε από ένα φλε­γό­με­νο πολυώ­ρο­φο κτί­ριο στο Ντέρ­μπαν κατά τη διάρ­κεια διαδηλώσεων.

Δεδο­μέ­νη η απο­τυ­χία της αστυ­νο­μί­ας να παρέμ­βει για να στα­μα­τή­σει τους λεη­λα­τη­τές, ενώ στο ιστο­ρι­κό Soweto (πρώ­ην δήμο και τώρα προ­ά­στιο του Γιο­χά­νε­σμπουργκ), οι κάτοι­κοι φρου­ρούν το μονα­δι­κό εμπο­ρι­κό κέντρο που δεν έχει λεη­λα­τη­θεί. Στο κοντι­νό Kliptown, μικρές ομά­δες ντό­πιων προ­σπά­θη­σαν να στα­μα­τή­σουν τους επί­δο­ξους κλέ­φτες να λεη­λα­τί­σουν τα τοπι­κά κατα­στή­μα­τα τρο­φί­μων και άλλοι δημιούρ­γη­σαν προ­σω­ρι­νά οδοφράγματα.

Ο Oscar Mabuyane, ο πρω­θυ­πουρ­γός της επαρ­χί­ας του Ανα­το­λι­κού Ακρω­τη­ρί­ου, συγ­χαί­ρει τους πολί­τες για «την προ­στα­σία των πόλε­ών τους από πιθα­νές επι­θέ­σεις αναρ­χι­κών».

Στο Port Edward, μια μικρή πόλη στο δυτι­κό KwaZulu-Natal, οι κάτοι­κοι δημιούρ­γη­σαν οδο­φράγ­μα­τα για την προ­στα­σία των σπι­τιών. Μετα­φέ­ρο­ντας πυρο­βό­λα όπλα, μπα­στού­νια, σπρέι πιπε­ριού και μαχαί­ρια, εμπο­δί­ζουν όποιον θέλει να εισέλ­θει ή να φύγει από τη γει­το­νιά του, προει­δο­ποιώ­ντας ότι όσοι το κάνουν δε θα γυρί­σουν πίσω.
Υπάρ­χουν, ωστό­σο, φόβοι –και λογι­κά ότι η δημιουρ­γία τέτοιων ομά­δων θα μπο­ρού­σε να οδη­γή­σει σε περαι­τέ­ρω θανά­τους και αύξη­ση των εντά­σε­ων μετα­ξύ των κοινοτήτων.

• Το Εθνι­κό Νοσο­κο­μεια­κό Δίκτυο, που εκπρο­σω­πεί 241 δημό­σια νοσο­κο­μεία που βρί­σκο­νται ήδη υπό πίε­ση από τη χει­ρό­τε­ρη επι­δη­μία Covid της Αφρι­κής, δήλω­σε ότι η λεη­λα­σία και η κατα­στρο­φή είχε σοβα­ρές συνέ­πειες στα νοσο­κο­μεία, καθώς το προ­σω­πι­κό στις πλη­γεί­σες περιο­χές δεν μπο­ρού­σε να εργαστεί.
• Το μεγα­λύ­τε­ρο διυ­λι­στή­ριο της Νότιας Αφρι­κής, το Sapref στο Durban, έκλει­σε προσωρινά.

(οικο­νο­μι­κές εφη­με­ρί­δες –περί άλλων τυρβάζοντας)
Οι ζημιές των δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων απο­τε­λούν τερά­στιο πισω­γύ­ρι­σμα σε μια ήδη αδύ­να­μη οικο­νο­μία, με υπο­νό­μευ­ση της εμπι­στο­σύ­νης των επεν­δυ­τών και την εικό­να της Νότιας Αφρι­κής ως περι­φε­ρεια­κού ηγέ­τη αμαυ­ρω­μέ­νη.

Ορι­σμέ­νοι ανα­λυ­τές έχουν απο­δώ­σει την κατάρ­ρευ­ση της τάξης σε φαι­νο­με­νι­κές αντι­πα­λό­τη­τες στο κυβερ­νών κόμ­μα του Εθνι­κού Κογκρέ­σου της Αφρικής.
Ο Zuma αντι­κα­τα­στά­θη­κε ως πρό­ε­δρος της Νότιας Αφρι­κής, από τον Cyril Ramaphosa, το 2018 αφού ο τελευ­ταί­ος ανέ­λα­βε την ηγε­σία του κυβερ­νώ­ντος ANC το προη­γού­με­νο έτος.
Η φυλά­κι­ση του Zuma θεω­ρεί­ται νίκη των «εκσυγ­χρο­νι­στών» της «μετριο­πα­θούς και ρεα­λι­στι­κής» φατρί­ας του ANC και υπάρ­χουν απο­δεί­ξεις ότι οι οπα­δοί του πρώ­ην ηγέ­τη υπο­κί­νη­σαν του­λά­χι­στον μερι­κές από τις ταρα­χές σε μια σκό­πι­μη προ­σπά­θεια να υπο­νο­μεύ­σουν τους αντι­πά­λους τους, ανοί­γο­ντας πιθα­νώς έναν δρό­μο αν όχι για την επι­στρο­φή στην εξου­σία του­λά­χι­στον να προ­στα­τεύ­σουν τα οικο­νο­μι­κά τους συμφέροντα.
Οι υπο­στη­ρι­κτές Zuma λένε ότι είναι θύμα κυνη­γιού μαγισ­σών που ενορ­χη­στρώ­θη­κε από πολι­τι­κούς αντιπάλους.
Ο 79χρονος πρώ­ην μαχη­τής κατά του απαρτ­χάιντ παρέ­μει­νε μέχρι τώρα δημο­φι­λής μετα­ξύ πολ­λών φτω­χών Νοτιο­α­φρι­κα­νών, ειδι­κά στο KwaZulu-Natal.

ℹ️  Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από το theguardian.com κλπ. διε­θνή πρα­κτο­ρεία ειδή­σε­ων news24.com › … inews.co.uk › issafrica.org › washingtonpost › aljazeera.com

Για την εργατική τάξη μια από τα ίδια

Ο χώρος δεν επι­τρέ­πει να στα­θού­με ανα­λυ­τι­κά –ιστο­ρι­κο­κοι­νω­νι­κά, ίσως κάποια άλλη στιγμή.
Λίγα πράγ­μα­τα πάντως άλλα­ξαν για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια μετά το «τέλος» του απαρτ­χάιντ. Θυμί­ζου­με πως από το 2002 ξεκί­νη­σαν οι μεγά­λες απερ­γί­ες κατά των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, αρχι­κά από το Κογκρέ­σο Νοτιο­α­φρι­κα­νι­κών Συν­δι­κα­λι­στι­κών Ενώ­σε­ων (COSATU) και αργό­τε­ρα (όταν το COSATU «τα βρή­κε» με την κυβέρ­νη­ση) από συν­δι­κά­τα βάσης.

Οι κινη­το­ποι­ή­σεις –που κάποιες πνί­γη­καν στο αίμα (των ανθρα­κω­ρύ­χων πχ. το 2012) στη­ρί­χτη­καν και στο Νοτιο­α­φρι­κα­νι­κό ΚΚ με μαζι­κές απερ­για­κές δια­δη­λώ­σεις σε μεγά­λες νοτιο­α­φρι­κα­νι­κές πόλεις, όπως η Πρε­τό­ρια (συμ­με­τεί­χαν πάνω από 6.000 άτο­μα), το Κέιπ Τάουν (του­λά­χι­στον 3.000), το Ντέρ­μπαν και το Γκοτένγκ.

Ανα­φέ­ρου­με –χωρίς σχό­λια (ο νοών νοεί­τω) το κάλε­σμα του ΚΚ στους Νοτιο­α­φρι­κα­νούς εργα­ζό­με­νους σημειώ­νο­ντας πως «το κυβερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων είναι ένα απ’ τα ζητή­μα­τα στα οποία δεν έχει επι­τευ­χθεί συλ­λο­γι­κή προ­σέγ­γι­ση για την ανα­συ­γκρό­τη­ση των κρα­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων και οργα­νι­σμών στο πλαί­σιο “μίας δημο­κρα­τι­κής και ανα­πτυ­ξια­κής πολι­τεί­ας μετα­ξύ των εταί­ρων και συμ­μά­χων” της κυβέρ­νη­σης Μπέ­κι και των συνδικάτων»…

Πηγή-περισσότερα