Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ν. Ζαχαριάδης: Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει χρησιμοποιώντας το όνομά μου

«Το ΚΚΕ ήταν και παρα­μέ­νει το κόμ­μα μου και κανέ­νας δεν μπο­ρεί να το χτυ­πή­σει και να το λερώ­σει χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το όνο­μά μου… Το Κου­κου­έ­δι­κο πέρα­σε πολ­λές αντά­ρες και μπό­ρες, όμως να το ξερι­ζώ­σει κανέ­νας δεν μπό­ρε­σε, για­τί αυτό θα σήμαι­νε να ξερι­ζώ­σει τον ίδιο το λαό. Παρό­λες τις δοκι­μα­σί­ες που το ‘δερ­ναν και το δέρ­νουν, το ΚΚΕ είναι αθά­να­το. Το γράμ­μα αυτό το γρά­φω για να βου­λώ­σω το στό­μα σε όλους αυτούς που θα βάλουν τώρα τις φωνές. Με το ΚΚΕ δεν είχα ούτε έχω ανοι­χτούς λογα­ρια­σμούς. Ούτε μπο­ρού­σα ποτέ να ‘χω. Απ’ όλη μου την ψυχή εύχο­μαι σ’ αυτούς που φορ­τώ­θη­καν το πολύ δύσκο­λο έργο να ξανα­στή­σουν το Κου­κου­έ­δι­κο στα πόδια του, να πετύ­χουν από­λυ­τα και ολοκληρωτικά».

Γράμ­μα του Νίκου Ζαχα­ριά­δη, τρεις μέρες πριν από το θάνα­τό του, στις 28 Ιού­λη του 1973, προς την καθο­δή­γη­ση του ΚΚΕ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο